Διερεύνηση θεραπευτικών σχημάτων στην αντιμετώπιση των νηματωδώσεων στα μικρά μηρυκαστικά

Abstract

The aim of our study w as to investigate the possible influence of different therapeutic schem es, practiced under the M editerranean environm ental conditions, on the immune response of ewes to gastrointestinal parasites, evaluated by parasitological findings, haem atological, biochem ical changes and the possible effects in sheep productivity. Forty ewes aged from two to four years old, of a local Greek breed, were divided into 5 groups, of 8 ew es per group, based on parasitic burden, body weight and the age, in order to be uniformed: Group1: supplem entation of the diet with additional protein (soybean m eal), in the m orning before grazing, twice: i) during summer for a two months period (July-August) and ii) for 20 days before parturition and 20 days after. Group2: adm inistration of albendazole twice a year: i) one treatment in summer and ii) another in winter, approximately 20 days before parturition. Group3: supplem entation of the diet with additional protein (as in group1) com bined with the use of albendazole as in group 2. Group4: adm inistration of albendazole three times per year (spring, autum n and periparturiently) and Group 5 (control group): Neither protein supplem entation nor anthelmintics. Every two m onths the animals w ere w eighed and blood sam ples were taken from each animal for haem atological and biochem ical exam inations. Faecal egg output was evaluated monthly. A pooled faecal sam ple from each group was cultured for larval developm ent and identification at the beginning of our study. M ean yield measurem ents (m ean daily milk production) and lam b weighing were also carried out. Significant differences in the m ean faecal epg values were noted during 13/7/2000 until 7/10/2000 (p<0.001), 10/11/2000 until 7/1/2001 (p<0.01) and at 7/6/2001 (p<0.001). Coprocultures included genera of Teladorsagia (Ostertagia) spp. (43,5% ), Haemonchus contortus (11% ), Trichostrongylus spp. (34,5% ), Oesophagostomum spp. (2% ), Chabertia ovina (6.8% ), Bunostomum spp. (1.2% ) and Cooperia spp. (1% ). Μean haem atocrit values were lower in group5 (control group) in contrast with the m ean values of the rest of the groups, during the experimental period. Significant differences were observed in July 2000 between groups1 and 5 (p<0.05). Similarly, significant differences were observed periparturiently between groups1 and 5 (p<0.05), while no significant difference was observed on com parison between groups3 and 5 (p>0.05). In January 2001, significant differences (p<0.05) were noted betw een groups3 and 4 and between groups3 and 5 while no significant difference was observed on com parison between groups3 and 2 (p>0.05). In M ay 2001, differences in the mean haem atocrit values detected betw een groups1 and 5 but were not found to be statistically significant (p>0.05). Significant differences in the mean plasm a pepsinogen values were observed in Septem ber 2000, betw een groups 2 and 4 (p<0.01), between groups2 and 5 (p<0.01), between groups2 and 1 (p<0.01) while on com parison between groups2 and 3 no significant difference was observed (p>0.05). Periparturiently, significant differences (p<0.05) were recorded between groups1 and 3 and betw een groups5 and 2. Sam e level of significance w as observed betw een groups5 και 3 and between groups5 και 4. High differences were also detected between groups1 and 2 (p<0.01) while on com parison between groups1 and 4 no significant difference was observed (p>0.05). In M arch 2001, differences were noted between groups4 and 1 and betw een groups4 and 2 but were not found to be statistically significant (p>0.05).

Ο σκοπός της δικής μας έρευνας ήταν η διερεύνηση της πιθανής επίδρασης διαφορετικών θεραπευτικών σχημάτων, που πραγματοποιήθηκαν σε Μεσογειακές περιβαλλοντικές συνθήκες, στην ανοσολογική ανταπόκριση προβατίνων στα γαστρεντερικά παράσιτα, όπως αυτή εκτιμάται από παρασιτολογικά ευρήματα, αιματολογικές, βιοχημικές μεταβολές και την πιθανή επίδραση στην παραγωγικότητα των προβάτων. Χρησιμοποιήθηκαν συνολικά 40 προβατίνες εγχώριας φυλής, ηλικίας 2-4 ετών, οι οποίες χωρίστηκαν σε 5 ομάδες των 8 ζώων, με βάση το παρασιτικό φορτίο, το σωματικό βάρος και την ηλικία τους, ώστε να είναι κατά το δυνατό ομοιόμορφες. Οι 5 ομάδες ήταν οι παρακάτω: Ομάδα1: χορήγηση, συμπληρωματικά του σιτηρεσίου, επιπρόσθετης πρωτεΐνης (πλακούντας σόγιας) το πρωΐ πριν την έξοδο για βοσκή, δύο φορές: i) κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού για χρονική περίοδο δύο μηνών (Ιούλιο-Αύγουστο) και ii) για 20 ημέρες πριν από τον τοκετό και 20 ημέρες μετά, κατά προσέγγιση. Ομάδα2: χορήγηση αλβενδαζόλης δύο φορές το χρόνο: i) μία θεραπεία το καλοκαίρι και ii) μία άλλη το χειμώνα, κατά προσέγγιση 20 ημέρες πριν από τον τοκετό. Ομάδα3: χορήγηση, συμπληρωματικά του σιτηρεσίου, επιπρόσθετης πρωτεΐνης (όπως στην Ομάδα1) σε συνδυασμό με τη χρησιμοποίηση αλβενδαζόλης (όπως στην Ομάδα2). Ομάδα4: χορήγηση αλβενδαζόλης τρεις φορές το χρόνο (άνοιξη, φθινόπωρο και περιτοκετιαία) και Ομάδα5 (ομάδα μαρτύρων): Δεν χρησιμοποιήθηκαν ούτε συμπληρωματικά πρωτεΐνη ούτε ανθελμινθικά. Κάθε δύο μήνες τα ζώα ζυγίζονταν και δείγματα αίματος λαμβάνονταν από κάθε ζώο για αιματολογικές και βιοχημικές εξετάσεις. Η καταμέτρηση του αριθμού των αυγών των παρασίτων στα κόπρανα των ζώων γινόταν μηνιαία. Στην έναρξη του πειραματισμού κόπρανα από κάθε ομάδα καλλιεργήθηκαν για την ανάπτυξη των προνυμφών και για ταυτοποίηση. Έγιναν επίσης μετρήσεις του παραγόμενου γάλακτος (η μέση ημερήσια γαλακτοπαραγωγή) και ζυγίσεις των νεογεννήτων αρνιών. Στατιστικά σημαντικές διαφορές στις μέσες τιμές των αυγών ανά γραμμάριο κοπράνων σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια 13/7/2000 έως 7/10/2000 (p<0,001), 10/11/2000 έως 7/1/2001 (p<0,01) και στις 7/6/2001 (p<0,001). Οι κοπρανοκαλλιέργειες περιελάμβαναν γένη των Teladorsagia (Ostertagia) spp. (43,5% ), Haemonchus contortus (11% ), Trichostrongylus spp. (34,5% ), Oesophagostomum spp. (2% ), Chabertia ovina (6,8% ), Bunostomum spp. (1,2% ) και Cooperia spp. (1% ).