Τα δικαιώματα του αγοραστή λόγω έλλειψης ανταπόκρισης στους όρους της σύμβασης

Abstract

This is a legal study governing the buyer’s remedies for lack of conformity with the contract (that is, for defects or for the lack of the agreed properties of the sold goods). The thesis examines the aforesaid remedies, after the amendment of the articles 534 et. seq. of the Greek Civil Code (grCC) by the l.3043/2002. The Directive 1999/44/EC, on certain aspects of the sale of consumer goods and associated guarantees is the European source of the above mentioned amendment. So, the thesis examines, in the first place, the provisions of that Directive, as well as their proximity to the relative provisions of the United Nations Convention On Contracts For The International Sale Of Goods (CISG). The legal nature of the seller’s liability for lack of conformity (liability for defective performance) is comparable to the seller’s liability under CISG. Furthermore, the thesis analyses the connection between the notion of a lack of conformity with the (pre-existing and continuing) notions of defects and of lack of agreed properties. The seller’s liability for lack of conformity arms the buyer with the remedies available under art. 540 and 543 grCC. So, the buyer can claim repair or replacement. These remedies are examined in comparison to the relative provisions of the CISG. The buyer may also exercise the right to an appropriate reduction of the price or declare the contract avoided. The thesis thoroughly exposes the results of the avoidance, taking into account the relative provisions of the CISG. The next topic investigates the buyer claims for compensation (art. 543 grCC). The general characteristics and the legal conditions for the exercise of this claim are exhaustively examined as well as in comparison to the CISG. As for the content of the claim mentioned above, the thesis questions the dominant opinion, according to which the buyer is, under article 543 grCC, entitled to a “big” compensation (“big” damage claims). Moreover, the thesis explores the cumulation of damage claims with other remedies and particularly the content of the buyer’s claim. Relating to the limitation period of those rights, the proposition is made, de lege ferenda, to interrupt the connection between the time of limitation and the subject of the sale (mobile or immobile). The new suggestion is to connect the limitation period to the price of the specific sale; the higher the price, the longer the limitation period. Finally, the thesis examines whether the incorporation of the Directive 1999/44/EC to the Greek legal system was successful. It was also pointed out that this Directive is under revision, as is, at the present time, a large part of the European Consumer Law.

Mελετάται το δίκαιο που διέπει τα δικαιώματα του αγοραστή λόγω έλλειψης ανταπόκρισης (δηλαδή λόγω ύπαρξης πραγματικών ελαττωμάτων ή έλλειψης συνομολογημένων ιδιοτήτων), μετά την τροποποίηση των άρθρων 534 επ. ΑΚ με το ν. 3043/2002. Ειδικότερα, εξετάζονται αρχικά οι ρυθμίσεις της Οδηγίας 1999/44/ΕΚ σχετικά με ορισμένες πτυχές της πώλησης και των εγγυήσεων καταναλωτικών αγαθών, δηλαδή της κοινοτικής πηγής των παραπάνω τροποποιήσεων του Αστικού Κώδικα. Στη συνέχεια, εκτίθεται η συγγένεια των νέων ρυθμίσεων με τις διατάξεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τις διεθνείς πωλήσεις κινητών (Σύμβαση της Βιέννης). Η νομική φύση της ευθύνης του πωλητή λόγω έλλειψης ανταπόκρισης, ως ευθύνη λόγω πλημμελούς εκπλήρωσης της παροχής, είναι συγγενής με την αντίστοιχη ευθύνη κατά τη Σύμβαση της Βιέννης. Περαιτέρω, αναλύεται ο τρόπος με τον οποίο η έννοια της έλλειψης ανταπόκρισης συνδυάζεται, πλέον, με τις έννοιες του πραγματικού ελαττώματος και της έλλειψης συνομολογημένης ιδιότητας. Όταν ο πωλητής ευθύνεται λόγω έλλειψης ανταπόκρισης, ο αγοραστής εξοπλίζεται με τα δικαιώματα των άρθρων 540 και 543 Α.Κ. Εξετάζονται, λοιπόν, αναλυτικά τα δικαιώματα του αγοραστή για διόρθωση ή για αντικατάσταση του πράγματος, σε σύγκριση και με τα αντίστοιχα δικαιώματά του κατά τη Σύμβαση της Βιέννης. Σε περίπτωση έλλειψης ανταπόκρισης, ο αγοραστής έχει, ακόμη, το δικαίωμα να υπαναχωρήσει από τον πώληση ή να μειώσει το τίμημα. Σε σχέση με το δικαίωμα υπαναχώρησης, εκτίθενται αναλυτικά οι υποχρεώσεις πωλητή και αγοραστή, στο πλαίσιο της σχέσης εκκαθάρισης και εξετάζεται το ζήτημα της αναδρομικότητας των αποτελεσμάτων της υπαναχώρησης, σε συνδυασμό και με το σχετικό προβληματισμό στη Σύμβαση της Βιέννης. Κατόπιν, παρουσιάζεται η αξίωση αποζημίωσης του αγοραστή (άρθρο 543 ΑΚ). Εξετάζονται αναλυτικά και σε σύγκριση με τη Σύμβαση της Βιέννης τα γενικά χαρακτηριστικά και οι νόμιμες προϋποθέσεις άσκησης της παραπάνω αξίωσης. Ως προς το περιεχόμενό της, αμφισβητείται η κρατούσα άποψη ότι ο αγοραστής έχει, στο πλαίσιο του άρθρου 543 ΑΚ, αξίωση «μεγάλης» αποζημίωσης. Ακόμη, ερευνάται το περιεχόμενο της αποζημίωσης, όταν η σχετική αξίωση ασκείται από τον αγοραστή σωρευτικά με καθένα από τα δικαιώματα διόρθωσης, αντικατάστασης, υπαναχώρησης ή μείωσης του τιμήματος. Ως προς την παραγραφή των παραπάνω δικαιωμάτων του αγοραστή, προτείνεται, de lege ferenda, να συνδεθεί ο χρόνος παραγραφής, όχι με το αντικείμενο της πώλησης (κινητό ή ακίνητο), αλλά με το τίμημα της συγκεκριμένης αγοραπωλησίας, κατά τρόπον ώστε τα χρονικά όρια παραγραφής των δικαιωμάτων του αγοραστή να είναι μεγαλύτερα, όταν πρόκειται για πωλήσεις με υψηλό τίμημα. Τέλος, εξετάζεται εάν έγινε ορθά η μεταφορά της Οδηγίας 1999/44/ΕΚ στο εσωτερικό μας δίκαιο και επισημαίνεται ότι η παραπάνω Οδηγία είναι σήμερα υπό αναθεώρηση, στο πλαίσιο και της γενικότερης κινητικότητας που παρατηρείται σε σχέση με το ευρωπαϊκό δίκαιο προστασίας του καταναλωτή.