Η προσωποπαγής Α.Ε.

Abstract

This thesis’ subject under negotiation is the recipience difficulty of the SA type of company to recruit personal characteristics in its internal relations and the boundaries of this option.The thesis is organized into three chapters. In the first chapter the SA corporate type under the Greek Law 2190/1920 is being presented. The internal structure of this company type and the mandatory settings of the intra patternships are discussed in detail.In the second chapter the interpretation of the concept “private company” under the company type of SA is being specified. The real situations with which SA acquires private data and is shaped as “private” are identified, while the concept of this company form is opposed to the “close corporation” form. The ways of recruiting personal data in its internal relations are determined (through statutory regulations, de facto, by shareholder agreements or by making group of companies). The correspondence of the share with the voting rights is examined, by quoting arguments and literature elaboration, and the momentum issues of the shareholder and the carriers of the real power in the private SA company form are being analyzed. The research also extends to the companies listed in the stock market, by analyzing the power structures generated by the coexistence of different categories of managers and shareholders.The third chapter, which constitutes the synthesis section of this thesis, sets out the prevention and pathogenesis removal mechanisms in the private SA company form. The classic mechanisms are being developed towards the obligations and responsibilities of the company administrators, by requiring diligent management and duty of loyalty. The inadequacy of the posed legislative mechanisms is noted concerning the obligations and the responsibility of the shareholder that holds, from the specific position each time and with the specific each time momentum, substantial influence and/or control in the corporate administration. Duty of loyalty is proposed as a complementary (preventing and suppressive) regulatory mechanism. The shareholder’s duty of loyalty is affirmed both towards the company and other shareholders, with arguments for its foundation not only regarding the dominant shareholder but also with respect to the shareholder that cannot influence the company’s decision making, by his company membership, which is an institution of such a potential, individual or collective, decision momentum.

Αντικείμενο διαπραγμάτευσης αποτελεί η προβληματική της δεκτικότητας της ΑΕ να προσλάβει προσωπικά στοιχεία στις εσωτερικές της σχέσεις και τα όρια αυτής της δυνατότητας.Η μονογραφία οργανώνεται σε τρία κεφάλαια. Στο πρώτο παρουσιάζεται ο «κεφαλαιοπαγής» εταιρικός τύπος της ΑΕ, στο πλαίσιο του νομοθετικού προτύπου της, κατά το ν.2190/1920. Αναλύεται η εσωτερική δομή της εταιρίας και εξετάζεται αναλυτικά η αναγκαστικού χαρακτήρα ρύθμιση των εσωεταιρικών σχέσεων της ΑΕ.Στο δεύτερο κεφάλαιο προσδιορίζεται το περιεχόμενο της έννοιας «προσωποπαγής ΑΕ». Εντοπίζονται οι πραγματικές καταστάσεις με τις οποίες η ΑΕ αποκτά προσωπικά στοιχεία και διαπλάθεται ως προσωποπαγής και αντιπαρατίθεται η έννοια της προσωποπαγούς προς εκείνες της «μικρής» ή «κλειστής» ΑΕ. Προσδιορίζονται οι τρόποι πρόσληψης προσωπικών στοιχείων στις εσωτερικές της σχέσεις (μέσω καταστατικών ρυθμίσεων, de facto, με εξωεταιρικές συμφωνίες ή με τη σύνδεση επιχειρήσεων). Εξετάζεται, με παράθεση επιχειρημάτων και επεξεργασία της βιβλιογραφίας, η αντιστοιχία της μετοχής με τα δικαιώματα ψήφου και αναλύονται τα θέματα της δυναμικής του μετόχου και των φορέων άσκησης της πραγματικής εξουσίας στην ΑΕ. Η έρευνα επεκτείνεται και στις εταιρίες που είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο, με ανάλυση των δομών εξουσίας που δημιουργούνται από τη συνύπαρξη διαφόρων κατηγοριών μελών της διοίκησης και μετόχων. Παρατίθενται οι θέσεις της γερμανικής και αγγλοαμερικανικής νομικής σκέψης.Στο τρίτο κεφάλαιο, που αποτελεί και το τμήμα της σύνθεσης της διατριβής, εκτίθενται οι μηχανισμοί πρόληψης και άρσης των παθογενειών της προσωποπαγούς ΑΕ. Αναπτύσσονται οι κλασικοί μηχανισμοί ως προς τις υποχρεώσεις και ευθύνες των εταιρικών διοικητών, με την υποχρέωση επιμελούς διαχείρισης και την υποχρέωση πίστης. Διαπιστώνεται η ανεπάρκεια των νομοθετικά τεθειμένων μηχανισμών για τις υποχρεώσεις και την ευθύνη του μετόχου που ασκεί, από τη συγκεκριμένη κάθε φορά θέση και με τη συγκεκριμένη κάθε φορά δυναμική, ουσιώδη επιρροή ή/και έλεγχο στην εταιρική διοίκηση και προτείνεται η υποχρέωση πίστης ως συμπληρωματικός (προληπτικός και κατασταλτικός) ρυθμιστικός μηχανισμός. Καταφάσκεται η υποχρέωση πίστης του μετόχου τόσο προς την εταιρία όσο και προς τους συνεταίρους του, με επιχειρηματολογία για τη θεμελίωσή της όχι μόνο ως προς τον κυρίαρχο μέτοχο, αλλά και ως προς το μέτοχο που δεν ασκεί επιρροή στη λήψη εταιρικών αποφάσεων, ως εκ της συμμετοχής του στην ΑΕ φορέα μιας τέτοιας εν δυνάμει, ατομικής ή συλλογικής, αποφασιστικής δυναμικής.