Η επίδραση των σημάτων αμφιωτικών παλμών στην αντίληψη του πόνου και στην ανάγκη χρήσης αναλγητικών φαρμάκων σε ασθενείς με χρόνιο πόνο

Abstract

Pain, acute or chronic, is one of the most unpleasant yet common symptoms presenting in patient care, bearing a heavy impact on quality of life, patient disability and socioeconomic costs. Several approaches have been implemented in pain management, including medication, surgical interventions, physiotherapy and psychological/cognitive therapies. Binaural beats consist of two artificial acoustic stimuli with different frequency, presented simultaneously but independently to each ear. The human brain perceives and synchronizes to this frequency difference (entrainment). Binaural beats can therefore purportedly entrain brain activity to a particular frequency, exerting the desired per occasion effect. The potential therapeutic role of binaural beats in nociception and analgesia has been scarcely explored in the literature and mostly regarding the perioperative period. Fentanyl requirements during surgery under general anesthesia were found to be less in patients listening to binaural beat tapes compared to classical music or blank tapes. In the only study dealing with patients with chronic pain, theta binaural beats applied once daily for two weeks were effective in reducing perceived pain severity, compared to placebo. Aim of this study was to test the hypothesis that brain entrainment to a lower function rhythm, with theta rhythm binaural beat application, can decrease pain perception and analgesic medication use, in patients suffering from chronic pain. In a double blind, randomized, cross-over trial, the intervention consisted of binaural beats at 5Hz (theta rhythm) with soft music in the background, compared to the placebo intervention, consisting of the same soft music, with no difference in frequency between the two ears. The interventions were applied initially briefly for 30 minutes, under simultaneous electroencephalogram (EEG) recordings, followed by liberal, on demand use by participants for a week. Pain (numeric scale, NRS), stress (STAI) and medication usage (defined daily doses, DDD) were assessed at baseline, 30 minutes and at week's end. The two phases of the cross-over study were separated by one week wash out interval. Perceived pain intensity was significantly reduced in the binaural beat intervention, compared to placebo during the first 30-minute phase, as well as at the week's end. The mean EEG theta power at 5Hz was significantly increased only during binaural beats application. Stress was significantly reduced at 30 minutes in both interventions but remained reduced only in the binaural beat group at the week's end. Analgesic medication consumption (DDD, g) during the week was significantly less in the binaural beat intervention, while reporting equal to placebo mean levels of perceived pain. In conclusion, this study showed for the first time that acoustic binaural beats significantly reduced perceived pain intensity and analgesic medication consumption in daily living conditions of patients suffering from chronic pain. Binaural beats may be an understudied, simple, safe and low-cost tool that can alleviate pain symptoms and provide valuable support to established pain therapies.

Ο πόνος αποτελεί ένα από τα πιο δυσάρεστα συμπτώματα και συχνή αιτία αναζήτησης ιατρικής φροντίδας, με σημαντικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής και κοινωνικοοικονομικό κόστος. Ποικίλες τεχνικές, όπως φαρμακευτική θεραπεία, χειρουργικές επεμβάσεις, φυσικοθεραπεία και ψυχολογικές, γνωστικές-συμπεριφορικές θεραπείες εφαρμόζονται στη διαχείριση ασθενών με χρόνιο πόνο. Τα σήματα αμφιωτικών παλμών αποτελούν δύο τεχνητά ακουστικά ερεθίσματα με μικρή διαφορά μεταξύ τους στη συχνότητα του ηχητικού κύματος, τα οποία παρουσιάζονται ταυτόχρονα και ανεξάρτητα σε κάθε αυτί. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος αντιλαμβάνεται τη διαφορά συχνότητας των δύο κυμάτων και συντονίζεται με αυτή (φαινόμενο «καθοδήγησης», entrainment). Η δυνητικά ευνοϊκή επίδραση των σημάτων αμφιωτικών παλμών στην αντίληψη του πόνου και την αναλγησία έχει μελετηθεί περιορισμένα στη βιβλιογραφία. Οι ανάγκες σε φεντανύλη διεγχειρητικά βρέθηκαν μικρότερες σε ασθενείς υπό σήματα αμφιωτικών παλμών. Στη μοναδική μελέτη σε ασθενείς με χρόνιο πόνο, η εφαρμογή σημάτων αμφιωτικών παλμών συχνότητας θ ρυθμού μείωσε τη σοβαρότητα του αντιλαμβανόμενου πόνου, σε σύγκριση με παρέμβαση ελέγχου. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της επίδρασης των σημάτων αμφιωτικών παλμών συχνότητας θ ρυθμού στην αντίληψη του πόνου και στην κατανάλωση αναλγητικών φαρμάκων, από τους ασθενείς που υποφέρουν από χρόνιο πόνο. Διενεργήθηκε μια δυο φάσεων διπλή τυφλή τυχαιοποιημένη διασταυρούμενη μελέτη παρέμβασης. Η παρέμβαση περιλάμβανε την εφαρμογή σημάτων αμφιωτικών παλμών, με διαφορά στη συχνότητα 5 Hz (θ ρυθμός), σε έδαφος απαλής μουσικής, σε σύγκριση με εικονική παρέμβαση (απαλή μουσική χωρίς διαφορά στη συχνότητα). Η παρέμβαση εφαρμόστηκε για 30 λεπτά στο ιατρείο, με ταυτόχρονη καταγραφή ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος, ακολουθούμενη από κατ' επίκληση χρήση από τους συμμετέχοντες σε συνθήκες καθημερινής ζωής, για χρονικό διάστημα μιας εβδομάδας. Ο πόνος (σε αριθμητική κλίμακα), το άγχος (κλίμακα STAI) και η κατανάλωση αναλγητικών (σε καθορισμένες ημερήσιες δόσεις, DDD) εκτιμήθηκαν στην αρχή, στα 30 λεπτά και στο τέλος της εβδομάδας. Τα σήματα αμφιωτικών παλμών μείωσαν σημαντικά την αντίληψη του πόνου κατά την αρχική ημίωρη παρέμβαση, συγκριτικά με την εικονική παρέμβαση, όπως και στο τέλος της εβδομάδας. Η μέση συνολική ισχύς της συχνότητας 5Hz στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα αυξήθηκε σημαντικά μόνο στο σκέλος της παρέμβασης με σήματα αμφιωτικών παλμών. Το αναφερόμενο άγχος ήταν σημαντικά μειωμένο στο τέλος των 30 λεπτών, σε σύγκριση με την αρχική καταγραφή, και κατά τις δυο παρεμβάσεις, ωστόσο παρέμεινε μειωμένο στο τέλος της εβδομάδας μόνο κατά την παρέμβαση με σήματα αμφιωτικών παλμών. Η κατανάλωση αναλγητικών φαρμάκων κατά τη διάρκεια της εβδομάδας ήταν σημαντικά χαμηλότερη κατά το σκέλος της παρέμβασης με σήματα αμφιωτικών παλμών, σε σύγκριση με το σκέλος της εικονικής παρέμβασης, με τα επίπεδα του μέσου όρου του αναφερόμενου πόνου στις δύο περιπτώσεις να είναι παρόμοια. Συμπερασματικά, η παρούσα μελέτη έδειξε για πρώτη φορά στη βιβλιογραφία ότι τα σήματα αμφιωτικών παλμών μείωσαν σημαντικά την ένταση του πόνου και την κατανάλωση αναλγητικών φαρμάκων, σε συνθήκες καθημερινής ζωής ασθενών που υποφέρουν από χρόνιο πόνο. Τα σήματα αμφιωτικών παλμών αποτελούν μια απλή, ασφαλή, χαμηλού κόστους παρέμβαση που θα μπορούσε να ανακουφίσει, επικουρικά με τις καθιερωμένες θεραπείες, τους ασθενείς με χρόνιο πόνο.