Αξιολόγηση προγραμμάτων συγχρονισμού των ωοθυλακιορρηξιών σε μοσχίδες γαλακτοπαραγωγής

Abstract

Achieving pregnancy and therefore, calving at the optimum age is a major challenge in the management of replacement heifers in dairy herds in order to maximize profit. Selection of the most efficient synchronization protocol for the re-insemination of heifers presented non-pregnant during pregnancy diagnosis is vital to accomplish this target. The present study examined the efficacy of a novel approach in the reproductive management of dairy heifers in which the selection of the resynchronization protocol is based on the structures present at the ovaries at negative pregnancy diagnosis. In addition, we examined the efficacy of a Shortsynch protocol in heifers, similar to that of cows. The study included 851 Holstein Friesian heifers from 12 dairy herds in the regions of Central Macedonia and Eastern Macedonia and Thrace in Greece. Eligible heifers had between one and three previous inseminations and were aged between 14 and 18 months. When a negative diagnosis occurred, heifers were blocked by eartag number and assigned in one of the two resynchronization strategies designed. Heifers with an odd eartag number were assigned in the “blind” group and synchronized using the 6d Cosynch + PRID protocol without previous examination of the ovaries. Heifers with an even eartag number were enrolled in ultrasound group, underwent an ultrasonographic examination of the ovaries and were synchronized either with the 6d Cosynch + PRID or with the Shortsynch protocol. Specifically, heifers with a concurrent presence at the ovaries of a corpus luteum ≥10mm and a follicle ≥9mm were enrolled in the short ultrasound group and synchronized with the Shrotsynch protocol. Heifers which did not meet the above criteria for the ovarian structures were enrolled in the PRID ultrasound group and synchronized with the 6d Cosynch + PRID protocol. To increase the number of observations in the PRID ultrasound group and the short ultrasound group, in the last two years of the experiment, heifers were allocated in the “blind” and the ultrasound experimental groups in a 1:2 ratio. As a result, 378 heifers were enrolled in the “blind” group, and 473 heifers were enrolled in the ultrasound group (232 heifers in PRID ultrasound group and 241 heifers in short ultrasound group). Overall, conception rate did not differ between the “blind” group and the ultrasound group. Conception rate did not differ between “blind”, PRID ultrasound and short ultrasound group, as well. The results of the present study show that the blind use of a synchronization protocol and the selection of the synchronization protocol based on the structures present at the ovaries at negative pregnancy diagnosis for the second and subsequent inseminations of dairy heifers yield similar conception rates. Moreover, the Shortsynch protocol and the 6d Cosynch + PRID protocol seem to be of similar efficacy. Incorporating the Shortsynch protocol into the reproductive management of dairy heifers leads to a reduction in hormonal interventions and labor and consequently, in reduced resynchronization costs.

Η γονιμοποίηση των μοσχίδων αντικατάστασης και η εκδήλωση του πρώτου τοκετού στο ιδανικό ηλικιακό στάδιο αποτελεί πρωταρχικό στόχο της αναπαραγωγικής διαχείρισής τους, ώστε να επιτυγχάνεται η μεγιστοποίηση του κέρδους. Ιδιαίτερα σημαντική για την επίτευξη του παραπάνω στόχου είναι η επιλογή των κατάλληλων ορμονικών παρεμβάσεων για την έγκαιρη πραγματοποίηση της νέας σπερματέγχυσης στις μοσχίδες που απέτυχαν να συλλάβουν στην πρώτη σπερματέγχυση. Στην παρούσα έρευνα εξετάστηκε η αποτελεσματικότητα ενός προγράμματος αναπαραγωγικής διαχείρισης, στο οποίο η επιλογή του κατάλληλου ορμονικού σχήματος για την πραγματοποίηση της δεύτερης και πλέον σπερματέγχυσης των μοσχίδων, βασίζεται στα αποτελέσματα της υπερηχοτομογραφικής εξέτασης των ωοθηκών τους την ημέρα της αρνητικής διάγνωσης της κυοφορίας. Επιπλέον, διερευνήθηκε η αποτελεσματικότητα ενός πρωτοκόλλου βραχείας διάρκειας στις μοσχίδες, σε αντιστοιχία με εκείνο που βρίσκει εφαρμογή στις αγελάδες. Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 851 μοσχίδες της φυλής Holstein Friesian από 12 εκτροφές γαλακτοπαραγωγών αγελάδων στις περιφέρειες της Κεντρικής Μακεδονίας και της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Ως επιλέξιμες κρίθηκαν οι μοσχίδες στις οποίες είχαν πραγματοποιηθεί τουλάχιστον μία, αλλά όχι περισσότερες από τρεις προσπάθειες γονιμοποίησης και οι οποίες βρίσκονταν ανάμεσα στον 14ο και 18ο μήνα της ηλικίας τους. Σε περίπτωση αρνητικής διάγνωσης της κυοφορίας οι μοσχίδες διαχωρίζονταν με βάση τον αριθμό ενωτίου στις δύο στρατηγικές επανασυγχρονισμού που είχαν επιλεγεί. Έτσι, οι μοσχίδες με μονό αριθμό ενωτίου εισάγονταν στην «τυφλή» ομάδα και συγχρονίζονταν με το πρωτόκολλο 6d Cosynch + PRID, χωρίς προηγούμενη εξέταση των ωοθηκών. Οι μοσχίδες με ζυγό αριθμό ενωτίου εισάγονταν στην ομάδα υπερήχου, υποβάλλονταν σε εξέταση των ωοθηκών με υπέρηχο και για τον συγχρονισμό τους επιλέγονταν είτε το πρωτόκολλο 6d Cosynch + PRID, είτε το πρωτόκολλο Shortsynch. Συγκεκριμένα, οι μοσχίδες που εμφάνιζαν ταυτόχρονα στις ωοθήκες τους ένα ΩΣ ≥10mm και ένα Ωοθ ≥9mm εισάγονταν στην ομάδα υπερήχου short και συγχρονίζονταν με το πρωτόκολλο Shortsynch. Οι μοσχίδες που δεν πληρούσαν το παραπάνω κριτήριο σχετικά με τους σχηματισμούς των ωοθηκών εισάγονταν στην ομάδα υπερήχου PRID και συγχρονίζονταν με το πρωτόκολλο 6d Cosynch + PRID. Με στόχο την αύξηση του αριθμού των παρατηρήσεων στις υποομάδες της ομάδας υπερήχου, τα δύο τελευταία χρόνια του πειραματισμού οι μοσχίδες διαχωρίζονταν στην «τυφλή» ομάδα και την ομάδα υπερήχου με αναλογία 1:2. Ως αποτέλεσμα, συγκεντρώθηκαν 378 μοσχίδες στην «τυφλή» ομάδα και 473 μοσχίδες στην ομάδα υπερήχου (232 μοσχίδες στην ομάδα υπερήχου PRID και 241 μοσχίδες στην ομάδα υπερήχου short). Η «τυφλή» ομάδα και η ομάδα υπερήχου δεν διέφεραν ως προς την αποτελεσματικότητά τους και απέδωσαν παρόμοια ποσοστά σύλληψης. Επιπλέον, το ποσοστό σύλληψης δεν διέφερε μεταξύ της «τυφλής» ομάδας, της ομάδας υπερήχου PRID και της ομάδας υπερήχου Short. Από τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης συμπεραίνουμε ότι η «τυφλή» χρήση ενός πρωτοκόλλου συγχρονισμού και η επιλογή του κατάλληλου πρωτοκόλλου συγχρονισμού με βάση τους σχηματισμούς των ωοθηκών, για τη δεύτερη και πλέον σπερματέγχυση, αποδίδουν παρόμοια ποσοστά σύλληψης στις μοσχίδες γαλακτοπαραγωγής. Επιπλέον, το πρωτόκολλο Shortsynch εμφανίζει παρόμοια αποτελεσματικότητα με το πρωτόκολλο 6d Cosynch + PRID. Η ενσωμάτωση του πρωτοκόλλου Shortsynch στην αναπαραγωγική διαχείριση των μοσχίδων οδηγεί στη μείωση των ορμονικών παρεμβάσεων, της απαιτούμενης εργασίας και του κόστους του επανασυγχρονισμού.