Έρευνα της επίδρασης της εκπαίδευσης σε επαγγελματίες υγείας στη διαλογή (triage) σε τμήματα επειγόντων περιστατικών (ΤΕΠ) του ΕΣΥ

Abstract

Introduction: In recent decades, it has been observed at a global level that there has been a continuous increase in the demand for emergency health care (EHC) services, as a result of which there is constant pressure on health systems and, more specifically, hospital units and, in particular, emergency departments (EDs).The emergency department, for a number of reasons, such as the changes in the nosological profile, the increase in life expectancy, the increase in the chronically ill, the insufficient primary health care, and the increase in the number of uninsured citizens, offers emergency health care services to patients with urgent and non-urgent problems whose number and attendance times cannot be predicted. The aforementioned situation has led to a rise in the volume of patients seeking medical care and escorts in emergency departments (EDs), resulting in overcrowding. This overcrowding has the potential to give rise to unfavorable incidents and repercussions for patients, as it disrupts the efficient functioning of EDs. Internationally, health policymakers are looking for solutions to deal with or even reduce the problem. One of the proposed solutions that can address and mitigate the problem is the triage of incidents at the emergency departments (EDs). A necessary condition for the proper implementation of triage is that the health professionals working in the emergency departments (EDs), including nurses, have the required knowledge and skills regarding triage. In accordance with the international literature, the health professionals who perform the triage in emergency departments do not have the required knowledge and skills and do not perform accurate triage. Training in the subject of triage plays an important role in acquiring the necessary skills and knowledge and increasing the triage accuracy of health professionals. Aim: The purpose of this research was to conduct a comparative investigation on the effectiveness of a training program in triage. The study focused on two groups: students from health sciences schools in Tertiary Educational Institutions and health professionals working in the National Health System (NHS). The research aimed to assess the effectiveness of the training program in terms of triage using the triage scales ESI and ATS, as well as the knowledge and skills of health science students, Tertiary Education Institutions, and Health Professionals in triage. Methodology: This is a prospective comparative and quasi-experimental study with a pre- and post-test control of the training program that took place between October 2020 and July 2022. The prospective survey and correlational study were used to investigate the knowledge and skills of health professionals. Regarding the experimental part, experimental research of repeated measurements of the switching replication type were carried out to evaluate the effectiveness of the educational program. The same training program was developed and carried out for working nurses in the NHS and nursing students in the 6th semester of their studies at the International University of Greece (DIPAE). The effectiveness of the training program was investigated with a questionnaire given to the participants before and after the training program, as well as 3 months after its end. The questionnaire, in addition to demographic data and professional characteristics, includes scales and questions to assess skills and knowledge and 16 clinical scenarios (8 scenarios of the ESI scale and 8 scenarios of the ATS scale) to assess accuracy. Both descriptive and inductive statistical methods and tests were used in the data analysis. Results: The research sample consisted of 117 nurses and 47 nursing students. The training program led to an improvement in skills (p<0.05), knowledge (p<0.05), and accuracy in triage with the ESI and ATS screening scales (p<0.05) of nurses and students. The improvement was maintained up to three months later (3rd measurement). Compared to students, nurses had statistically significantly better skills, more knowledge, and a higher score on the ESI and ATS screening scales at the first measurement, i.e., before the training. The nurses, compared to the students, had statistically significantly better skills, more knowledge, and a higher score on the ATS screening scale in the second measurement, i.e., immediately after the training. No statistically significant differences were found between nurses and students in terms of skills, knowledge, and triage accuracy with the ESI and ATS triage scales at the third measurement, i.e., three months after training. The demographic and occupational characteristics of nurses associated with higher skill scores were previous experience in health services and additional training in the last 3 years in emergency medicine and nursing. In terms of knowledge, it was the previous work experience in emergency departments, and in terms of triage accuracy with the ATS scale, it was the previous work experience in emergency departments. No correlation was found between demographic and professional characteristics and the score on the ESI triage scale. In nursing students, apart from participation in educational activities in the past 3 years that was associated with increased triage skills, no other demographic or educational characteristics were found to be associated with greater knowledge and accurate triage scores on the ESI and ATS triage scales. Conclusions: The results of the research highlight the positive effect of the educational program on the participating nurses and nursing students. Continuing education of nurses through educational programs can lead to the acquisition and maintenance of the required skills, knowledge, and accuracy in triaging with the ESI and ATS scales. As far as nursing students are concerned, for their effective preparation as future workers in the NHS and in emergency departments, it is considered appropriate to teach triage in university institutions as a separate and autonomous course.

Εισαγωγή: Τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρείται σε παγκόσμιο επίπεδο, μια συνεχής αύξηση της ζήτησης για υπηρεσίες Επείγουσας Φροντίδας Υγείας (ΕΦΥ), με αποτέλεσμα να υφίσταται μια διαρκής πίεση των συστημάτων υγείας και πιο συγκεκριμένα των νοσοκομειακών μονάδων και ειδικότερα των Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ). Τα ΤΕΠ για μια σειρά από λόγους όπως οι αλλαγές του νοσολογικού προφίλ, η αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης, η αύξηση των χρόνιων πασχόντων, η ανεπαρκής ΠΦΥ και η αύξηση των ανασφάλιστων πολιτών προσφέρουν υπηρεσίες ΕΦΥ σε ασθενείς με επείγοντα και μη επείγοντα προβλήματα των οποίων ο αριθμός και οι ώρες προσέλευσης δεν μπορούν προβλεφθούν. Τα ανωτέρω, έχουν ως αποτέλεσμα την αυξημένη προσέλευση ασθενών και συνοδών στα ΤΕΠ προκαλώντας συνωστισμό ο οποίος δύναται να οδηγήσει σε δυσμενή συμβάντα και συνέπειες στους ασθενείς καθώς επηρεάζει την εύρυθμη λειτουργία των ΤΕΠ. Οι χαράσσοντες την πολιτική υγείας διεθνώς αναζητούν λύσεις για την αντιμετώπιση ή και την ελάττωση του προβλήματος. Μια από τις προτεινόμενες λύσεις που μπορούν να αντιμετωπίσουν και να μετριάσουν το πρόβλημα είναι η διαλογή (triage) των περιστατικών στο ΤΕΠ. Απαραίτητη προϋπόθεση για την ορθή εφαρμογή της διαλογής είναι, οι επαγγελματίες υγείας που εργάζονται στα ΤΕΠ συμπεριλαμβανομένων και των νοσηλευτών, να διαθέτουν τις απαιτούμενες γνώσεις και δεξιότητες αναφορικά με τη διαλογή. Συμφώνα με τη διεθνή βιβλιογραφία οι επαγγελματίες υγείας που εμπλέκονται στη διενέργεια της διαλογής δεν διαθέτουν τις απαιτούμενες γνώσεις και δεξιότητες και δεν διενεργούν ακριβή-σωστή (accuracy) διαλογή. Για την απόκτηση των απαιτούμενων δεξιοτήτων, γνώσεων και αύξηση της ακρίβειας-σωστής διαλογής των επαγγελματιών υγείας, σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η εκπαίδευσή στο αντικείμενο της διαλογής. Σκοπός: Σκοπός της έρευνας ήταν συγκριτική διερεύνηση της αποτελεσματικότητας προγράμματος εκπαίδευσης, μεταξύ φοιτητών σχολών επιστημών υγείας των Τριτοβάθμιων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων της χώρας και επαγγελματιών υγείας που εργάζονται στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ), στη Διαλογή των Περιστατικών (Triage) στο ΤΕΠ με τις Κλίμακες Διαλογής ESI και ATS, καθώς και των Γνώσεων και Δεξιοτήτων στη Διαλογή των Περιστατικών (Triage) στο ΤΕΠ των φοιτητών των σχολών επιστημών υγείας, των Τριτοβάθμιων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και των Επαγγελματιών Υγείας. Μεθοδολογία: Πρόκειται για μία προοπτική συγκριτική και Οιονεί πειραματική έρευνα με έλεγχο πριν και μετά το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, που πραγματοποιήθηκε το διάστημα από τον Οκτώβριο του 2020 έως και τον Ιούλιο του 2022. Η προοπτική μελέτη επισκόπησης και συσχέτισης χρησιμοποιήθηκε για τη διερεύνηση των γνώσεων και των δεξιοτήτων των επαγγελματιών υγείας. Αναφορικά με το πειραματικό σκέλος, διενεργήθηκε πειραματική έρευνα επαναλαμβανόμενων μετρήσεων τύπου Eναλλακτής Επανάληψης (Switching Replications) για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας του εκπαιδευτικού προγράμματος. Αναπτύχθηκε και πραγματοποιήθηκε το ίδιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, σε εργαζόμενους νοσηλευτές στο ΕΣΥ και φοιτητές Νοσηλευτικής του 6ου εξάμηνου σπουδών του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος (ΔΙΠΑΕ). Η αποτελεσματικότητα του εκπαιδευτικού προγράμματος ερευνήθηκε με ερωτηματολόγιο που δόθηκε στους συμμετέχοντες πριν και μετά το εκπαιδευτικό πρόγραμμα καθώς και 3μήνες μετά το πέρας του εκπαιδευτικού προγράμματος. Το ερωτηματολόγιο, εκτός από τα δημογραφικά δεδομένα και επαγγελματικά χαρακτηριστικά, περιλαμβάνει κλίμακες και ερωτήσεις εκτίμησης των δεξιοτήτων, γνώσεων και 16 κλινικά σενάρια (8 σενάρια της κλίμακας ESI και 8 σενάρια της κλίμακας ATS) εκτίμησης της ακρίβειας-ορθής διαλογής (accuracy). Στην ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν μέθοδοι και δοκιμασίες τόσο της περιγραφικής, όσο και της επαγωγικής στατιστικής. Αποτελέσματα: Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 117 νοσηλευτές και 47 φοιτητές νοσηλευτικής Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα οδήγησε σε βελτίωση των δεξιοτήτων (p<0,05), γνώσεων (p<0,05) και της ακρίβειας στη διαλογή με τις κλίμακες διαλογής ESI και ATS (p<0,05) των νοσηλευτών και των φοιτητών. Η βελτίωση διατηρήθηκε μέχρι και τρεις μήνες μετά (3η μέτρηση). Οι νοσηλευτές σε σχέση με τους φοιτητές, είχαν στατιστικά σημαντικά καλύτερες δεξιότητες, περισσότερες γνώσεις και υψηλότερη βαθμολογία στις κλίμακες διαλογής ESI και ATS στην πρώτη μέτρηση δηλαδή πριν την εκπαί-δευση. Οι νοσηλευτές σε σχέση με τους φοιτητές είχαν στατιστικά σημαντικά καλύτερες δεξιότητες, περισσότερες γνώσεις και υψηλότερη βαθμολογία στην κλίμακα διαλογής ATS στην δεύτερη μέτρηση δηλαδή αμέσως μετά την εκπαίδευση. Δεν βρέθηκαν στατιστικά σημαντικά διαφορές μεταξύ νοσηλευτών και φοιτητών ως προς τις δεξιότητες, γνώσεις και την ακρίβεια διαλογής με τις κλίμακες διαλογής ESI και ATS στην τρίτη μέτρηση δηλαδή τρεις μήνες μετά την εκπαίδευση. Τα δημογραφικά και ε-παγγελματικά χαρακτηριστικά των νοσηλευτών που σχετιζόταν με μεγαλύτερη βαθμολογία δεξιοτήτων ήταν η προϋπηρεσία σε υπηρεσίες υγείας και η πρόσθετη εκπαίδευση τα τελευταία τρία έτη στην επείγουσα ιατρική και νοσηλευτική. Όσον αφορά τις γνώσεις ήταν η προϋπηρεσία σε ΤΕΠ και στην ακρίβεια διαλογής με την κλίμακά ATS, η προϋπηρεσία σε ΤΕΠ. Δεν βρέθηκε συσχέτιση δημογραφι-κών και επαγγελματικών χαρακτηριστικών με τη βαθμολογία στη κλίμακα διαλογής ESI. Στους φοιτητές της νοσηλευτικής εκτός της συμμετοχής σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες την τελευταία τριετία που σχετιζόταν με αυξημένες δεξιότητες διαλογής, κανένα άλλο δημογραφικό ή εκπαιδευτικό χαρακτηριστικό δεν βρέθηκε να συσχετίζεται με μεγαλύτερη βαθμολογία γνώσεων και ακριβούς – σωστής διαλογής με τις κλίμακες διαλογής ESI και ATS. Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα της έρευνας αναδεικνύουν την θετική επίδραση του εκπαιδευτικού προγράμματος στους συμμετέχοντες νοσηλευτές και φοιτητές νοσηλευτικής. Η συνεχιζόμενη εκπαίδευση των νοσηλευτών μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων μπορεί να οδηγήσει στην αποκτήσει και διατήρηση των απαιτούμενων δεξιοτήτων, γνώσεων και της ακρίβειας στη διαλογή με τις κλίμακες ESI και ATS. Όσον αφορά τους φοιτητές της νοσηλευτικής, για την αποτελεσματική προετοιμασία τους ως μελλοντικοί εργαζόμενοι στο ΕΣΥ και στα ΤΕΠ κρίνεται σκόπιμη η διδασκαλία της διαλογής στα πανεπιστημιακά ιδρύματα ως ξεχωριστό και αυτόνομο μάθημα.