The comparative study of policies for development of secondary schools in some member states of the European Union

Abstract

Over the last decades are becoming many cosmogonic changes in almost all sectors of the international environment, and through these, it has been established that education constitutes the most important formative factor in both economic and socio-political developments. The European Union (EU) is called upon to address all these emerging challenges and changes and so, education is emerging as a key area of action as it inextricably interconnects with the economic and social parameters of European growth prospects. For this reason, all initiatives and promoted interventions, actions and strategies of the EU member states should be inextricably linked and consistent with its respective education policy. In line with the new data, which have emerged over the last few years, and in conjunction with the serious ordeal due to the 2008 global financial crisis which in turn affected most of the EU Member States, but also because of the Covid-19 pandemic that still plagues humanity, and which has have many negative consequences for the economy and education, the creation of a new growth educational model is considered necessary. This model first of all requires correct empowering and restructuring of the economic and social infrastructure, one of the key elements of which is the creation of a modern and effective education, which will be customized to the new requirements of the third millennium. This doctoral thesis aims and aspires to investigate, through a theoretical comparative study but also a statistical analysis, the policies for development of secondary schools in the EU and in particular the policies which are referred in selected areas of education for the four member-states of the EU, which are: Greece, France, Italy and Germany. In particular, in the two chapters mentioned about the education in Greece, will follow a thorough analysis about what the current situation is in many areas of the secondary education in my country, also will be mentioned which are the applied development policies in this educational level, through their existing curricula and after the various reforms that have been become during the last years, and finally, which is the situation and the future planning about all the above mentioned.

Τις τελευταίες δεκαετίες γίνονται πολλές κοσμογονικές αλλαγές σε όλους σχεδόν τους τομείς του διεθνούς περιβάλλοντος και μέσω αυτών έχει διαπιστωθεί ότι η εκπαίδευση αποτελεί τον σημαντικότερο διαμορφωτικό παράγοντα τόσο στις οικονομικές όσο και στις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις. Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) καλείται να αντιμετωπίσει όλες αυτές τις αναδυόμενες προκλήσεις και αλλαγές και έτσι η εκπαίδευση αναδεικνύεται σε βασικό πεδίο δράσης καθώς συνδέεται άρρηκτα με τις οικονομικές και κοινωνικές παραμέτρους των ευρωπαϊκών προοπτικών ανάπτυξης. Για το λόγο αυτό, όλες οι πρωτοβουλίες και οι προωθούμενες παρεμβάσεις, δράσεις και στρατηγικές των κρατών μελών της ΕΕ θα πρέπει να είναι άρρηκτα συνδεδεμένες και συνεπείς με την εκάστοτε εκπαιδευτική πολιτική της. Σύμφωνα με τα νέα δεδομένα, που προέκυψαν τα τελευταία χρόνια, και σε συνδυασμό με τη σοβαρή δοκιμασία λόγω της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, η οποία με τη σειρά της έπληξε τα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ, αλλά και λόγω της πανδημίας Covid-19 που μαστίζει ακόμη την ανθρωπότητα, και που έχει πολλές αρνητικές συνέπειες για την οικονομία και την εκπαίδευση, κρίνεται απαραίτητη η δημιουργία ενός νέου αναπτυξιακού εκπαιδευτικού μοντέλου. Αυτό το μοντέλο απαιτεί πρώτα απ' όλα σωστή ενδυνάμωση και αναδιάρθρωση της οικονομικής και κοινωνικής υποδομής, ένα από τα βασικά στοιχεία της οποίας είναι η δημιουργία μιας σύγχρονης και αποτελεσματικής εκπαίδευσης, η οποία θα προσαρμοστεί στις νέες απαιτήσεις της τρίτης χιλιετίας. Η παρούσα διδακτορική διατριβή στοχεύει και φιλοδοξεί να διερευνήσει, μέσα από μια θεωρητική συγκριτική μελέτη αλλά και μια στατιστική ανάλυση, τις πολιτικές ανάπτυξης των σχολείων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην ΕΕ και ειδικότερα τις πολιτικές που αναφέρονται σε επιλεγμένους τομείς εκπαίδευσης για τα τέσσερα κράτη-μέλη της ΕΕ, οι οποίες είναι: Ελλάδα, Γαλλία, Ιταλία και Γερμανία. Ειδικότερα, στα δύο κεφάλαια που αναφέρονται για την εκπαίδευση στην Ελλάδα, θα ακολουθήσει μια διεξοδική ανάλυση για το ποια είναι η τρέχουσα κατάσταση σε πολλούς τομείς της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μου, επίσης θα αναφερθούν ποιες είναι οι εφαρμοσμένες αναπτυξιακές πολιτικές σε αυτό το εκπαιδευτικό επίπεδο, μέσα από τα υπάρχοντα προγράμματα σπουδών τους και μετά τις διάφορες μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, και τέλος, ποια είναι η κατάσταση και ο μελλοντικός σχεδιασμός για όλα τα παραπάνω.