Outdoor education and physical activity promotion

Abstract

In the last decades, there has been a dramatic increase in obesity rates due to the recession of physical activity (PA). A significant decline has been noticed in adolescence which is a critical period of life to form attitudes. Being in outdoor green spaces and natural environments has been low. This situation has been negatively associated with physical, mental and emotional health. School education is essential to promote health education by providing opportunities through specific programme implementation to improve adolescents' motivation. Outdoor adventure activities could engage adolescents in group tasks engaging them in collaborative and challenging PA. The main purpose of this study was to identify the advantages of a health education program aiming to engage students with outdoor adventure activities promoting well-being. To achieve the aforementioned objective, the present research was divided into four stages. The first study took place to adapt the “Motives for Physical Activity Measure-Revised” questionnaire (MPAM-R) (Ryan et al., 1997) in the Greek language. Motives encouraging adolescents to participate in PA could be more easily identified. Their motives could be meaningfully assessed contributing to a better understanding and evaluation of students’ motives towards participation in out-of-school PA. The second study examined the adolescents' social factors influence on global self-worth and out-of-school PA. As adolescence is a critical age, it was considered essential for this research to identify if these findings agree with previous studies in the area of sport and exercise. Due to age and economic status, significant differences were revealed in adolescents’ self-worth as far as sports participation. There were, also, significant differences in out-of-school PA due to gender, age, organized sports participation and economic status. Age and family income were significant predictors of global self-worth, while age and gender were significant predictors of out-of-school PA. The third study examined the impact of a two-year outdoor adventure education programme on seventy-five adolescents aged 12–14. A qualitative methodology was followed to interpret their basic psychological needs satisfaction. Quality of life could be improved through the implementation of new educational strategies in contradiction to typical PE lessons. The fourth study aimed to identify the impact of social distancing measures on adolescents’ PA levels and well-being during the implementation of COVID-19 restrictive measures. Restraints during this period significantly reduced levels of Moderate to Vigorous PA, life satisfaction, and subjective vitality. After the restrictions ended and students regularly returned to school, the aforementioned factors improved. In conclusion, state strategies should be designed to prevent adolescents from experiencing such a future difficult situation in terms of their well-being.

Τις τελευταίες δεκαετίες, υπήρξε μια δραματική αύξηση στα ποσοστά παχυσαρκίας λόγω της ύφεσης της φυσικής δραστηριότητας (ΦΔ). Σημαντική μείωση της ΦΔ έχει παρατηρηθεί στην εφηβεία που είναι μια κρίσιμη περίοδος της ζωής για τη διαμόρφωση στάσεων. Η παραμονή σε υπαίθριους χώρους πρασίνου και φυσικά περιβάλλοντα είναι περιορισμένη. Αυτή η κατάσταση έχει συνδεθεί αρνητικά με τη σωματική, ψυχική και συναισθηματική υγεία. Η σχολική εκπαίδευση είναι απαραίτητη για την προώθηση της αγωγής υγείας παρέχοντας ευκαιρίες μέσω της εφαρμογής ειδικών προγραμμάτων για την αύξηση των κινήτρων των εφήβων. Οι υπαίθριες δραστηριότητες περιπέτειας θα μπορούσαν να εμπλέξουν τους εφήβους σε συνεργατικές εργασίες ΦΔ συνδυαζόμενες με την πρόκληση. Ο κύριος σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να εντοπίσει τα πλεονεκτήματα ενός προγράμματος αγωγής υγείας που στοχεύει στη συμμετοχή των μαθητών σε υπαίθριες δραστηριότητες περιπέτειας που προάγουν την ευημερία. Για την επίτευξη του παραπάνω στόχου, η παρούσα έρευνα χωρίστηκε σε τέσσερα στάδια. Η πρώτη μελέτη πραγματοποιήθηκε για την προσαρμογή του ερωτηματολογίου «Motives for Physical Activity Measure-Revised» (MPAM-R) (Ryan et al., 1997) στην ελληνική γλώσσα. Τα κίνητρα που ενθαρρύνουν τους εφήβους να συμμετάσχουν στην ΦΔ θα μπορούσαν να εντοπιστούν ευκολότερα. Τα κίνητρά τους θα μπορούσαν να αξιολογηθούν ουσιαστικά, συμβάλλοντας στην καλύτερη κατανόηση και αξιολόγηση των κινήτρων των μαθητών για συμμετοχή σε εξωσχολική ΦΔ. Η δεύτερη μελέτη εξέτασε την επίδραση των κοινωνικών παραγόντων των εφήβων στην γενικότερη αυτοεκτίμηση και την εξωσχολική ΦΔ. Καθώς η εφηβεία είναι μια κρίσιμη ηλικία, θεωρήθηκε απαραίτητο για αυτήν την έρευνα να προσδιοριστεί εάν αυτά τα ευρήματα συμφωνούν με προηγούμενες μελέτες στον τομέα του αθλητισμού και της άσκησης. Λόγω ηλικίας και οικονομικής κατάστασης, αποκαλύφθηκαν σημαντικές διαφορές στην αυτοεκτίμηση των εφήβων όσον αφορά τη συμμετοχή στον αθλητισμό. Υπήρχαν, επίσης, σημαντικές διαφορές στην εξωσχολική ΦΔ λόγω φύλου, ηλικίας, οργανωμένης αθλητικής συμμετοχής και οικονομικής κατάστασης. Η ηλικία και το οικογενειακό εισόδημα ήταν σημαντικοί προγνωστικοί παράγοντες της παγκόσμιας αυτοεκτίμησης, ενώ η ηλικία και το φύλο ήταν σημαντικοί προγνωστικοί παράγοντες της εξωσχολικής ΦΔ. Η τρίτη μελέτη εξέτασε τον αντίκτυπο ενός διετούς εκπαιδευτικού προγράμματος περιπέτειας στην ύπαιθρο σε εβδομήντα πέντε εφήβους ηλικίας 12–14 ετών. Ακολουθήθηκε μια ποιοτική μεθοδολογία για την ερμηνεία της ικανοποίησης των βασικών ψυχολογικών αναγκών τους. Η ποιότητα ζωής θα μπορούσε να βελτιωθεί μέσω της εφαρμογής νέων εκπαιδευτικών στρατηγικών σε αντίθεση με τα τυπικά μαθήματα Φυσικής Αγωγής. Η τέταρτη μελέτη είχε ως στόχο να προσδιορίσει τον αντίκτυπο των μέτρων κοινωνικής απόστασης στα επίπεδα ΦΔ και στην ευημερία των εφήβων κατά την εφαρμογή των περιοριστικών μέτρων για τον COVID-19. Οι περιορισμοί κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μείωσαν σημαντικά τα επίπεδα μέτριας έως έντονης ΦΔ, την ικανοποίηση από τη ζωή και την υποκειμενική ζωτικότητα. Μετά τη λήξη των περιορισμών και την τακτική επιστροφή των μαθητών στο σχολείο, οι προαναφερθέντες παράγοντες βελτιώθηκαν. Συμπερασματικά, οι κρατικές στρατηγικές θα πρέπει να σχεδιαστούν για να αποτρέψουν τους έφηβους από το να βιώσουν μια τέτοια μελλοντική δύσκολη κατάσταση όσον αφορά την ευημερία τους.