Μελέτη του γΗ2ΑΧ σε ασθενείς με βλάβες του μαστού: συσχέτιση με κλασικούς προγνωστικούς δείκτες

Abstract

Histone H2AX undergoes phosphorylation as an answer to DNA double-strand breaks, which in turn are part of the oncogenic procedure. The detection of gH2AX can potentially serve as a biomarker for transformation of normal tissue to premalignant and consequently to malignant tissue. The aim of this study was to evaluate the clinical significance of gH2AX expression in breast cancer.Method: gH2AX expression in tissues from 110 breast cancer patients was analyzed by immunohistochemistry and correlated with clinicopathological variables. Results: Greater tumor size, higher grade and number of affected lymph nodes are significantly associated with greater values of gΗ2ΑΧ (Table 3). In addition, gΗ2ΑΧ differs significantly among patients’ FIGO stage. Higher values of ER and PgR are significantly associated with lower gΗ2ΑΧ valuesConclusions: A positive association between gH2AX expression and infaust histopathological parameters was observed.

Η ιστόνη Η2ΑΧ υποβάλλεται σε φωσφορυλίωση ως απάντηση στις βλάβες της διπλής έλικας του DNA , οι οποίες με τη σειρά τους αποτελούν μέρος της ογκογενετικής διαδικασίας. Η ανίχνευση της gH2AX μπορεί δυνητικά να λειτουργήσει ως βιοδείκτης για τη μετατροπή του φυσιολογικού ιστού σε προκακοήθη και στη συνέχεια σε κακοήθη ιστό. H παρούσα μελέτη αποσκοπεί στη διερεύνηση της κλινικής σημασίας της έκφρασης της gH2AX στον καρκίνο του μαστού. Μέθοδος: Έγινε ανάλυση της ανοσοϊστοχημικής έκφρασης της ιστόνης gH2AX σε ιστούς προερχόμενους από εκατόν δέκα (110) ασθενείς πάσχοντες από καρκίνο του μαστού και η έκφραση αυτή συσχετίστηκε με κλινικοπαθολογοανατομικούς παράγοντες. Αποτελέσματα: Μεγαλύτερο μέγεθος του όγκου, υψηλότερος βαθμός διαφοροποίησης και μεγαλύτερος αριθμός παθολογικών λεμφαδένων σχετίζονται σημαντικά με υψηλότερες τιμές έκφρασης gH2AX. Επιπλέον, η έκφραση της gH2AX διαφέρει σημαντικά ανάμεσα σε ασθενείς με διαφορετικό FIGO στάδιο. Υψηλότερη έκφραση οιστρογονικών και προγεστερονικών υποδοχέων σχετίζεται σημαντικά με χαμηλότερες τιμές έκφρασης της gH2AX. Συμπεράσματα: Παρατηρήθηκε θετική συσχέτιση μεταξύ της έκφρασης της gH2AX και δυσμενών παθολογοανατομικών παραμέτρων.