Liminality, metaphor and place in the farming landscape of Tinos: the village of Kampos

Abstract

This thesis explores the farming landscape and village life in Kampos, a village on the Greek island of Tinos. Tinos is an Aegean island with a long history of agriculture. In Kampos, one of the oldest farming villages of Tinos, boundaries created by low stone walls and alleyways primarily define the farming landscape that permeates village life and its structure. The landscape appears semi-artificial, given the construction of countless rows of cultivation ridges and terraces. This thesis is about boundaries revealed through texts, space, movement and habit. Boundaries create a series of liminal spaces. They represent areas -or rather situations- allowing for different co-existing levels of interaction, which are both ambiguous and can be transformed through negotiation. Negotiation wouldn’t be possible without language and narrative. Language consists in communal metaphors, stories and fictional beliefs that bind and connect a small community together in a farming landscape, which still retains a quality of life closely connected with nature, architecture, the private and public realm, all by exhibiting features that can be found in a contemporary way of living.Objectified and non-objectifiable boundaries -in relation to the villagers’ land, water, private and public spaces-, their absence, their negotiation, the life that flourishes in-between them and their relationship to men and women, ownership, and bonding are important aspects examined in this thesis. The presence, the lack of, and the negotiation of these boundaries unfold through eight scholarly narratives/fictional stories that are based on narratives and interviews of villagers from Kampos. Through these narratives, it is argued that when boundaries are obscure or create an in-between space of negotiation and communication, when they become a liminal space, then a different situation of ownership and bonding arises, the villagers claim their properties’ boundaries, they are negotiating about them and sometimes they fall into serious conflicts. The method used involves the interpretation of village life and landscape through the use of eight fictional stories that were based on real and imaginary stories as narrated by the people of the village during interviews. Each fictional narrative primarily consists in a story followed by a scholarly analysis of the story. The purpose of this method is to discover different village realities, understanding and interpretation through narrative and imagination.

Αυτή η διπλωματική εργασία διερευνά το αγροτικό τοπίο και τη ζωή του χωριού στον Κάμπο, ένα χωριό στο ελληνικό νησί Τήνος. Η Τήνος είναι νησί του Αιγαίου με μακρά ιστορία στην γεωργία. Στον Κάμπο, ένα από τα παλαιότερα αγροτικά χωριά της Τήνου, τα όρια που δημιουργούνται από τα χαμηλά πέτρινα τείχη/ ξηρολιθιές και μονοπάτια καθορίζουν κυρίως το αγροτικό τοπίο που διαπερνά τη ζωή του χωριού και τη δομή του. Το τοπίο εμφανίζεται ήμι-τεχνητό, δεδομένου της κατασκευής αμέτρητων σειρών καλλιεργήσιμων κορυφογραμμών και επιπέδων γης. Αυτή η εργασία αφορά τα όρια που αποκαλύπτονται μέσα από κείμενα, τον χώρο, την κίνηση και τη συνήθεια. Τα όρια δημιουργούν μια σειρά από μεθοριακούς χώρους. Αντιπροσωπεύουν περιοχές - ή μάλλον καταστάσεις - επιτρέποντας διαφορετικά συνυπάρχοντα επίπεδα αλληλεπίδρασης, τα οποία είναι αμφότερα αμφίσημα και μπορούν να μετασχηματιστούν μέσω διαπραγματεύσεων. Η διαπραγμάτευση δεν θα ήταν δυνατή χωρίς τη γλώσσα και την αφήγηση. Η γλώσσα αποτελείται από κοινοτικές μεταφορές, ιστορίες και φανταστικές πεποιθήσεις που δεσμεύουν και συνδέουν μια μικρή κοινότητα μαζί σε ένα αγροτικό τοπίο, το οποίο εξακολουθεί να διατηρεί μια ποιότητα ζωής που συνδέεται στενά με τη φύση, την αρχιτεκτονική, τον ιδιωτικό και τον δημόσιο χώρο, όλα παρουσιάζοντας χαρακτηριστικά που βρίσκονται σε ένα σύγχρονο τρόπο ζωής.Τα αντικειμενικά και μη αντικειμενικά όρια - σε σχέση με τη γη των χωρικών, το νερό, τους ιδιωτικούς και τους δημόσιους χώρους - η απουσία τους, οι διαπραγματεύσεις τους, η ζωή που ανθίζει μεταξύ τους και η σχέση τους με τους άνδρες και τις γυναίκες, είναι σημαντικές πτυχές που εξετάστηκαν σε αυτή τη διατριβή. Η παρουσία, η έλλειψη και η διαπραγμάτευση αυτών των ορίων ξεδιπλώνονται μέσα από οκτώ ακαδημαϊκές αφηγήσεις / φανταστικές ιστορίες που βασίζονται σε αφηγήσεις και συνεντεύξεις χωρικών από τον Κάμπο. Μέσα από αυτές τις αφηγήσεις υποστηρίζεται ότι όταν τα όρια είναι ασαφή ή δημιουργούν έναν ενδιάμεσο χώρο διαπραγματεύσεων και επικοινωνίας, όταν γίνονται ένας μεθοριακός χώρος, τότε δημιουργείται μια διαφορετική κατάσταση ιδιοκτησίας και δεσμών, οι χωρικοί διεκδικούν τα όρια των ιδιοκτησιών τους, διαπραγματεύονται γι' αυτά και μερικές φορές εμπίπτουν σε σοβαρές συγκρούσεις. Η μέθοδος που χρησιμοποιείται περιλαμβάνει την ερμηνεία της ζωής του χωριού και του τοπίου μέσω της χρήσης οκτώ φανταστικών ιστοριών που βασίστηκαν σε πραγματικές και φανταστικές ιστορίες όπως τις διηγήθηκαν άνθρωποι του χωριού κατά τη διάρκεια συνεντεύξεων. Κάθε φανταστική αφήγηση αποτελείται κυρίως από μια ιστορία ακολουθούμενη από μια επιστημονική ανάλυση της ιστορίας. Ο σκοπός αυτής της μεθόδου είναι να ανακαλύψει διαφορετικές πραγματικότητες του χωριού, κατανόηση και ερμηνεία μέσω της αφήγησης και της φαντασίας.