Ιστοχημικός και ανοσοϊστοχημικός έλεγχος των επιπτώσεων της χοριοαμνιονίτιδας στο ανθρώπινο νεφρικό παρέγχυμα κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ανάπτυξης

Abstract

The study of the course of prenatal development has always been an important area of research for the scientific community. Prenatal development begins at fertilization and continues to the embryonic development until birth. One of the stages of embryonic development includes nephrogenesis, namely the formation of the structurally complete and functional kidneys. Chorioamnionitis constitutes one of the most serious complications during pregnancy, which occurs at the embryonic membranes, the corium and the amnion. It is an acute inflammation of the embryonic membranes due to the existence of polymicrobial infection and often leads to premature rupture of the membranes. Chorioamnionitis may have an impact on a wide variety of the embryo’s organ systems, including the heart, the lungs, the brain, the retina and the kidneys. The impact of the intrauterine inflammation on the renal development and function constitutes a subject of study. In this direction, the impact of chorioamnionitis on the reduction of the number of the nephrons and the renal glomeruli that are formulated in the kidney will be investigated. MATERIAL & METHOD: In this laboratory study, 19 embryonic kidney samples developing chorioamnionitis were used as well as 19 embryonic kidney samples without lesions as normal controls (control group). Hematoxylin - eosin stain was used for their observation. The samples were left to dry and they were observed under microscope with a camera, in order to take photographs for further analysis and recording of the results. RESULTS: The results of the histochemical analysis, in combination with the statistical processing and evaluation of the results, showed a statistically significant reduction of the number of renal glomeruli (~10%) in the group of histological samples with acute chorioamnionitis lesions, compared with the respective number of renal glomeruli of the control group. CONCLUSIONS: In conclusion, according to our results, chorioamnionitis appears to affect the reduction of renal glomeruli during the kidney development of the embryo. These results stimulate further studies on a larger number of cases with acute chorioamnionitis lesions, in order to be lead to firm conclusions on the correlation between the specific pathological entity and the reduction of the renal glomeruli during the embryonic development, given that this downward trend may affect not only the renal development, but also the person’s renal function, in general, after birth.

Η μελέτη της πορείας της προγεννητικής ανάπτυξης αποτέλεσε και αποτελεί σημαντικό πεδίο έρευνας της επιστημονικής κοινότητας. Η προγεννητική ανάπτυξη ξεκινά από τη γονιμοποίηση και συνεχίζει στην εμβρυϊκή ανάπτυξη μέχρι τη γέννηση. Ένα από τα στάδια της εμβρυϊκής ανάπτυξης περιλαμβάνει τη νεφρογέννεση δηλαδή το σχηματισμό πλήρων δομικά και λειτουργικών νεφρών. Η χοριοαμνιονίτιδα συνιστά μία από τις πιο σοβαρές επιπλοκές κατά τη διάρκεια της κύησης, όπου γίνεται αισθητή στους εμβρυϊκούς υμένες, το χόριο και το άμνιο. Αποτελεί μία οξεία φλεγμονή των εμβρυικών μεμβρανών λόγω της ύπαρξης πολυμικροβιακής λοίμωξης και οδηγεί συχνά σε πρόωρη ρήξης των μεμβρανών. H χοριοαμνιονίτιδα μπορεί να επιδράσει σε μια μεγάλη ποικιλία οργανικών συστημάτων στο έμβρυο, συμπεριλαμβανομένης της καρδιάς, των πνευμόνων, του εγκεφάλου, του αμφιβληστροειδούς χιτώνα και των νεφρών. Αποτελεί αντικείμενο μελέτης η επίδραση της ενδομήτριας φλεγμονής στην νεφρική ανάπτυξη και λειτουργία. Σ’ αυτή την κατεύθυνση θα διερευνηθεί η επίδραση της χοριοαμνιονίτιδας στην μείωση του αριθμού των νεφρώνων και των νεφρικών σπειραμάτων που σχηματίζονται στο νεφρό. ΥΛΙΚΟ & ΜΕΘΟΔΟΣ: Στην παρούσα εργαστηριακή μελέτη χρησιμοποιήθηκαν 19 δείγματα από εμβρυϊκούς νεφρούς που εμφάνιζαν χοριοαμνιονίτιδα και 19 δείγματα εμβρυϊκών νεφρών χωρίς αλλοιώσεις ως φυσιολογικοί μάρτυρες (ομάδα ελέγχου). Για την παρατηρησή τους χρησιμοποιήθηκε χρώση αιματοξυλίνης - ηωσίνης. Τα δείγματα αφέθησαν να στεγνώσουν και παρατηρήθηκαν σε μικροσκόπιο το οποίο διέθετε κάμερα με σκοπό τη λήψη φωτογραφιών για την περαιτέρω ανάλυση και καταγραφή των αποτελεσμάτων. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Τα αποτελέσματα της ιστοχημικής ανάλυσης, σε συνδυασμό με τη στατιστική επεξεργασία και εκτίμηση των αποτελεσμάτων ανέδειξε στατιστικώς σημαντική μείωση του αριθμού των νεφρικών σπειραμάτων (~10%) στην ομάδα των ιστολογικών δειγμάτων με αλλοιώσεις οξείας χοριοαμνιονίτιδα, συγκριτικά με τον αντίστοιχο αριθμό νεφρικών σπειραμάτων, της ομάδας ελέγχου. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Συμπερασματικά, σύμφωνα με τα αποτελέσματά μας, η χοριοαμνιονίτιδα φαίνεται να επιδρά στη μείωση των νεφρικών σπειραμάτων κατά την ανάπτυξη των νεφρών στο έμβρυο. Τα αποτελέσματα αυτά θέτουν το έναυσμα για περαιτέρω μελέτες σε μεγαλύτερο αριθμό περιστατικών με αλλοιώσεις οξείας χοριοαμνιονίτιδας, ώστε να οδηγηθούμε σε ασφαλή συμπεράσματα για την συσχέτιση της συγκεκριμένης παθολογικής οντότητας στη μείωση των νεφρικών σπειραμάτων κατά την διάρκεια της εμβρυϊκής ανάπτυξης, δεδομένου, ότι η πτωτική αυτή τάση ενδέχεται να επηρεάζει όχι μόνο τη νεφρική ανάπτυξη, αλλά και τη γενικότερη νεφρική λειτουργία του ατόμου μετά την γέννηση.