'Ασκηση, κάπνισμα και συμπτώματα κατάθλιψης

Abstract

People suffering from depression are more prone to smoking and to nicotine dependence which leads to worse their health. The purpose of this study was to investigate the effect of exercise on smoking and depression relationships, through the experiences of people who participated in a smoking cessation program. In the first study, two people with symptoms of depression participated in an experimental procedure of ESCAPPE program. Participants were tested at two conditions on 30 minutes exercise on cycle-ergometer (medium and high intensity) and in control condition and evaluated by filling in questionnaires psychological mood factors and smoking. After completion of the experimental process people with symptoms of depression were interviewed. Both participants mentioned the experimental procedure as an interesting experience which made them feel more powerful and active. They argued that the exercise reduces the desire to smoke, and that exercising at a high intensity for both is more interesting, but for the future they would prefer to participate in an exercise with moderate intensity. In the second study, participants were four adult smokers (3 men and 1 woman) with elevated symptoms of depression. Individuals enrolled in the smoking cessation program at least three meetings a week for eight weeks. In each meeting the participants followed an exercise program combined with self-regulation techniques (setting targets, breathing exercises and self-talk). In the beginning, the end and three months after the completion of the exercise program people participated in semi-structured interviews. Participants said that smoking is more associated with feelings of anxiety and stress and recognize the exercise as regulator in respect in relationship between mood and smoking, as well as a means of increasing confidence and self-esteem. They argued that the exercise helped them to abstain from smoking and improve their mood as it made them feel stronger and more energetic, and also referred to the usefulness of self-regulation techniques. After completing the program both participants stopped smoking and two decreased significantly. It seems that exercise really is a serious regulatory factor in reducing depression and improve mood, and simultaneously aid the smokers to reduce or quit smoking.

Τα άτομα που πάσχουν από κατάθλιψη έχουν υψηλότερο ποσοστό καπνίσματος και εξάρτησης από τη νικοτίνη, επιβαρύνοντας περισσότερο την υγεία τους. Ο σκοπός της μελέτης αυτής, ήταν να ερευνήσει το ρόλο της άσκησης σε σχέση με το κάπνισμα και την κατάθλιψη μέσα από εμπειρίες ατόμων που συμμετείχαν σε πρόγραμμα διακοπής του καπνίσματος. Στη πρώτη φάση 2 άτομα με συμπτώματα κατάθλιψης συμμετείχαν σε πειραματική διαδικασία του προγράμματος ESCAPPE. Οι συμμετέχοντες δοκιμάστηκαν σε 2 συνθήκες άσκησης 30 λεπτών σε κύκλο-εργόμετρο (μέτρια, υψηλή ένταση), στη συνθήκη ελέγχου, και αξιολογήθηκαν μέσω συμπλήρωσης ερωτηματολογίων στους ψυχολογικούς παράγοντες διάθεσης και καπνίσματος. Μετά την ολοκλήρωση της πειραματικής διαδικασίας τα άτομα με συμπτώματα κατάθλιψης συμμετείχαν σε συνέντευξη. Και οι δύο συμμετέχοντες αναφέρουν τη πειραματική διαδικασία ως μια ενδιαφέρουσα εμπειρία που τους έκανε να αισθανθούν πιο δυνατοί και δραστήριοι. Υποστήριξαν ότι η συμμετοχή στην άσκηση μειώνει την επιθυμία για κάπνισμα, καθώς και ότι η άσκηση σε υψηλή ένταση είναι και για τους δύο πιο ενδιαφέρουσα, αλλά για το μέλλον θα προτιμούσαν να συμμετέχουν σε άσκηση με μέτρια ένταση. Στη δεύτερη φάση, οι συμμετέχοντες ήταν τέσσερις ενήλικες καπνιστές (3 άνδρες και 1 γυναίκα) με αυξημένα συμπτώματα κατάθλιψης. Τα άτομα συμμετείχαν σε πρόγραμμα διακοπής τους καπνίσματος τουλάχιστον σε 3 συναντήσεις την εβδομάδα για 8 εβδομάδες. Σε κάθε συνάντηση οι συμμετέχοντες ακολούθησαν ένα πρόγραμμα άσκησης σε συνδυασμό με τεχνικές αυτορρύθμισης (καθορισμός στόχων, ασκήσεις αναπνοής και αυτο-ομιλία). Στην έναρξη, τη λήξη και τρεις μήνες μετά την ολοκλήρωσή του προγράμματος άσκησης τα άτομα συμμετείχαν σε ημι-δομημένες συνεντεύξεις. Οι συμμετέχοντες ανέφεραν ότι το κάπνισμα συνδέεται περισσότερο με αισθήματα άγχους και στρες και αναγνώρισαν την άσκηση ως ρυθμιστή στη σχέση διάθεσης και καπνίσματος, καθώς και ως ένα μέσο αύξησης της αυτοπεποίθησης και της αυτοεκτίμησής τους. Υποστήριξαν ότι η συμμετοχή στην άσκηση τους βοήθησε να απέχουν από το κάπνισμα και να βελτιώσουν τη διάθεσή τους καθώς τους έκανε να νιώθουν πιο δυνατοί και με περισσότερη ενέργεια, ενώ αναφέρθηκαν και στη χρησιμότητα των τεχνικών αυτορρύθμισης. Μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος δύο συμμετέχοντες διέκοψαν το κάπνισμα και δύο το ελάττωσαν σημαντικά. Φαίνεται ότι η άσκηση πραγματικά αποτελεί ένα σοβαρό ρυθμιστικό παράγοντα στη μείωση της κατάθλιψης και τη βελτίωση της διάθεσης, και ταυτοχρόνως στην ενίσχυση των καπνιστών να περιορίσουν ή διακόψουν το κάπνισμα.