Τραυλισμός (βατταρισμός) και ειδική αναπτυξιακή διαταραχή του λόγου και της ομιλίας σε παιδιά προσχολικής ηλικίας

Abstract

Introduction: Stuttering in preschool age comprises a complex and multidimensional neurodevelopmental disorder which is related to speech production, is affected by biological, environmental, speech/language and emotional factors and often coexists with specific developmental speech and/or language disorders. There is a subgroup of children whose difficulties in fluency co-occur with difficulties in other speech and language domains, such as in phonology, semantics and syntax. Methods: The aim of the present research study is to investigate the relationship between stuttering and specific developmental speech and/or language disorder in the preschool age. The participants were divided into three groups: the group with stuttering (S) (n=20), the group with stuttering and specific developmental speech and/or language disorder (S/SDSLD) (n=21) and the group with specific developmental speech and/or language disorder (SDSLD) (n=25). Their ages ranged from 4- to 6-years old (S: Mean age: 5;1, SD=0,6 years) (S/SDSLD: Mean age: 4;9, SD=0,7 years) (SDSLD: Mean age: 5;0, SD=0,7 years). Results: Children with S only and S/SDSLD presented the same stuttering severity and characteristics. Regarding their speech and language, children with S/SDSLD and children with SDSLD presented deficits only in the domain of phonology. The profile of children with S and that of children with S/SDSLD was different in relation to their case history, the aetiology and the outcome of their difficulties. Children with S appeared to overcome their stuttering easier with speech and language therapy in comparison to children with S/SDSLD. Finally, there were no differences between children with S and S/SDSLD regarding the outcome of their difficulties as far as sex is concerned. Discussion: Literature mentions that there seems to be a subgroup of children in preschool age who face not only stuttering but also specific developmental speech and/or language disorder with main difficulties in the domain of phonology but this specific subject needs further investigation. Although the stuttering severity and characteristics between children with stuttering and children with stuttering and specific developmental speech and/or language disorder appears to be the same, the case history, the aetiology, the co-occurrence with other developmental disorders and the outcome appear to be different. At the prevention, assessment, intervention and research level, children with stuttering and children with stuttering and concomitant speech and/or language disorders should be approached differently.

Εισαγωγή: Ο τραυλισμός στην προσχολική ηλικία αποτελεί μία σύνθετη και πολυδιάστατη νευροαναπτυξιακή διαταραχή που σχετίζεται με την παραγωγή της ομιλίας, επηρεάζεται από βιολογικούς, περιβαλλοντικούς, γλωσσικούς και συναισθηματικούς παράγοντες και συχνά συνυπάρχει με την ειδική αναπτυξιακή διαταραχή του λόγου και της ομιλίας. Υπάρχει μία υποκατηγορία παιδιών που παρουσιάζουν ταυτόχρονα δυσκολία στη ροή της ομιλίας καθώς και δυσκολία σε άλλους τομείς του λόγου και της ομιλίας όπως στη φωνολογία, τη σημασιολογία και τη σύνταξη.Μεθοδολογία: Η παρούσα μελέτη έχει ως γενικό σκοπό τη διερεύνηση της σχέσης ανάμεσα στον τραυλισμό και την ειδική αναπτυξιακή διαταραχή του λόγου και της ομιλίας στην προσχολική ηλικία. Το δείγμα της παρούσας μελέτης αποτελούνταν από τρεις ομάδες: την ομάδα με τραυλισμό (Τ) (Ν=20), την ομάδα με τραυλισμό και ειδική αναπτυξιακή διαταραχή του λόγου και της ομιλίας (Τ/ΕΑΔ) (Ν=21) και την ομάδα με ειδική αναπτυξιακή διαταραχή στο λόγο και την ομιλία (ΕΑΔ) (Ν=25). Οι ηλικίες των παιδιών του δείγματος κυμαίνονταν από 4;0-6;0 ετών (Τ: Μ.Η.: 5;1 έτη, ΤΑ=0,6 έτη) (Τ/ΕΑΔ: Μ.Η. 4;9 έτη, ΤΑ=0,7 έτη) (ΕΑΔ: Μ.Η.: 5,0 έτη, ΤΑ=0,7 έτη). Αποτελέσματα: Τα παιδιά με Τ και τα παιδιά με Τ/ΕΑΔ παρουσίαζαν την ίδια σοβαρότητα και τα ίδια χαρακτηριστικά αναφορικά με τον τραυλισμό τους. Ως προς το λόγο και την ομιλία, τα παιδιά με Τ/ΕΑΔ και τα παιδιά με ΕΑΔ παρουσίαζαν ελλείμματα μόνο στον τομέα της φωνολογίας. Το προφίλ των παιδιών με Τ και αυτό των παιδιών με Τ/ΕΑΔ διέφερε ως προς το ιστορικό, την αιτιολογία και την έκβαση των δυσκολιών. Τα παιδιά με Τ φάνηκε να καταφέρνουν να ξεπερνούν τον τραυλισμό τους ευκολότερα με λογοθεραπεία συγκριτικά με τα παιδιά με Τ/ΕΑΔ. Τέλος, δεν υπήρξαν διαφορές ως προς την έκβαση των δυσκολιών αναφορικά με το φύλο μεταξύ των παιδιών με Τ και των παιδιών με Τ/ΕΑΔ. Συζήτηση: Η βιβλιογραφία αναφέρει ότι υπάρχει μία υποκατηγορία παιδιών προσχολικής ηλικίας που αντιμετωπίζει τόσο τραυλισμό όσο και ειδική αναπτυξιακή διαταραχή του λόγου και της ομιλίας με κυριότερες δυσκολίες στον τομέα της φωνολογίας αλλά το συγκεκριμένο θέμα χρειάζεται να διερευνηθεί περισσότερο. Ενώ η σοβαρότητα και τα χαρακτηριστικά του τραυλισμού φαίνεται να ομοιάζουν ανάμεσα στα παιδιά με τραυλισμό και στα παιδιά με τραυλισμό και ειδική αναπτυξιακή διαταραχή του λόγου και της ομιλίας, το ιστορικό, η αιτιολογία, η συννοσηρότητα με άλλες αναπτυξιακές διαταραχές και η έκβαση φαίνεται να διαφέρουν. Σε επίπεδο πρόληψης, αξιολόγησης, παρέμβασης και έρευνας θα πρέπει να προσεγγίζονται διαφορετικά τα παιδιά μόνο με τραυλισμό και τα παιδιά με τραυλισμό και συνοδές διαταραχές στο λόγο και την ομιλία.