Μελέτη του ρόλου των μη στεροειδών αντιφλεγμονώδων φαρμάκων στην περιφερική νευρική αναγέννηση σε πειραματικό μοντέλο τελικό - πλάγιας νευρικής συρραφής

Abstract

Objectives: The main aim of this study was the evaluation of the effect of the Non-Steroid Anti-Inflammatory Drugs in peripheral nerve regeneration in an experimental model of double end-to-side neurorrhaphy in rats. Specifically in this study, we tried to access the positive or negative effect of the NSAIDs ibuprofen and naproxen in nerve regeneration. Materials-Methods: For the completion of the study we used 44 adult male Wistar rats who were divided into 4 groups: Group A where the peroneal nerve was dissected and repaired with a double end-to-side neurorrhaphy to the tibial nerve with the distance between the 2 neurorrhaphies to be 6 mm, Group B in which the same procedures as in Group A were performed with the difference that n this group the NSAID ibuprofen was administered to the rats for 7 days after the operation, Group C in which the same procedures as in group A were performed with the difference that in this group the NSAID naproxen was administered to the rats for 7 days after the operation and Group D in which the same procedures as in group B were performed with the difference that in this group a compression injury to the donor nerve-tibial nerve was done. In all the rats the contralateral limb was used as control. The functional evaluation of the peroneal nerve for nerve regeneration was performed before and after the operation up to the 56th day postoperative with the use f Peroneal Function Index (PFI). The same day a second operation took place and nerve tissue samples for histopathological examination (density of neuraxons per surface unit) and the anterior tibialis muscle was dissected for weight evaluation between the operated and the uninjured side.Results: From the evaluation of the functional and histopathological results the animals of Group B had statistically significant better-superior results compared to the animals of Group A and C. Also Group B had better results in regard to the weight of the anterior tibialis muscle compared to Group A and C. From this study, we report that ibuprofen can stimulate peripheral nerve regeneration in an experimental model of double end-to-side neurorrhaphy in rats. Naproxen does not seem to have the same effect. In Group D due to the donor nerve injury, we could not observe any improvement in the regeneration phase. Conclusion: This study reports that after peripheral nerve injury the use of the NSAID ibuprofen can stimulate peripheral nerve regeneration in an experimental mode of double end-to-side neurorrhapy in rats. This medication can be used to improve the nerve rehabilitation in humans after nerve injury. Further studies to determine the exact dosage and duration of use are needed to extract safer results.

Σκοπός: Η πραγματοποίηση της μελέτης αυτής αποσκοπεί στον έλεγχο της επίδρασης των Μη Στεροειδών Αντι-Φλεγμονωδών Φαρμάκων στην περιφερική νευρική αναγέννηση σε ένα πειραματικό μοντέλο διπλής τελικο-πλάγιας νευροσυρραφής σε επίμυες. Συγκεκριμένα με τη μελέτη αυτή έγινε προσπάθεια να αποδειχθεί η θετική ή αρνητική επίδραση συγκεκριμένων ΜΣΑΦ (ιβουπροφαίνη και ναπροξένη) στην νευρική αναγέννηση. Υλικό-Μέθοδος: Για την πραγματοποίηση της μελέτης χρησιμοποιήθηκαν 44 ενήλικοι αρσενικοί επίμυες τύπου Wistar οι οποίοι χωρίστηκαν σε 4 ομάδες: ομάδα Α στην οποία πραγματοποιήθηκε διατομή του περονιαίου νεύρου και διπλή τελικο-πλάγια νευροσυρραφή του στο κνημιαίο νεύρο με απόσταση 6 mm μεταξύ των 2 νευροσυρραφών, ομάδα Β στην οποία πραγματοποιήθηκαν οι ίδιες διαδικασίες με την ομάδα Α με τη διαφορά ότι στα πειραματόζωα χορηγήθηκε το ΜΣΑΦ ιβουπροφαίνη για 7 ημέρες μετά την χειρουργική επέμβαση, στην ομάδα Γ στην οποία πραγματοποιήθηκαν οι ίδιες διαδικασίες με την ομάδα Α με τη διαφορά ότι στα πειραματόζωα χορηγήθηκε το ΜΣΑΦ ναπροξένη για 7 ημέρες μετά την επέμβαση και στην ομάδα Δ στην οποία πραγματοποιήθηκαν οι ίδιες διαδικασίες με την ομάδα Α με τη διαφορά ότι προξενήθηκε βλάβη συμπίεσης στο κνημιαίο νεύρο. Σε όλα τα πειραματόζωα το ετερόπλευρο σκέλος χρησιμοποιήθηκε σαν μάρτυρας. Η λειτουργική αξιολόγηση του περονιαίου νεύρου για τον έλεγχο της νευρικής αναγέννησης πραγματοποιήθηκε ανά τακτά χρονικά διαστήμα τα μέχρι την 56η ημέρα με τη βοήθεια του δείκτη Peroneal Function Index (PFI). Την ημέρα αυτή πραγματοποιήθηκε δεύτερη χειρουργική επέμβαση για τη λήψη νευρικού ιστού για ιστολογική εξέταση (πυκνότητα νευραξόνων) και του προσθίου κνημιαίου μυός για τον προσδιορισμό του βάρους του.Αποτελέσματα: Από την αξιολόγηση της λειτουργικής και ιστολογικής εκτίμησης η ομάδα Β παρουσίασε στατιστικά σημαντικά πλεονεκτικότερα αποτελέσματα σε σχέση με τις ομάδες Α και Γ. Επίσης η ομάδα Β εμφάνισε βελτιωμένα αποτελέσματα όσον αφορά το βάρος του προσθίου κνημιαίου μυός σε σχέση με τις ομάδες Α και Γ. Παρατηρήσαμε ότι η δράση της ιβουπροφαίνης και όχι της ναπροξένης ευόδωσε την περιφερική νευρική αναγέννηση στο πειραματικό μοντέλο διπλής τελικο-πλάγιας νευροσυρραφής που χρησιμοποιήσαμε. Στην ομάδα Δ λόγω της βλάβης του νεύρου δότη δεν παρατηρήθηκε βελτίωση των αποτελεσμάτων. Συμπέρασμα: Η παρούσα μελέτη αποδεικνύει ότι μετά από περιφερική νευρική βλάβη η χρήση του ΜΣΑΦ της ιβουπροφαίνης μπορεί να ευοδώει την περιφερική νευρική αναγέννηση σε πειραματικό μοντέλο διπλής τελικο-πλάγιας νευροσυρραφής σε επίμυες. Συνεπώς μπορεί να χορηγηθεί επικουρικά για τη βελτιστοποίηση των αποτελεσμάτων μετά από περιφερική νευρική βλάβη στον άνθρωπο. Περαιτέρω μελέτες απαιτούνται για τον καθορισμό της δόσης και της διάρκειας χορήγησης για το βέλτιστο αποτέλεσμα.