Η δράση των αντιοξειδωτικών μορίων U – 74389 G και της ερυθροποιητίνης, σε πειραματικό πρότυπο ισχαιμίας / επαναιμάτωσης θήλεων γεννητικών οργάνων αρουραίου: βιοχημική και ιστοπαθολογική μελέτη

Abstract

Histological changes of female inner genital organs, particularly edema, congestion and inflammationregress with both drugs, but nonparametric methods appreciate that U-74389G excels byapproximately 70.45% of erythropoietin (p-value <0.05). Only MDA levels were significantly reduced byboth drugs and it can get a reliable antioxidant marker, with erythropoietin to emerge as strongerantioxidant than U-74389G by 5.23 % (p-value <0.05), regarding the oxidative stress caused by variouspostoperational procedures such as transplantations or assisted reproduction. TNFa levels can not beused as a reliable antioxidant marker, in the narrow time frame of two hours, perhaps, a longer studytime may show this molecule reliable for at least one of the two drugs.

Οι ιστολογικές μεταβολές των θήλεων έσω γεννητικών οργάνων και ιδιαιτέρως το οίδημα, η συμφόρηση και η φλεγμονή υποστρέφουν και με τα 2 φάρμακα αλλά υπερέχει το U-74389G χονδρικώς κατά 70.45% της ερυθροποιητίνης (p-value < 0.05), όσο μπορεί να εκτιμηθεί με απαραμετρικές μεθόδους. Όσον αφορά το οξειδωτικό stress που προκαλείται από τις διάφορες μετεπεμβατικές διαδικασίες όπως οι μεταμοσχεύσεις ή η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, μόνο το MDA μειώνεται σημαντικά από τα δύο φάρμακα και μπορεί να αποτελέσει αξιόπιστο δείκτη και μάλιστα με τηνερυθροποιητίνη να αναδεικνύεται ισχυρότερο αντιοξειδωτικό του U-74389G κατά 5.23% (p-value <0.05). Στο στενό χρονικό πλαίσιο των 2 ωρών, ο ΤΝFα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αξιόπιστος αντιοξειδωτικός δείκτης, ίσως περισσότερος χρόνος μελέτης καταδείκνυε και αυτό το μόριο αξιόπιστο τουλάχιστον για ένα από τα 2 φάρμακα