Capital structures of US market firms and its determinants during different macroeconomic states and various leverage levels

Abstract

This thesis investigates multiple factors under the framework of Trade-off theory capital structure theory, initially at a theoretical but mainly at an empirical level under the context of an innovative econometric model. It is an undeniable fact that capital structure is a prerequisite objective for every successful firm and an indication of the effectiveness of administration. This challenge hinders to develop when the economic cycles and financial status are shifting rapidly. In this study, we initially investigate the behavioral variety of firm adjustment speed to targeted debt levels and the capital structure determinants that provide acceleration or brake with special emphasis on different leverage levels and macroeconomic states under the prism of debt maturity distention. Specifically, we examine how these relationships are affected in a span of 44 years, for more than 17.000 United States of America based firms. Moreover, we apply an innovative quantile regression partial adjustment model that enables the investigation of the entire conditional distribution of the response variable. Our findings indicate slow adjustment speed to the desired debt ratio levels and that the lagged debt ratio is the main capital structure determinant regardless the debt maturity distinction (short-debt, long-term debt, total debt). In addition, low leveraged firms tent to adjust faster to targeted debt levels than mid and high leveraged ones not only on normal periods but also over crisis periods although with a slower pace. The investigational approach also reveals that firms are not impacted equally from economic crisis. Finally, is verified that companies exposed to certain factors studied here and with firm characteristics like those of the sample we used in our study, are affected to a different degree depending on the level of leverage and depending on the maturity of the debt. The internal and external corporate factors whose effect is studied over the capital structure are the ratios of long-term, short-term and total debt to capital respectively (long-term debt/total assets, short-debt/total assets, total-debt/total assets), the liquidity to capital (cash/total assets), profitability, size of the business, growth, asset consolidation (tangibility) and external factors such as inflation and the nominal interest rate lending interest.

Η παρούσα διατριβή ερευνά διάφορους παράγοντες που επηρεάζουν τη κεφαλαιακή διάρθρωση των επιχειρήσεων κάτω από το πρίσμα της γνωστής θεωρίας της κεφαλαιακής διάρθρωσης, Trade-off theory, σε θεωρητικό αλλά κυρίως σε πρακτικό επίπεδο με τη χρήση ενός καινοτόμου οικονομετρικού μοντέλου. Δεδομένου ότι η εύρεση του ιδανικού επίπεδου χρηματοδότησης αλλά και γενικότερα η επίτευξη της βέλτιστης κεφαλαιακής διάρθρωσης είναι απαραίτητη προϋπόθεση αλλά και δείγμα επιτυχούς πορείας της διοίκησης της κάθε επιχείρησης, το εγχείρημα αυτό γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο εν μέσω ραγδαίων αλλαγών των οικονομικών κύκλων και των οικονομικών διακυμάνσεων. Σε αυτή τη μελέτη αρχικά ερευνάται η ταχύτητα προσαρμογής των επιχειρήσεων στο επιθυμητό και στοχευμένο επίπεδο μίγματος πηγών χρηματοδότησης αλλά ταυτόχρονα και οι παράγοντες που συμβάλουν σε αυτή επιταχύνοντας ή επιβραδύνοντας την. Δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στο πως τα διαφορετικά επίπεδα δανεισμού, οι περίοδοι κρίσεων και ο χρόνος ωρίμασης του χρέους (βραχυχρόνιο, μεσοπρόθεσμο, μακροχρόνιο) επηρεάζουν το μίγμα της κεφαλαιακής διάρθρωσης. Ειδικότερα εξετάζουμε πως οι σχέσεις αυτές διαμορφώνονται σε ένα χρονικό εύρος 44 ετών για περισσότερες από 17.000 επιχειρήσεις που εδρεύουν στις ΗΠΑ. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω ενός καινοτόμου οικονομετρικού μοντέλου που ονομάζεται quantile regression partial adjustment model. Κύριο χαρακτηριστικό του ότι επιτρέπει τη διερεύνηση ολόκληρης της κατανομής της εξαρτημένης μεταβλητής. Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν, αργή ταχύτητα προσαρμογής στα επιθυμητά επίπεδα μόχλευσης, την ύπαρξη σοβαρής εξάρτησης από τις παρελθοντικές τιμές, υστερήσεις (lags), του λόγου Χρέους/Ενεργητικό που είναι και ο κύριος καθοριστικός παράγοντας της δομής της κεφαλαιακής διάρθρωσης. Αυτό συμβαίνει ανεξάρτητα από τη διάκριση στη ληκτότητα του χρέους (βραχυχρόνιο, μακροχρόνιο και ολικό). Επιπλέον η μελέτη έδειξε ότι οι εταιρείες με χαμηλή μόχλευση τείνουν να προσαρμόζονται στον στόχο του χρέους τους πιο γρήγορα από τις εταιρείες που κάνουν χρήση μεσαίας και υψηλής δανειοδότησής, όχι μόνο σε κανονικές μακροοικονομικές περιόδους αλλά και σε περιόδους κρίσης αν και με βραδύτερο ρυθμό. Η ερευνητική προσέγγιση αποκαλύπτει επίσης ότι όλες οι επιχειρήσεις δεν επηρεάζονται από τις κρίσεις κατά τον ίδιο τρόπο. Συμπερασματικά επαληθεύεται ότι οι εταιρείες που εκτίθενται σε ορισμένους παράγοντες που μελετώνται εδώ και με χαρακτηριστικά όπως αυτά που διακρίνουν τις φίρμες του δείγματος που χρησιμοποιήσαμε στη μελέτη μας, επηρεάζονται σε διαφορετικό βαθμό ανάλογα το επίπεδο μοχλεύσης και ανάλογα τη ληκτότητα των υποχρεώσεων. Οι ενδο και έξω εταιρικοί παράγοντες, των οποίων η επίδραση στη κεφαλαιακή διάρθρωση μελετήθηκε εδώ είναι: οι λόγοι του μακροχρόνιου, βραχυχρόνιου και ολικού επίπεδου χρέους προς κεφάλαιο αντίστοιχα (long-term debt/total assets, short-debt/total assets, total-debt/total assets), η ρευστότητα προς κεφάλαιο (cash/total assets), η κερδοφορία (profitability), το μέγεθος (size) της επιχείρησης, η ανάπτυξη (growth), η παγιοποίηση του ενεργητικού (tangibility) και εξωτερικοί παράγοντες όπως ο πληθωρισμός(inflation) και το ονομαστικό επιτόκιο δανεισμού (lending interest).