Οι προϋποθέσεις διάρρηξης της καταδολιευτικής απαλλοτρίωσης (με έμφαση στην αξίωση του δανειστή)

Abstract

The aim of the present thesis is to study the prerequisites to the annulment of the appropriations that defraud creditors (Greek Civil Code art. 939 – 946) and mainly to study the creditors’ claim as prerequisite for this annulment. The method of the interpretative examination of this matter is being based on the concept that the legal order is a teleological – evaluative system and on the examination of the principles of law, on which the specific forming of the institution of the annulment of appropriations that defraud creditors is being grounded. The thesis studies the historical background of the aforementioned institution, the systematic corelations to other similar institutions and mainly the teleological grounds of this institution. Furthermore, the thesis presents the legal relation that is being formed due to a defrauding appropriation, its content and its subjects. Followingly, the thesis analyses all matters referring to the prerequisites to the aforementioned annulment, i.e. the appropriation, the deficiency of the debtor’s remaining property, the debtor’s dolus and the knowledge (mala fides) of the third party or the gratuitous cause of the appropriation and, mainly, the thesis analyses the matter of the creditor’s claim as a prerequisite to the annulment. The thesis examines the reason for which this claim is a prerequisite to the annulment, the claim’s necessary features so that the claim can be object of protection by means of the right of annulment, the time of its institution and the thesis underlines the matter of the protection of non-monetary claims by means of the aforementioned right of annulment. Moreover, the thesis studies procedural matters that occur from the fact that the creditor’s claim is a prerequisite of the annulment. At the end, the thesis presents concisely the legal effects of the annulment.

Σκοπός της διατριβής είναι η εξέταση των προϋποθέσεων διάρρηξης καταδολιευτικών απαλλοτριώσεων (ΑΚ 939 - 946) και ιδίως της αξίωσης του δανειστή ως προϋπόθεσης διάρρηξης. Η μέθοδος για την ερμηνευτική προσέγγιση του θέματος βασίζεται στη θεώρηση της έννομης τάξης ως ενός αξιολογικού – τελολογικού συστήματος και στη διερεύνηση των δικαιικών αρχών που θεμελιώνουν την κατά το συγκεκριμένο τρόπο νομοθετική διαμόρφωση του θεσμού διάρρηξης καταδολιευτικών απαλλοτριώσεων. Εξετάζεται το ιστορικό υπόβαθρο του εν λόγω θεσμού, η συστηματική συσχέτισή του με άλλους συναφείς θεσμούς και κυρίως το τελολογικό του θεμέλιο. Επίσης, παρουσιάζεται η έννομη σχέση της διάρρηξης, το περιεχόμενο και τα υποκείμενά της. Ακολούθως αναλύονται όλα τα ζητήματα που αφορούν τις προϋποθέσεις διάρρηξης, δηλαδή την απαλλοτρίωση, την ανεπάρκεια της υπόλοιπης περιουσίας του οφειλέτη, το δόλο του οφειλέτη, τη γνώση του τρίτου ή τη χαριστική αιτία της απαλλοτρίωσης και ιδίως αναλύεται το ζήτημα της αξίωσης του δανειστή ως προϋπόθεσης διάρρηξης. Εξετάζεται ο λόγος για τον οποίο αποτελεί προϋπόθεση διάρρηξης, οι ιδιότητες που πρέπει να έχει μια αξίωση για να προστατευθεί μέσω του δικαιώματος διάρρηξης, ο χρόνος γέννησής της και μεγάλη έμφαση δίνεται στο ζήτημα της προστασίας μη χρηματικών αξιώσεων μέσω του εν λόγω δικαιώματος. Επίσης, αντιμετωπίζονται δικονομικά ζητήματα που απορρέουν από το γεγονός ότι η αξίωση συνιστά προϋπόθεση διάρρηξης. Τέλος, αναπτύσσονται συνοπτικά οι έννομες συνέπειες της διάρρηξης.