Verbal aspect in heritage Greek across majority languages

Abstract

This dissertation explores the phenomenon of verbal aspect in detail via different tasks and in different groups of native speakers. A group of monolingually-raised speakers and two groups of Greek heritage speakers, one in Germany and one in the US, are in the spotlight of the first two publications, while they are compared with equivalent groups of Turkish and Russian heritage speakers in the third publication. The data analyzed in the studies were elicited via two tasks, an elicited production task and a comprehension task. The elicited production task follows the ‘Language Situations’ method within the ‘Research Unit Emerging Grammars’ (RUEG), an elicited production task that takes the form of sentence completion and has been used in previous studies investigating verbal aspect and a comprehension task. The first study by Paspali, Rizou and Alexiadou (2022) presents novel findings through group comparisons between monolingually-raised and heritage speakers in Germany and the US. It delves into the role of the majority language in the bilingual groups and its impact on the comprehension and production of verbal aspect. The use of linear mixed-effects logistic regression models revealed intriguing differences, particularly with Greek heritage speakers in the US, who significantly differ from the other groups in terms of accuracy and sensitivity in aspect violations in both the production and the comprehension task. The second study by Alexiadou & Rizou (2023) investigates whether and how heritage speakers make use of periphrastic structures compared to monolingually-raised speakers. This is an exploratory study investigating qualitatively different cases of analytic forms in terms of felicitousness in the context and of structure, such as light verbs with nominalizations or with code-switched elements. According to a frequency analysis performed on the data, the speakers prefer to use periphrases to denote completed events avoiding the perfective morphology on lexical verbs. Finally, it is reported that heritage speakers both in Germany and in the US exhibit register leveling by using interchangeably analytic forms across formality variation settings, unlike monolingually-raised speakers. In the third study, the cross-linguistic comparison of Greek, Russian, and Turkish heritage speakers sheds light on their aspectual preferences while narrating events (Rizou et al., 2024). The use of descriptive and inferential statistics enabled us to present a holistic approach to grammatical aspect, analyzing the different factors that affect its realization. The most important finding is that the combination of the morphological markedness of aspect and the typological differences in terms of the perfective-imperfective distinction of the languages in contact can affect the realization of aspect in the heritage language. The effect is not unanimous across languages as more factors might be at stake. Ultimately, effects of mode and formality variation affecting grammatical aspect, similar to markedness, are observed in the Turkish and partially in the Russian language groups while no effects are reported for the Greek groups. Grammatical aspect is considered a core grammatical phenomenon that is not affected by discourse phenomena. Taken together, the present dissertation aims to shed light on different perspectives of verbal aspect used by different groups of monolingually-raised and heritage speakers involving approximately 175 participants.

Η διδακτορική αυτή διατριβή επιχειρεί μια ενδελεχή διερεύνηση της ρηματικής όψης μέσω διαφορετικών μεθοδολογιών που διεξήχθησαν σε τρεις ομάδες φυσικών ομιλητών της ελληνικής γλώσσας. Η πρώτη ομάδα είναι η ομάδα ελέγχου και επικεντρώνεται σε μονόγλωσσους ομιλητές της ελληνικής, δηλαδή σε ομιλητές που μεγάλωσαν κατακτώντας μόνο την ελληνική ως μητρική τους γλώσσα και οι άλλες δύο ομάδες εστιάζουν σε ομιλητές στη Γερμανία και στις ΗΠΑ που έχουν κατακτήσει την ελληνική ως γλώσσα πολιτισμικής κληρονομιάς τους. Η εκμαίευση των δεδομένων έγινε με τη χρήση πειραμάτων παραγωγής και κατανόησης που σχεδιάστηκαν στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος «Research Unit Emerging Grammars» (RUEG). Τρεις δημοσιεύσεις απαρτίζουν τη σπονδυλωτή αυτή διατριβή. Η πρώτη μελέτη από τις Paspali, Rizou, και Alexiadou (2022) συγκρίνει τις τρεις ομάδες ομιλητών αναδεικνύοντας την επίδραση της κυρίαρχης γλώσσας στην κατανόηση και παραγωγή της ρηματικής όψης. Η δεύτερη μελέτη (Alexiadou και Rizou, 2023) εξετάζει τη χρήση περιφραστικών δομών στους ομιλητές της ελληνικής ως γλώσσα πολιτισμικής κληρονομιάς, δείχνοντας την προτίμησή τους στις περιφράσεις και μάλιστα τη μη διαφοροποίηση αυτών στις υφολογικές ποικιλίες της έρευνας που κλήθηκαν να πάρουν μέρος. Η τρίτη μελέτη από τους Rizou et al. (2024) παρέχει μια διαγλωσσική σύγκριση ελληνικών, ρωσικών και τουρκικών ως γλώσσες πολιτισμικής κληρονομιάς, φανερώνοντας ότι ο μορφολογικός σχηματισμός της όψης και οι τυπολογικές διαφορές μεταξύ των γλωσσών επηρεάζουν την πραγμάτωση της όψης στις γλώσσες πολιτισμικής κληρονομιάς, όχι όμως με τον ίδιο τρόπο σε όλες. Αυτές οι μελέτες φωτίζουν τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ομιλητές κατά την κατανόηση και παραγωγή της ρηματικής όψης. Ως εκ τούτου, αυτά τα ευρήματα μπορούν να αποτελέσουν πολύτιμους πόρους για τους εκπαιδευτικούς καθοδηγώντας τους να εστιάσουν στις συνθήκες που δυσκολεύουν τους εκπαιδευόμενους.