Η επίδραση της χρόνιας ισχαιμίας οπισθίου άκρου στην έκταση του εμφράγματος του μυοκαρδίου, στην αγγειογένεση και στην παράπλευρη στεφανιαία ροή: πειραματική μελέτη

Abstract

Background: Collateral growth occurs as an adaprive response in skeletal muscles after chronic ischemia. Furthermore acute or transient ischemia of these confers cytoprotection to the myocardium. Aim: We examined the effects of chronic ischemia of peripheral skeletal muscles on infarct size and neovascularization of myocardium. Methods: Hind-limb ischemia was induced in Wistar rats and New Zealand rabbits by excision of the left femoral artery. Four weeks thereafter, in the rat series, infarct size without reperfusion, left ventricular function after ischemia/reperfusion,neovascularization and coronary flow were determined, whereas in the rabbit series, infarct area/area at risk ratio (I/R ratio) after ischemia/reperfusion combined with conditioning protocol and neovascularization were assessed. Results: Chronic limb ischemia rats demonstrated smaller infarct size (p<0.0001), improved left ventricular function at the end of reperfusion (developed pressure: p=0.008; max+dp/dt: p=0.004; max-dp/dt: p=0.041), whereas coronary flow remained unchanged during ischemia (F=1.36, p=0.28) compared to the controls (F=5.65, p=0.00182). Chronic limb ischemia rabbits exhibited a smaller I/R ratioafter ischemia/reperfusion and application of conditioning (p=0.003, p=0.0015, p=0.00014), while coronary vessel density was higher in both rat (0.00021) and rabbit series (p=0.008). Conclusion: Chronic ischemia of peripheral skeletal muscles confers cardioprotection, augmenting coronary collateral flow.

Υπόβαθρο: Η ανάπτυξη παράπλευρης κυκλοφορίας παρατηρείται σε σκελετικούς μύες ως απάντηση μετά από χρόνια ισχαιμία. Επιπλέον η ισχαιμία αυτών, παροδική ή οξεία, παρέχει κυτταροπροστασία στο μυοκάρδιο. Στόχος: Εξετάσαμε την επίδραση της χρόνιας ισχαιμίας περιφερικών σκελετικών μυών στο μέγεθος του εμφράγματος και στην νεοαγγείωση του μυοκαρδίου. Μέθοδοι: Σε επίμυες τύπου Wistar και κόνικλους τύπου New Zealand προκλήθηκε ισχαιμία οπισθίου άκρου με αφαίρεση της αριστερής μηριαίας αρτηρίας. Τέσσερις εβδομάδες αργότερα, στους επίμυες εκτιμήθηκε το μέγεθος του εμφράγματος χωρίς επαναιμάτωση, η λειτουργικότητα της αριστερής κοιλίας μετά από ισχαιμία-επαναιμάτωση, η νεοαγγείωση και η στεφανιαία ροή, ενώ στους κόνικλους προσδιορίστηκε ο λόγος εμφραγματική/ισχαιμική περιοχή (I/R) μετά από ισχαιμία επαναιμάτωση σε συνδυασμό με πρωτόκολλα προετοιμασίας και η νεοαγγείωση. Αποτελέσματα: Στους επίμυες μετά από ισχαιμία άκρου το μέγεθος του εμφράγματος ήταν μικρότερο (p<0.0001), η λειτουργία της αριστερής κοιλίας μετά την επαναιμάτωση βελτιώθηκε (αναπτυσσόμενη πίεση αριστερής κοιλίας: p=0.008; max+dp/dt: p=0.004; max-dp/dt: p=0.041), ενώ η στεφανιαία ροή δε μειώθηκε κατά την ισχαιμία (F=1.36, p=0.28) σε σύγκριση με τους μάρτυρες. Στους κόνικλους με ισχαιμία άκρου, μετά ισχαιμίας-επαναιμάτωσης και συνδυασμού ισχαιμικής και μετα-ισχαιμικής προετοιμασίας ο λόγος I/R ήταν μικρότερος (p=0.003, p=0.0015, p=0.00014), ενώ η πυκνότητα των στεφανιαίων αγγείων ήταν υψηλότερη, τόσο στους επίμυες (p=0.00021) όσο και στους κόνικλους (p=0.008). Συμπέρασμα: Η χρόνια ισχαιμία περιφερικών σκελετικών μυών δρα καρδοπροστατευτικά, επάγοντας την ανάπτυξη παράπλευρης στεφανιαίας κυκλοφορίας.