Μεταβολές των παραμέτρων της θρομβοελαστογραφίας στα νεογνά με περιγεννητική υποξία-ασφυξία και πιθανή χρήση της μεθόδου ως προγνωστικός και θεραπευτικός δείκτης στα νεογνά αυτά

Abstract

Introduction: Perinatal hypoxia/asphyxia results in varying degrees of hypoxemia, ischemia, and finally metabolic acidosis. Compromised blood and oxygen supply disrupt the function of all the organs. The impact of these disorders on liver and bone marrow function leads to increased consumption of platelets and several coagulation factors, and subsequently to further derangement of the already immature neonatal hemostatic system. Therefore, perinatal hypoxia is related to increased risk of coagulopathy, the prevention -if possible- and timely management of which is of great importance. Thromboelastometry (TEM), a viscoelastic method evaluating the whole coagulation process dynamics, could be a reliable tool for studying the hemostatic status of neonates with perinatal hypoxia. Aim: The aim of this study was to assess the hemostatic profile of neonates with perinatal hypoxia through alterations of the parameters of extrinsically activated TEM-EXTEM assay, as well as to evaluate this method as a prognostic and a therapeutic biomarker for hypoxic neonates. Methods and materials: A total of 164 neonates with perinatal hypoxia/asphyxia, hospitalized in the NICU of Nikaia General Hospital, were included. Healthy neonates (n=273) born at the maternity ward of the same hospital served as controls. Hypoxic neonates were divided in two subgroups: 1) 16 neonates with perinatal asphyxia (according to the AAP and ACOG definition), and 2) 148 neonates with fetal distress. Demographics, clinical characteristics, and laboratory results were recorded for all of the study neonates. SNAPPE score (Score for Neonatal Acute Physiology Perinatal Extension) was calculated within the first 12 hours of admission and TEM-EXTEM test was performed during the first 3 days. Results: All the hypoxic neonates demonstrated a hypocoagulable profile, presenting with significantly prolonged CT, CFT and reduced A10, A20, A30, a angle and MCF, when compared to healthy neonates. EXTEM variables showed a more intense hypocoagulable profile in neonates with perinatal asphyxia in comparison to the neonates with fetal distress. Moreover, in hypoxic neonates, significant correlation was noted between EXTEM parameters and hepatic and renal function biomarkers (SGOT, LDH, ALBUMIN and Cr), platelets, and nucleated red blood cells. Finally, for hypoxic neonates, all EXTEM variables were significantly correlated with SNAPPE score and mortality. Conclusion: In neonates with hypoxia, hypocoagulability deriving from EXTEM parameters’ results, seems to be a promising biomarker for early detection of coagulation disorders, while the degree of hypocoagulability may correlate with the severity of hypoxia.

Εισαγωγή: Η περιγεννητική υποξία-ασφυξία προκαλεί άλλοτε άλλου βαθμού υποξαιμία, ισχαιμία και τελικά μεταβολική οξέωση. Η μειωμένη παροχή αίματος και οξυγόνου στους ιστούς διαταράσσει τη λειτουργία όλων των οργάνων του σώματος. Η επίδραση αυτών των παραγόντων στη λειτουργία του ήπατος και στο μυελό των οστών οδηγεί σε αυξημένη κατανάλωση αιμοπεταλίων και κάποιων παραγόντων πήξης, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται περαιτέρω το ήδη ανώριμο νεογνικό αιμοστατικό σύστημα. Έτσι η περιγεννητική υποξία συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο διαταραχών της πήξης, η πρόληψη - ει δυνατόν - και έγκαιρη αντιμετώπιση των οποίων έχει μεγάλη σημασία. Η θρομβοελαστομετρία (ΤΕΜ), η οποία είναι μια ιξωδοελαστική μέθοδος που εκτιμά τη δυναμική της διαδικασίας της πήξης στο σύνολο της, θα μπορούσε να αποτελέσει ένα αξιόπιστο εργαλείο για τη μελέτη της κατάστασης της αιμόστασης στα νεογνά με περιγεννητική υποξία. Σκοπός της μελέτης αυτής ήταν η αξιολόγηση του αιμοστατικού προφίλ των νεογνών με περιγεννητική υποξία μέσω των μεταβολών των παραμέτρων της δοκιμασίας TEM-EXTEM καθώς επίσης και η αξιολόγηση της μεθόδου ως θεραπευτικού και προγνωστικού δείκτη για τα νεογνά αυτά. Μέθοδος και υλικό: Συνολικά μελετήθηκαν 164 νεογνά με περιγεννητική υποξία-ασφυξία, που νοσηλεύτηκαν στη ΜΕΝΝ του Γενικού Νοσοκομείου Νίκαιας. Τους μάρτυρες αποτέλεσαν 273 υγιή νεογνά που γεννήθηκαν στο Μαιευτήριο του ίδιου νοσοκομείου. Τα πάσχοντα νεογνά χωρίστηκαν σε δύο υποομάδες: 1) 16 νεογνά με περιγεννητική ασφυξία (σύμφωνα με τον ορισμό της AAP και του ACOG) και 2) 148 νεογνά με εμβρυϊκή δυσπραγία/stress. Σε όλα τα νεογνά της μελέτης καταγράφηκαν τα δημογραφικά τους στοιχεία, κλινικά χαρακτηριστικά και αποτελέσματα εργαστηριακών εξετάσεων. Υπολογίστηκε το SNAPPE score (Score for Neonatal Acute Physiology Perinatal Extension) τις πρώτες 12 ώρες νοσηλείας και πραγματοποιήθηκε η δοκιμασία TEM-EXTEM μέχρι το 3ο 24ωρο νοσηλείας. Αποτελέσματα: Σε όλα τα υποξικά νεογνά παρατηρήθηκε υποπηκτικό προφίλ, το οποίο εκφράστηκε με σημαντικά παρατεταμένα CT, CFT και μειωμένα τα A10, A20, A30, a angle και MCF σε σχέση με τα υγιή νεογνά. Οι παράμετροι EXTEM ανέδειξαν πιο έντονο υποπηκτικό προφίλ στα νεογνά με περιγεννητική ασφυξία σε σχέση με τα νεογνά με stress. Επίσης στα νεογνά με υποξία παρατηρήθηκε σημαντική συσχέτιση μεταξύ των παραμέτρων EXTEM και των δεικτών της ηπατικής και νεφρικής λειτουργίας (SGOT, LDH, ALBUMIN και Cr αντίστοιχα), των αιμοπεταλίων και των εμπύρηνων ερυθρών αιμοσφαιρίων. Τέλος όλες οι παράμετροι EXTEM παρουσίασαν συσχέτιση με το SNAPPE score και τη θνησιμότητα των νεογνών με υποξία. Συμπέρασμα: Το υποπηκτικό προφίλ το οποίο προέκυψε από τις μετρήσεις των παραμέτρων EXTEM στα υποξικά νεογνά, φαίνεται ότι μπορεί να αποτελέσει ένα χρήσιμο βιοδείκτη για την πρώιμη ανίχνευση των διαταραχών της αιμόστασης σε αυτά τα νεογνά, ενώ ταυτόχρονα ο βαθμός υποπηκτικότητας ίσως σχετίζεται με τη βαρύτητα της υποξίας.