Οι εγκαταστάσεις (installation art) στην εκπαίδευση και ο ρόλος τους στην διδακτική των φυσικών επιστημών

Abstract

The term Installation Art describes three-dimensional works of art that take the form of an Environment or a sculptural construction and function by transforming the viewer's perception of space. New media, such as video, digital audio, virtual reality, and the internet (Grau, 2004) are now being used in conjunction with performance and the traditional plastic and visual arts materials to create artworks that can immerse the modern viewer in a dream world (Bishop, 2005a 2005b) or in a world of ideas (conceptual art). Since the 1960s, scientists in collaboration with museologists and artists have created installations in Science museums, aiming to promote the scientific ideas and principles of operation of the artefacts they exhibit (Koliopoulos, 2017). The main component of the exhibits are usually some scientific artefacts/demonstrations of experiments; the characteristics of Installation Art can turn them into interactive ones. And all this in a social and cultural environment that tends to be more and more interested in science and art matters and into the context of informal education (Pesce, 2019). In this research, we focus on the ways of utilising Installation Art within the field of formal teacher training.

Ο όρος Εγκατάσταση περιγράφει τρισδιάστατα έργα τέχνης που έχουν τη μορφή περιβάλλοντος ή κατασκευής και λειτουργούν μετασχηματίζοντας την αντίληψη του θεατή για τον χώρο. Νέα μέσα, όπως το βίντεο, ο ψηφιακός ήχος, η εικονική πραγματικότητα και το διαδίκτυο (Grau, 2004) χρησιμοποιούνται πλέον μαζί με την περφόρμανς και τα παραδοσιακά υλικά των πλαστικών και εικαστικών τεχνών για να δημιουργήσουν έργα, τα οποία μπορούν να βυθίσουν το σύγχρονο θεατή με διάφορους τρόπους σε έναν ονειρικό κόσμο (Bishop, 2005a 2005b) ή και σε έναν κόσμο ιδεών (εννοιoλογική τέχνη). Από τη δεκαετία του 1960, επιστήμονες σε συνεργασία με μουσειολόγους και καλλιτέχνες δημιούργησαν Εγκαταστάσεις μέσα σε μουσεία φυσικών επιστημών, με στόχο την προβολή των επιστημονικών ιδεών και αρχών λειτουργίας των τεχνημάτων που εκθέτουν (Κολιόπουλος, 2017). Βασικό συστατικό των εκθεμάτων αποτελούν συνήθως κάποια επιστημονικά τεχνήματα/ πειράματα επίδειξης, τα οποία η Εγκατάσταση μπορεί να μετατρέψει και σε διαδραστικά. Και όλα αυτά μέσα σε ένα κοινωνικό και πολιτισμικό περιβάλλον που τείνει να ενδιαφέρεται όλο και περισσότερο για ζητήματα επιστήμης και τέχνης σε άτυπα εκπαιδευτικά πλαίσια (Pesce, 2019). Στην παρούσα έρευνα εστιάζουμε στη διαχείριση καλλιτεχνικών Εγκαταστάσεων εντός του χώρου της τυπικής εκπαίδευσης εκπαιδευτικών.