Exploring the role of employees and management in managing changes in sports and leisure organizations

Abstract

The aim of this thesis is to investigate the extent to which managers’ perceptions of change influence the design and implementation of organizational change in sports and leisure organizations. Furthermore, this thesis explores whether employees’ attitudes toward change determine the level of resistance encountered during the change process. Finally, this research examines the potential of employee resistance as a valuable source of feedback that managers can leverage to ensure successful change outcomes. A mixed-methods research design was employed. It combined, more analytically, quantitative and qualitative data collection and analysis. The quantitative phase involved a structured questionnaire. The questionnaire was distributed to a sample of 300 employees, that were working in sports and leisure organizations across Greece. The participants came from diverse roles and organizational types, including fitness centers, municipal leisure services and sports clubs, too. The qualitative phase included semi-structured interviews with nine managers. They were selected through expert purposive sampling. All of them, were also actively engaged in change design or leadership in their organizations. The quantitative research data were analyzed using descriptive statistics, correlation, ANOVA and multiple regression analyses. The results showed that the managers’ positive perceptions of change are significantly correlated with successful implementation. At the same time, the employees’ positive emotional responses were inversely related to resistance behaviors. Furthermore, the amount of information, that were communicated to employees was positively associated with their commitment and acceptance of change. Furthermore, the leadership style played the role of a critical factor, that were influencing both employee resistance and commitment. The participatory (normative-reeducative) approaches yielded as the most favorable outcomes. Also, the socio-demographic and professional characteristics, such as for example the job position, the working experience and the participants’ educational level, were also found to be associated with varying levels of commitment to change. The qualitative results offered a deeper context to these findings. More specifically, they showed that employee resistance is often a reaction to poor communication or lack of inclusion, rather than opposition to the change itself. Importantly, managers recognized that resistance, when it is properly managed, might offer useful information that might improve the overall change processes. Overall, the findings of this thesis show the importance of effective communication, inclusive leadership and employee engagement in managing organizational change, in the context of the sports and leisure organizations in Greece.

Σκοπός αυτής της διδακτορικής διατριβής είναι να διερευνήσει σε ποιο βαθμό οι αντιλήψεις των διευθυντών για την αλλαγή επηρεάζουν το σχεδιασμό και την υλοποίηση της οργανωσιακής αλλαγής σε οργανισμούς αθλητισμού και αναψυχής. Επιπλέον, η διατριβή αυτή εξετάζει κατά πόσο οι στάσεις των εργαζομένων απέναντι στην αλλαγή καθορίζουν το επίπεδο αντίστασης που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αλλαγής. Τέλος, η παρούσα έρευνα διερευνά τη δυνατότητα η αντίσταση των εργαζομένων να αποτελέσει μια πολύτιμη πηγή ανατροφοδότησης, την οποία οι διευθυντές μπορούν να αξιοποιήσουν για την επιτυχή έκβαση της αλλαγής. Ακολουθήθηκε ένα ερευνητικό σχέδιο μικτής μεθοδολογίας, το οποίο συνδύασε, με πιο αναλυτικό τρόπο, τη συλλογή και ανάλυση ποσοτικών και ποιοτικών δεδομένων. Η ποσοτική φάση περιλάμβανε τη χρήση ενός δομημένου ερωτηματολογίου. Το ερωτηματολόγιο διανεμήθηκε σε δείγμα 300 εργαζομένων που εργάζονταν σε οργανισμούς αθλητισμού και αναψυχής σε όλη την Ελλάδα. Οι συμμετέχοντες προέρχονταν από διαφορετικούς ρόλους και τύπους οργανισμών, όπως γυμναστήρια, δημοτικές υπηρεσίες αναψυχής και αθλητικά σωματεία. Η ποιοτική φάση περιλάμβανε ημιδομημένες συνεντεύξεις με εννέα διευθυντές. Οι διευθυντές επιλέχθηκαν με τη μέθοδο της σκόπιμης δειγματοληψίας. Όλοι τους συμμετείχαν ενεργά στο σχεδιασμό ή την ηγεσία της αλλαγής στους οργανισμούς τους. Τα ποσοτικά δεδομένα αναλύθηκαν με τη χρήση περιγραφικών στατιστικών, συσχετίσεων, ανάλυσης διακύμανσης (ANOVA) και πολλαπλής παλινδρόμησης. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι θετικές αντιλήψεις των διευθυντών για την αλλαγή σχετίζονται σημαντικά με την επιτυχημένη υλοποίησή της. Παράλληλα, οι θετικές συναισθηματικές αντιδράσεις των εργαζομένων είχαν αντίστροφη σχέση με τις συμπεριφορές αντίστασης. Επιπλέον, η ποσότητα των πληροφοριών που επικοινωνήθηκαν στους εργαζόμενους συσχετίστηκε θετικά με τη δέσμευσή τους στην αλλαγή και την αποδοχή της. Το είδος ηγεσίας επίσης αναδείχθηκε ως κρίσιμος παράγοντας που επηρέαζε τόσο την αντίσταση όσο και τη δέσμευση των εργαζομένων. Οι συμμετοχικές (κανονιστικές-επανεκπαιδευτικές) προσεγγίσεις είχαν τα πιο ευνοϊκά αποτελέσματα. Επίσης, τα κοινωνικοδημογραφικά και επαγγελματικά χαρακτηριστικά – όπως η θέση εργασίας, η προϋπηρεσία και το μορφωτικό επίπεδο – βρέθηκαν να σχετίζονται με διαφορετικά επίπεδα δέσμευσης απέναντι στην αλλαγή. Τα ποιοτικά ευρήματα προσέφεραν βαθύτερη κατανόηση σε αυτά τα αποτελέσματα. Συγκεκριμένα, έδειξαν ότι η αντίσταση των εργαζομένων είναι συχνά αντίδραση στην κακή επικοινωνία ή στον αποκλεισμό από τη διαδικασία, και όχι στην ίδια την αλλαγή. Σημαντικό είναι το γεγονός ότι οι διευθυντές αναγνώρισαν πως, όταν διαχειρίζεται σωστά, η αντίσταση μπορεί να προσφέρει χρήσιμες πληροφορίες για τη βελτίωση των διαδικασιών αλλαγής. Συνολικά, τα ευρήματα της παρούσας διδακτορικής διατριβής αναδεικνύουν τη σημασία της αποτελεσματικής επικοινωνίας, της συμπεριληπτικής ηγεσίας και της ενεργού συμμετοχής των εργαζομένων στη διαχείριση της οργανωσιακής αλλαγής, στο πλαίσιο των οργανισμών αθλητισμού και αναψυχής στην Ελλάδα.