'Ασκηση και αυτορρύθμιση για τη διακοπή του καπνίσματος

Abstract

The purpose of this investigation was the development, implementation and evaluation of an exercise-based intervention for smoking cessation. The investigation included three studies. The first two were experiments and aimed at examining parameters that could help the development of the intervention, whereas the third involved the implementation and evaluation of the intervention program. 1ST study: The purpose was to compare the effects of two different exercise intensities, moderate exercise and vigorous exercise intensity, on smoking delay (real time until the first cigarette after exercise). Moreover, participants’ preferences regarding the exercise cycling protocols examined (moderate and vigorous intensity). The results showed significant differences between the control condition and the moderate intensity exercise condition, and between the control condition and the high intensity exercise condition, but not between the moderate and high intensity conditions. In addition, the analysis showed a preference for the moderate intensity exercise protocol. 2nd study: The purpose was to examine participants’ perceptions regarding the use of self-regulation strategies for the adoption of exercise towards smoking cessation. Participants completed three experimental conditions: control, exercise, and exercise using self-regulation strategies. The results showed that participants appreciated the use of the self-regulation strategies and reported that they would facilitate. 3rd study: Based on the premises of self-determination theory and through the use of self-regulation strategies an exercise-initiation smoking-cessation intervention was developed, implemented, and evaluated. Twenty-five adult smokers who were insufficiently active participated in the intervention, 16 of them participated in the intervention group and 9 of them in the control group. On completion of the intervention 10 participants had quitted smoking, whereas six had reduced the number of cigarettes they were smoking to approximately 25% of the cigarettes they were smoking at baseline. The results showed that as the frequency of exercise increased throughout the eight weeks, exercise self-efficacy, self-efficacy to overcome barriers towards exercise, and smoking abstinence self-efficacy were increased, whereas smoking behaviour declined. No changes were observed in exercise or smoking behaviour for the control group. The findings provide support for the value of exercise as a tool for smoking cessation, provide useful directions for the designing and implementation of interventions and encourage further research on the role of exercise in the fight against smoking.

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η ανάπτυξη, εφαρμογή και αξιολόγηση ενός παρεμβατικού προγράμματος άσκησης για τη διακοπή του καπνίσματος. Για το σκοπό αυτό διενεργήθηκαν 3 έρευνες. Οι δύο πρώτες έρευνες ήταν πειραματικές με σκοπό να εξετάσουν παραμέτρους που θα βοηθούσαν την ανάπτυξη της παρέμβασης, και η τρίτη έρευνα ήταν η εφαρμογή και αξιολόγηση της παρέμβασης. Σκοπός της 1ης έρευνας ήταν να συγκριθούν τα αποτελέσματα δύο διαφορετικών εντάσεων άσκησης, μέτριας έντασης άσκηση και έντονης έντασης άσκηση, στη καθυστέρηση του καπνίσματος (μέτρηση του πραγματικού χρόνου μέχρι το 1ο τσιγάρο μετά από άσκηση). Επιπλέον, εξετάστηκαν οι προτιμήσεις των συμμετεχόντων σχετικά με τα πρωτόκολλα άσκησης (μέτριας και έντονης έντασης ποδηλασία). Τα αποτελέσματα έδειξαν σημαντικές διαφορές μεταξύ της συνθήκης ελέγχου και της μέτριας έντασης άσκηση, καθώς και μεταξύ της συνθήκης ελέγχου και της υψηλής έντασης άσκηση, αλλά όχι μεταξύ των συνθηκών μέτριας και υψηλής έντασης άσκηση. Επιπρόσθετα, η ανάλυση έδειξε μια προτίμηση για το πρωτόκολλο άσκησης μέτριας έντασης. Σκοπός της 2ης έρευνας ήταν να διερευνηθούν οι απόψεις των καπνιστών σχετικά με την χρήση τεχνικών αυτορρύθμισης κατά την άσκηση για την περαιτέρω υιοθέτηση της άσκησης για τη διακοπή του καπνίσματος. Οι συμμετέχοντες ολοκλήρωσαν τρεις πειραματικές συνθήκες: ελέγχου, άσκηση, και άσκηση με τη χρήση στρατηγικών αυτορρύθμισης (ΣΑ). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η χρήση των τεχνικών αυτορρύθμισης αναγνωρίστηκε από τους συμμετέχοντες ως μία παράμετρος που θα διευκόλυνε την υιοθέτηση άσκησης που θα στόχευε στη διακοπή του καπνίσματος. Σκοπός της 3ης έρευνας ήταν να αναπτύξει, εφαρμόσει και αξιολογήσει ένα παρεμβατικό πρόγραμμα άσκησης για την διακοπή του καπνίσματος το οποίο βασίστηκε στη θεωρία του αυτο-καθορισμού και στη χρήση στρατηγικών αυτορρύθμισης. Στην έρευνα συμμετείχαν 25 μη ασκούμενοι καπνιστές, 16 στην ομάδα παρέμβασης και 9 στην ομάδα ελέγχου. Με την ολοκλήρωση της παρέμβασης 10 συμμετέχοντες από την ομάδα παρέμβασης είχαν διακόψει το κάπνισμα, ενώ έξι είχαν μειώσει τον αριθμό των τσιγάρων που κάπνιζαν κατά περίπου 75%. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι αυξήθηκε η συχνότητα της άσκησης και στις οκτώ εβδομάδες, όπως επίσης, και η αυτο-αποτελεσματικότητα ως προς την άσκηση, η αυτο-αποτελεσματικότητα να ξεπεραστούν τα εμπόδια προς την άσκηση, και η αυτο-αποτελεσματικότητα ως προς την αποχή από το κάπνισμα, ενώ μειώθηκε η συμπεριφορά του καπνίσματος. Δεν παρατηρήθηκαν αλλαγές στην άσκηση ή το κάπνισμα για την ομάδα ελέγχου. Τα ευρήματα παρέχουν υποστήριξη για την αξία της άσκησης ως εργαλείο για τη διακοπή του καπνίσματος, παρέχουν χρήσιμες κατευθύνσεις για το σχεδιασμό και την υλοποίηση παρεμβάσεων και ενθαρρύνουν την περαιτέρω έρευνα για τον ρόλο της άσκησης στην καταπολέμηση του καπνίσματος.