Διερεύνηση της συσχέτισης μεταξύ συμμόρφωσης φροντιστών στις κατευθυντήριες οδηγίες φροντίδας και επούλωσης χρόνιων ελκών στην κοινότητα

Abstract

Introduction: The majority of patients with chronic ulcers taking home care and the need of education for caregivers is higher in an environment of increased risk of possible complications compared to the hospital. Aim: The aim of this study was a) to investigate the compliance degree of caregivers of patients with pressure ulcers in home care according to the guidelines for the care of pressure ulcers and b) the correlation of conformity with the clinical status of the ulcers and wound healing. Methods: This study is a quantitative, randomized, descriptive and correlated intervention study, which used measurement scales and checklists to collect multiple methods of data analysis. Two hundred patients with pressure ulcers in home care and their caregivers (200) separated randomly into two groups consisted the sample of this study. For the sample selection of patients and caregivers required combinations of inclusion and exclusion criteria. Results: The patients mean age was over the age 65, with reduced mobility and frequent disease dementia and diabetes frequent and the most common site of the ulcer were the sacrum (55-57%). The caregiver was usually a woman 50-55 years old, a relative of the patient, often the daughter who mostly lived with the patient along with other two or more people. The training and information received by the caregiver characterized as insufficient, mainly from the doctor (family doctor or otherwise), while nurses were involved to a small extent in the patient care (<20%) and even less had the main responsibility of caring (< 14%). The average initial compliance rating (out of 100) were moderately ranged from 59-61, but after the appropriate educational intervention soared to 90 (p = 0,001). The healing rate improved further in the intervention group conversely the control group (p = 0,001) as well as the quality of the tissue (p = 0,001), the risk of infection (p = 0,001), the pain (p = 0,001) and the malodor ( p = 0,001). Conclusions: The chosen educational intervention was effectively improving both the compliance of caregivers and clinical parameters of ulcers. The development of primary health care and the greater involvement of nurses in care and education processes can be important solutions to the emerged problems.

Εισαγωγή: Η πλειονότητα των ασθενών με χρόνια έλκη λαμβάνουν φροντίδα στο σπίτι και οι ανάγκες των φροντιστών για εκπαίδευση είναι αυξημένες σε ένα περιβάλλον αυξημένων κινδύνων από πιθανές επιπλοκές μακριά από το νοσοκομείο.Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν α) η διερεύνηση του βαθμού συμμόρφωσης των φροντιστών ασθενών με έλκη πίεσης στην κοινότητα σε σχέση με τις κατευθυντήριες οδηγίες για την φροντίδα των ελκών πίεσης και β) η συσχέτιση της συμμόρφωσης με τα κλινικά χαρακτηριστικά και την επούλωση των ελκών. Μέθοδος: Η παρούσα μελέτη αποτελεί ποσοτική, τυχαιοποιημένη, περιγραφική και συσχέτισης μελέτη παρέμβασης, στην οποία χρησιμοποιήθηκαν κλίμακες μέτρησης και λίστες ελέγχου για τη συλλογή και πολλαπλές μέθοδοι ανάλυσης δεδομένων. Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 200 ασθενείς με έλκη πίεσης στην κοινότητα και οι φροντιστές τους χωρισμένοι σε δύο ομάδες με τυχαίο τρόπο. Για την επιλογή του δείγματος των ασθενών και των φροντιστών απαιτήθηκαν συνδυαστικά κριτήρια ένταξης και αποκλεισμού.Αποτελέσματα: H μέση ηλικία των ασθενών ήταν άνω των 65 ετών, με μειωμένη κινητικότητα και συχνότερα νοσήματα την άνοια και τον σακχαρώδη διαβήτη και συχνότερη εντόπιση του έλκους την ιεροκοκκυγική περιοχή (55-57%). Ο φροντιστής ήταν συνήθως γυναίκα, 50-55 ετών, συγγενής του ασθενή, συχνότερα η κόρη που τις περισσότερες φορές συγκατοικούσε με τον ασθενή μαζί με άλλα 2 ή και περισσότερα άτομα. Η εκπαίδευση και ενημέρωση που ελάμβανε ο φροντιστής χαρακτηρίζεται ως ανεπαρκής και προερχόταν κυρίως από τον ιατρό (οικογενειακό ή άλλον), ενώ οι νοσηλευτές εμπλέκονταν σε μικρό βαθμό στη φροντίδα των ασθενών (<20%) και ακόμα λιγότερο είχαν την κύρια ευθύνη της φροντίδας (<14%). Η μέση αρχική βαθμολογία συμμόρφωσης (με άριστα το 100) ήταν μέτρια καθώς κυμάνθηκε από 59-61, όμως με την κατάλληλη εκπαιδευτική παρέμβαση ανήλθε σε υψηλά επίπεδα έως το 90 (p=0,001). Ο ρυθμός επούλωσης βελτιώθηκε περισσότερο στην ομάδα παρέμβασης έναντι της ομάδας ελέγχου (p=0,001) όπως και η ποιότητα των ιστών (p=0,001), ο κίνδυνος των λοιμώξεων (p=0,001), ο πόνος (p=0,001) και η κακοσμία (p=0,001). Συμπεράσματα: Η εκπαιδευτική παρέμβαση που επιλέχθηκε ήταν αποτελεσματική βελτιώνοντας τόσο τη συμμόρφωση των φροντιστών όσο και τις κλινικές παραμέτρους του έλκους. Η ανάπτυξη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και η μεγαλύτερη εμπλοκή των νοσηλευτών στις διαδικασίες φροντίδας και εκπαίδευσης μπορούν να αποτελέσουν σημαντικές λύσεις στα προβλήματα που αναδείχτηκαν.