Υποκειμενικότητα, σώμα και λόγος ατόμων με αυτισμό: ανθρωπολογικές προσεγγίσεις

Abstract

The dissertation studies the processes through which autistic persons form a sense of self, of others and of belonging, as well as the role language and the body play in autistic experience. The study goes through the scientific discourses which contributed to the creation of autism as clinical category and their cultural presuppositions. The linguistic presuppositions of non autistics’ cultural identity prevent autistics’ social inclusion, since their experience is not primarily mediated by language and its categories. Their sensory relation with language and the way they perceive environmental stimuli feature different epistemologies of knowledge and perception.

Η παρούσα διδακτορική διατριβή μελετά τις διαδικασίες μέσα από τις οποίες τα αυτιστικά άτομα διαμορφώνουν μια αίσθηση του εαυτού, των άλλων και του ανήκειν, όπως και το ρόλο που διαδραματίζουν η γλώσσα και το σώμα στην αυτιστική εμπειρία. Διατρέχει τους επιστημονικούς λόγους που συνέβαλαν στη θέσμιση του αυτισμού ως κλινικής κατηγορίας και τις πολιτισμικές προϋποθέσεις που ενημέρωναν τους λόγους αυτούς. Οι γλωσσικές προϋποθέσεις της διαμόρφωσης πολιτισμικής ταυτότητας των μη αυτιστικών αποτελούν εμπόδια στη συμπερίληψη των αυτιστικών, καθώς η εμπειρία των τελευταίων δεν είναι πρωτίστως γλωσσικά διαμεσολαβημένη. Η αισθητηριακή τους σχέση με τη γλώσσα και ο τρόπος πρόσληψης των περιβαλλοντικών ερεθισμάτων αναδεικνύουν διαφορετικές επιστημολογίες γνώσης και αντίληψης.