Μελέτη σύγκρισης πρωτόκολλων εισαγωγής ξηρών καρπών στη διατροφή ασθενών με αλλεργία στους ξηρούς καρπούς

Abstract

Oral food immunotherapy is an innovative approach to addressing food allergies, which has attracted the interest of healthcare professionals and patients in recent years. This method is implemented in specialized centers and involves frequent visits during which the administered doses of the allergen are significantly increased, posing the risk of developing precautionary reactions. In order to assess the feasibility of this method outside the hospital environment, we developed two desensitization protocols—one with increments in the hospital and another with increments at home—and compared them in 36 children with nut allergies. The protocols did not differ in terms of safety [incidence rate 0.004 (0-0.018) vs. 0.009 (0.004-0.014), p=0.506], compliance (96% vs. 100%), and effectiveness (75% each).Additionally, we examined the impact of nut allergies on the quality of life of patients and their caregivers, their satisfaction with the current treatment, and their interest in newer therapeutic options. For this purpose, the responses of 182 participants on specifically designed questionnaires were analyzed. Our results indicate that nut allergies moderately burden the quality of life of patients, with adolescents reporting the worst outcomes and adults reporting the best. Moreover, while most patients express high satisfaction with their current allergy treatment, they would be highly interested in a therapy that provides protection against reactions following accidental exposures and/or allows unrestricted nut consumption.

Η από του στόματος απευαισθητοποίηση σε τρόφιμα αποτελεί μια καινοτόμο μέθοδο αντιμετώπισης της τροφικής αλλεργίας, που έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον των ιατρών και των ασθενών τα τελευταία χρόνια. Η μέθοδος εφαρμόζεται σε εξειδικευμένα κέντρα και περιλαμβάνει συχνές επισκέψεις κατά τις οποίες αυξάνονται κατά πολύ οι χορηγούμενες δόσεις του αλλεργιογόνου, με κίνδυνο εμφάνισης αναφυλακτικών αντιδράσεων. Προκειμένου να ελέγξουμε την εφαρμοσιμότητα της μεθόδου εκτός νοσοκομειακού περιβάλλοντος, αναπτύξαμε δυο πρωτόκολλα απευαισθητοποίησης, ένα με αυξήσεις στο νοσοκομείο και ένα με αυξήσεις στο σπίτι, και τα συγκρίναμε μεταξύ τους, σε 36 παιδιά με αλλεργία στους ξηρούς καρπούς. Τα πρωτόκολλα δε διέφεραν μεταξύ τους ως προς την ασφάλεια [ποσοστό επίπτωσης 0,004 (0-0,018) vs 0,009 (0,004-0,014), p=0,506], τη συμμόρφωση (96% vs 100%), και την αποτελεσματικότητα (75% έκαστο). Επιπλέον μελετήσαμε την επίδραση της αλλεργίας στους καρπούς στην ποιότητα ζωής των ασθενών και των φροντιστών τους, την ικανοποίησή τους από την τρέχουσα αντιμετώπιση και το ενδιαφέρον τους για νεότερες θεραπευτικές επιλογές. Για το σκοπό αυτό αναλύθηκαν οι απαντήσεις 182 συμμετεχόντων σε ειδικά διαμορφωμένα ερωτηματολόγια. Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι η αλλεργία σε καρπούς έχει μέτρια επιβάρυνση στην ποιότητα ζωής των ασθενών, με τους έφηβους να αναφέρουν τα χειρότερα αποτελέσματα και τους ενήλικες τα καλύτερα. Επιπλέον, ενώ οι περισσότεροι ασθενείς δηλώνουν πολύ ικανοποιημένοι από την τρέχουσα αντιμετώπιση της αλλεργίας τους, παράλληλα θα τους ενδιέφερε πάρα πολύ μια θεραπεία που θα παρείχε προστασία από αντιδράσεις μετά από τυχαίες εκθέσεις ή/και θα επέτρεπε την ελεύθερη κατανάλωση καρπών.