Μελέτη των χλαμυδιώσεων των μικρών μηρυκαστικών: επιδημιολογία, παθογένεια

Abstract

The objective of this thesis was to investigate the epidemiological situation in chlamydial infections of sheep and goats and to study the pathogenicity of an “avirulent” enteric isolate of Chlamydia psittaci, serotype 1, which was originated from a flock with no history of abortion and of a representative abortifacient isolate (C. psittaci, serotype 1). The serological survey was conducted in the provincies of Kilkis and Halkidiki. In 20% of sera and in 82% of flocks & herds antibody titres were positive by complement fixation test (CFT). More sheep (29%) than goats (13%) were shown a seropositive reaction. This high rate of flocks & herds positivity did not always coincide with a history of abortions and could be due to an “enteric” chlamydia. The investigation of the role of an “avirulent” enteric isolate was made by the experimental infection of 18 pregnant ewes, which were penned separately in 3 groups. The ewes of the first group were inoculated with the enteric isolate and those of the second group were inoculated with an abortifacient isolate. The ewes of the third group were kept as controls. All ewes were inoculated by the oropharyngeal and intranasal route in 90th day of pregnancy. As criteria of the pathogenicity of every isolate was taken the clinical observations, the isolation of chlamydia in embryonated eggs, the histopathology, the immunohistochemistry, the antigen detecting tests of LPS ELISA and Clearview and the evaluation of antibody titres by ELISA and CFT. In conclusion, both isolates were invasive to the placenta and foetuses. It was concluded, that the presence of positive antibody titres in flocks & herds could be due to enteric C. psittaci, serotype 1. Some of these isolates are potentially pathogenic.

Σκοπός της εργασίας ήταν η μελέτη της επιδημιολογικής κατάστασης των χλαμυδιώσεων προβάτων και αιγών και η πειραματική μελέτη της παθογόνου δράσης δύο στελεχών C. psittaci, του ορότυπου 1, ενός “απαθογόνου” εντερικού στελέχους, που απομονώθηκε από ποίμνιο χωρίς ιστορικό αποβολών και ενός άλλου τυπικού της ενζωοτικής αποβολής. Για το σκοπό αυτό πραγματοποιήθηκε επιδημιολογική διερεύνηση στο Κιλκίς και στη Χαλκιδική. Διαπιστώθηκαν υψηλά ποσοστά θετικών τίτλων αντισωμάτων στα ζώα (20%) και στα ποίμνια (82%) με τη δοκιμή της σύνδεσης του συμπληρώματος (CFT). Τα πρόβατα ήταν περισσότερο οροθετικά (29%) από τις αίγες (13%). Οι θετικοί τίτλοι αντισωμάτων δεν αντιστοιχούσαν πάντα σε ποίμνιο με ιστορικό αποβολών και ίσως σχετίζονταν με “εντερική” χλαμύδια, της οποίας ο ρόλος διερευνήθηκε με πειραματική μόλυνση 18 έγκυων προβατίνων, που χωρίστηκαν σε τρείς ομάδες. Τα ζώα της πρώτης ομάδας μολύνθηκαν με εντερικό στέλεχος, της δεύτερης με στέλεχος αποβολής και η τρίτη ήταν οι μάρτυρες. Τα πειραματόζωα μολύνθηκαν από το στόμα και τους μυκτήρες, την 90η ημέρα της εγκυμοσύνης τους. Ως κριτήρια παθογόνου δράσης των στελεχών χρησιμοποιήθηκαν η κλινική εικόνα, η απομόνωση χλαμύδιας με καλλιέργεια σε εμβρυοφόρα αυγά, τα ιστολογικά και ανοσοϊστοχημικά ευρήματα, οι δοκιμές ανίχνευσης αντιγόνου, δηλαδή η LPS-ELISA και το Clearview και η ανίχνευση του τίτλου αντισωμάτων με ELISA και CFT. Τα δύο στελέχη ήταν διεισδυτικά και παθογόνα για τον πλακούντα και τα έμβρυα. Συμπερασματικά, η εμφάνιση θετικών τίτλων αντισωμάτων στα ποίμνια πιθανόν να οφείλεται σ’ εντερική C. psittaci του ορότυπου 1. Ένα μέρος από αυτά τα στελέχη είναι δυνητικώς παθογόνα.