Η σημασία της αναίμακτης ηλεκτροκαρδιογραφικής διερεύνησης στην ηλεκτροφυσιολογική αξιολόγηση ασθενών με συγκοπή ή προσυγκοπή αγνώστου αιτιολογίας

Abstract

Purpose: To investigate the diagnostic and prognostic value of non-invasive electrocardiographic examination (ECG and 24h Holter monitoring) on evaluation of patients with syncope or presyncope of unknown origin.Methods: In the 1st part, 421 patients who suffered from syncope or presyncope of unknown origin were investigated with ECG and 24h Holter monitoring, and underwent electrophysiologic study (EPS). The results of the non-invasive ECG examination were compared to those of EPS.In the 2nd part, fully detailed history was achieved in 408 out of 421 patients, after applying appropriate therapy (pacemaker, defibrillator, antiarrhythmic drugs), in order to investigate the prognostic value of non-invasive ECG examination in defining specific mortality factors and overall mortality due to severe arrhythmic causes that are responsible for syncope or presyncope and the effectiveness of therapy.Results: In the 1st part it was clear that the non-invasive ECG examination was adequate enough not only in defining the existence or not of specific arrhythmic causes that were responsible for the symptoms of syncope or presyncope but also to anticipate the results of the EPS.In the 2nd part it was found that the non-invasive ECG examination could define specific mortality factors and overall mortality. Also the applied therapy was found to be effective enough.

Σκοπός: Η διερεύνηση της διαγνωστικής και προγνωστικής αξίας της αναίμακτης ηλεκτροκαρδιογραφικής διερεύνησης (ΗΚΓ ηρεμίας και 24ωρη καταγραφή κατά Holter) στη μελέτη επεισοδίων συγκοπής ή προσυγκοπής. Μεθοδολογία: Στο 1ο μέρος συνολικά 421 ασθενείς που εμφάνιζαν συμπτώματα συγκοπής ή προσυγκοπής αγνώστου αιτιολογίας διερευνήθηκαν με ΗΚΓ και 24ωρη ΗΚΓ καταγραφή κατά Holter, ενώ κατόπιν υποβλήθηκαν σε ηλεκτροφυσιολογική μελέτη (ΗΦΕ). Κατόπιν έγινε σύγκριση των αποτελεσμάτων του αναίμακτου ΗΚΓ ελέγχου με αυτά του ΗΦΕ.Στο 2ο μέρος σε 408 από τους 421 ασθενείς αφού εφαρμόστηκε κατάλληλη θεραπεία (βηματοδότης, απινιδωτής, αντιαρρυθμικά φάρμακα), λήφθηκε πλήρες προοπτικό ιστορικό για να διερευνηθεί η προγνωστική αξία του αναίμακτου ΗΚΓ ελέγχου στον καθορισμό παραγόντων κινδύνου θνητότητας και της ολικής θνητότητας που οφείλεται σε σοβαρά αρρυθμικά αίτια που προκαλούν συγκοπή ή προσυγκοπή, καθώς και η αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Αποτελέσματα: Στο 1ο μέρος βρέθηκε ότι ο αναίμακτος ΗΚΓ έλεγχος ήταν επαρκώς ακριβής στον προσδιορισμό ύπαρξης ή όχι κάποιου αρρυθμικού αιτίου που προκαλεί τα συμπτώματα συγκοπής ή προσυγκοπής. Επιπλέον μπορούσε επαρκώς να προβλέψει και τα ευρήματα του ΗΦΕ.Στο 2ο μέρος βρέθηκε ότι με τον αναίμακτο ΗΚΓ έλεγχο μπορούσαν να προσδιοριστούν συγκεκριμένοι παράγοντες κινδύνου θνητότητας, καθώς και η ολική θνητότητα, ενώ βρέθηκε ότι και η εφαρμοσθείσα θεραπεία ήταν αποτελεσματική.