Η συνδιδασκαλία αγοριών και κοριτσιών στο μάθημα της φυσικής αγωγής: διερεύνηση της στάσης των μαθητών του δημοτικού σχολείου

Abstract

The present doctoral thesis aims at investigating the attitude of 5th and 6th grade primary school students in the prefecture of Dodekanisa regarding coeducation in Physical Education (PE). The subject is approached through the study of the experiences, the feelings and preferences of students aged 10 to 12. Particularly, the childrens’ relationship to sports both at school and outsideschool was taken into consideration. Students expressed their preferences and their opinions about the lesson of physical education that makes use of coeducation. Emphasis was put on the factors that influence the statements of both boys and girls in mixed classes and their feelings when they have to take part in mixed PE classes. For the present research questionnaires with mainly closed type questions were handed out to 1200 primary school students in the prefecture of Dodekanisa,where, like all over Greece, coeducation is used in Physical Education, 1101 students form the final population of the study. From the analysis of the data the general conclusion drawn is that both male and female students show a preference for mixed classes and for group games whereboth genders coexist. They also believe that coeducation in PE has a positive outcome both for the lesson as well as for themselves. Regarding the outcomes of the statistical analysis, that is the result of the combination of variables and gender it can be seen that girls have a more positiveattitude compared to boys in respect to coeducation. Besides, the girls prefer to take part in group games at the presence of boys because this fills them with a positive feeling regarding teaching. Thus, they believe that it has positive effects especially for girls. It is remarkable that both boys and girls stated that participation in mixed group activities improves their health, helps them fight stress, fills them with a positive stance towards group effort and teaches them not to make fun of each other. In this way they believe that they win the respect of the opposite sex. Of course, allthese are points that improve their relationships. Another piece of valuable information is that boys think that girls have inferior motor skills compared to them and that they spoil their game. Girls have a different opinion and they point out that they have the same rights in these activities. Maybe for this reason they appear to be enjoying more benefits, compared to boys, from the mixed classes. As it is known, a single study cannot cover the whole spectrum of the subject or give answers to all questions related to a particular problematic. In what concerns the question of coeducation in PE and the students’ stance towards it, it seems to have an effect to various aspects of a child’s world, like the cognitive, the emotional, the sentimental and the social aspect. It can contribute to self-knowledge, to the improvement or development of skills and can prepare all children for their future life and the harmonious coexistence with the opposite sex. However, it is not possible to examine all questions in one and only research. This thesis could be the trigger forother future research or for other studies examining the coeducation model in depth, so that it can contribute to the creation of a more positive image regarding the other sex having as an aim the deconstruction of gender stereotypes and prejudice.

Η παρούσα διατριβή αποσκοπεί στη διερεύνηση της συνδιδασκαλίας και των στάσεων των μαθητών/τριών της Ε΄ και Στ΄ τάξης του Δημοτικού Σχολείου (Δ.Σ.) στο Νομό Δωδεκανήσου σε ό,τι αφορά το μάθημα της Φυσικής Αγωγής (Φ.Α.). Η προσέγγιση των στάσεων γίνεται υπό το πρίσμα των εμπειριών, των συναισθημάτων, των απόψεων και των προτιμήσεων των παιδιών της ηλικίας των 10 έως 12 ετών. Αναλυτικότερα, επιδιώχθηκε η προσέγγιση των στάσεων των μαθητών/τριώνμέσα από τη σχέση τους με τον αθλητισμό εντός και εκτός σχολείου, έγιναν γνωστές οι απόψεις και οι προτιμήσεις τους για το μάθημα της Φ.Α., όταν σε αυτό εφαρμόζεται το μοντέλο της συνδιδασκαλίας. Έμφαση δόθηκε επίσης, στους παράγοντες που επηρέασαν τις δηλώσεις τόσο των αγοριών όσο και των κοριτσιών σε ό,τι αφορά το μεικτό μάθημα και τα συναισθήματα από τα οποία διακατέχονται τα δύο φύλα, όταν συνυπάρχουν στο μάθημα της Φ.Α.. Για τη διενέργεια της έρευνας αυτής ακόμη διανεμήθηκαν ερωτηματολόγια με ερωτήσεις κλειστού κυρίως τύπου σε 1200 παιδιά, που φοιτούσαν σε σχολικές μονάδες του Νομού Δωδεκανήσου, όπου, όπως και σε όλα τα σχολεία της ελληνική επικράτειας, εφαρμόζεται το μοντέλο της συνδιδασκαλίας, με 1101 από αυτά νααποτελούν τον τελικό πληθυσμό της μελέτης. Από την ανάλυση των δεδομένων της μελέτης αυτής το γενικό συμπέρασμα είναι ότι οι μαθητές και οι μαθήτριες, στο σύνολό τους, δείχνουν μία προτίμηση στο μεικτό μάθημα, όπως επίσης στα ομαδικά παιχνίδια, όπου συνυπάρχουν τα δύο φύλα. Ακόμη υποστηρίζουν ότι το συνδιδακτικό μάθημα έχει θετικά αποτελέσματα για τομάθημα της Φ.Α. όπως επίσης και για τους/τις ίδιους/ες. Σε ό, τι αφορά τα συμπεράσματα, που προκύπτουν από τα αποτελέσματα των στατιστικών αναλύσεων συσχετίζοντας τις μεταβλητές με το φύλο φαίνεται ότι τα κορίτσια διακατέχονται από μία πιο θετική στάση ως προς το μοντέλο τηςσυνδιδασκαλίας συγκριτικά με τα αγόρια. Επιπλέον, τα κορίτσια προτιμούν να συμμετέχουν σε ομαδικά παιχνίδια με την παρουσία των αγοριών, επειδή κατακλύζονται από θετικά συναισθήματα για τη συνδιδασκαλία, και πιστεύουν ότι αυτή έχει θετικά αποτελέσματα ιδιαίτερα στα κορίτσια.Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι τα παιδιά και των δύο φύλων δήλωσαν ότι βελτιώνεται η υγεία τους, διώχνουν το άγχος, συμμετέχουν με θετική διάθεση στην ομαδική προσπάθεια και δεν κοροϊδεύονται μεταξύ τους. Μ’ αυτόν τον τρόπο μάλιστα πιστεύουν ότι κερδίζουν το σεβασμό του άλλου φύλου. Αυτά είναι βέβαια στοιχεία τα οποία βελτιώνουν και προάγουν τις μεταξύ τους σχέσεις. Πολύτιμες πληροφορίες αντλούνται επίσης από την έρευνα αυτή, επειδή τα αγόρια θεωρούν ότι τα κορίτσια έχουν υποδεέστερες κινητικές ικανότητες σε σχέση με αυτά στο μάθημα της Φ.Α. και ότι τα κορίτσια χαλάνε το παιχνίδι. Τα κορίτσια αντίθετα έχουν διαφορετική άποψη και επιπλέον τονίζουν ότι όλοι/ες έχουν σ’ αυτές τις κοινές εκδηλώσεις τα ίδια δικαιώματα. Ίσως, για το λόγο αυτό δείχνουν ότι αποκομίζουν περισσότερα οφέλη από το μεικτό μάθημα έναντι των αγοριών.Μία μελέτη ως γνωστό, δεν καλύπτει όλο το φάσμα του θέματος διεξοδικά και δε δίνει απαντήσεις σ’ όλα τα ερωτήματα που σχετίζονται μ’ έναν προβληματισμό. Στην προκειμένη περίπτωση το ζήτημα των στάσεων της συνδιδασκαλίας των δύο φύλων στο μάθημα της Φ.Α. καλύπτει πολλές πτυχές τουκόσμου των παιδιών αυτής της ηλικίας, όπως τη γνωστική, τη συναισθηματική και την κοινωνική, μπορεί να συμβάλει στην αυτογνωσία, την ανάπτυξη και την καλλιέργεια δεξιοτήτων και μπορεί να προετοιμάζει όλα τα παιδιά για τη μετέπειτα ζωή τους και την αρμονική συνύπαρξή τους με το άλλο φύλο. Δεν είναι όμως δυνατόν να καλυφθεί και να εξαντληθεί το ζήτημα από μία μόνον έρευνα. Η διατριβή αυτή μπορεί ν’ αποτελέσει το ερέθισμα για έρευνες στο μέλλον και γι’ άλλες μελέτες για εφαρμογή του μοντέλου της συνδιδασκαλίας επισταμένως, ώστε να συμβάλει στη διαμόρφωση θετικότερης εικόνας μεταξύ των δύο φύλων έχοντας ως στόχο παράλληλα την αποδόμηση των εμφύλων στερεοτύπων και προκαταλήψεων.