Μελέτη του ρόλου της κατάστασης θρέψης νοσηλευόμενων ασθενών στην εμφάνιση νοσοκομειακών λοιμώξεων

Abstract

Malnutrition in the elderly is a problem caused by several factors, and it has increasedincidence in hospitals and in geriatric care units. The relation between malnutrition andinfections is well documented. The aims of the present study were:1) the assessment of the validity of six malnutrition screening tools for adults and elderly,having in mind the absence of a gold standard in malnutrition screening,2) the investigation of the impact of malnutrition in a group of elderly hospitalized patientson the risk for hospital acquired infections,3) the evaluation of the impact of the hospitalization and other medical procedures on thenutritional status of the patients and the evaluation of the adequacy and quality ofhospital food catering.In the present study, 248 elderly patients were recruited (129 men and 119 women), aged75,2±8,5 years. Nutritional screening was performed on admission with the use of NutritionalRisk Index (NRI), Geriatric Nutritional Risk Index (GNRI), Subjective Global Assessment (SGA), MiniNutritional Assessment – Screening Form (MNA-SF), Malnutrition Universal Screening Tool(MUST), Nutritional Risk Score 2002 (NRS2002) and also the combined risk index was calculated.On admission, full clinical and biochemical evaluation was performed, anthropometricmeasurements and performance status of the patients was recorded. During hospital stay, theoccurrence of healthcare associated infections (HAIs) was also recorded.Malnutrition risk varied greatly, ranging from 47,2 to 97,6% depending on the nutritionscreening tool used. MUST was the most valid [validity coefficient, (VC) = 0,766, CI 95%: 0,690-0,841)], while SGA was in better agreement with the combined index (κ= 0,707, p<0,001).8NRS2002, although was the highest in sensitivity (99,4%), it was the lowest in specificity (6,1%)and positive predictive value (68,2%).Regarding the association of nutritional status with the occurrence of HAIs, the nutritionalscreening tool that was used was GNRI. On admission 37,2% were on low or medium risk and8.9% 8,9 % on high risk for nutrition related – complications, as stratified by GNRI. Duringhospitalization, 23,7% of the patients developed HAIs. Patients with HAIs had higher mortality (p< 0,001) and longer hospital stay (p<0,001). In multivariate analysis, a performance status > 1[Hazard Ratio,(HR) 2,08; 95% CI, 1,07-4,02; p= 0,03] and diabetes (HR 2,57; 95% CI, 1,37-4,84; p=0,003) were associated with increased risk for HAIs, whereas GNRI score (per unit increase) had aprotective effect (HR 0,97; 95% CI, 0,95-0,99; p= 0,01). Well – nourished patients on admission(GNRI >98) were significantly more likely to remain free from HAIs during hospitalization(p=0,003).During hospitalization a significant reduction in body weight (1,7±2,6 kg, p<0,001), ΒΜΙ(from 25,2±4,4 kg/m2 to 24,5±4,5 kg/m2, p<0.001), GNRI (from 100,6±12,8 to 98,3±13,3,p<0,001) and albumin (3,5±0,5 vs 3,4±0,6, p<0,001) was recorded. Regarding the use of artificialnutritional support, only 0,4% (1/236) of the patients received oral nutritional supplement, 0,4%(1/236) enteral nutrition and 3% (7/236) parenteral nutrition.In conclusion, malnutrition is a significant problem for elderly patients, a problem that seemsto worsen during their hospitalization. Therefore, the need for incorporating nutritionalscreening in clinical practice on admission is emerging. Moreover, monitoring and evaluationduring hospital stay is essential, as well as the enact of nutritional support teams in everyhospital and the raise of awareness among health professionals about the importance of9sufficient and high quality nutrition for the patients, in order to make possible the early detectionand treatment of malnutrition with all the means of nutritional intervention that we have

Η κακή θρέψη στους ηλικιωμένους αποτελεί ένα πρόβλημα οφειλόμενο σε πλήθοςπαραγόντων, με μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης σε νοσοκομεία και σε μονάδες φροντίδαςηλικιωμένων. Η σχέση της υποθρεψίας με την εμφάνιση λοιμώξεων είναι καλά τεκμηριωμένη. Ηπαρούσα μελέτη είχε τρεις στόχους:1) την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας έξι εργαλείων ανίχνευσης διατροφικούκινδύνου που εφαρμόζονται σε ενήλικες και ηλικιωμένους, με δεδομένη την έλλειψημεθόδου αναφοράς για την ανίχνευση του διατροφικού κινδύνου,2) τη διερεύνηση της επίπτωσης της κακής θρέψης σε ομάδα ηλικιωμένων νοσηλευόμενωνασθενών και την συσχέτισή της με την εμφάνιση νοσοκομειακών λοιμώξεων,3) την καταγραφή και αξιολόγηση της επίπτωσης της νοσηλείας στην κατάσταση θρέψηςτων ασθενών καθώς και της επάρκειας των παρεχόμενων υπηρεσιών σίτισης.Στη μελέτη συμμετείχαν 248 ηλικιωμένοι ασθενείς (129 άνδρες και 119 γυναίκες), ηλικίας75,2±8,5 έτη. Η ανίχνευση διατροφικού κινδύνου πραγματοποιήθηκε κατά την εισαγωγή με τηχρήση των εργαλείων Nutritional Risk Index (NRI), Geriatric Nutritional Risk Index (GNRI),Subjective Global Assessment (SGA), Mini Nutritional Assessment – Screening Form (MNA-SF),Malnutrition Universal Screening Tool (MUST), Nutritional Risk Score 2002 (NRS2002) ενώυπολογίστηκε και ο συνδυαστικός δείκτης για την εκτίμηση της κακής θρέψης. Κατά τηνεισαγωγή, πραγματοποιήθηκαν κλινικός και εργαστηριακός έλεγχος, ανθρωπομετρικέςμετρήσεις, εκτίμηση της κινητικής κατάστασης του ασθενούς, ενώ κατά τη διάρκεια τηςνοσηλείας καταγράφηκαν οι τυχόν νοσοκομειακές λοιμώξεις (Healthcare Associated Infections,HAIs.)5Η εκτίμηση του διατροφικού κινδύνου/ υποθρεψίας διέφερε σημαντικά, ανάλογα με τοεργαλείο εκτίμησης και κυμάνθηκε από 47,2 έως 97,6%. Το MUST βρέθηκε να είναι το πιοέγκυρο [συντελεστής εγκυρότητας (validity coefficient, VC) = 0,766, CI 95%: 0,690-0,841)], ενώ τοSGA βρέθηκε σε μεγαλύτερη συμφωνία με τον συνδυαστικό δείκτη (κ= 0,707, p<0,001). ΤοNRS2002, αν και είχε τη μεγαλύτερη ευαισθησία (99,4%), εμφάνιζε τη χαμηλότερη ειδικότητα(6,1%) και τη χαμηλότερη θετική προγνωστική αξία (68,2%).Σε ό,τι αφορά τη διερεύνηση της συσχέτισης της κατάστασης θρέψης με την εμφάνισηνοσοκομειακών λοιμώξεων, χρησιμοποιήθηκε το GNRI. Κατά την εισαγωγή 37,2% των ασθενώνήταν σε χαμηλό ή μέτριο κίνδυνο και 8,9 % σε υψηλό κίνδυνο εμφάνισης επιπλοκώνσχετιζόμενων με τη διατροφή, σύμφωνα με την κατάταξη του GNRI. Κατά τη διάρκεια τηςνοσηλείας 23,7% των ασθενών ανέπτυξαν HAIs. Οι ασθενείς που ανέπτυξαν HAIs είχανμεγαλύτερα ποσοστά θνησιμότητας (p < 0,001) και υψηλότερο χρόνο νοσηλείας (p<0,001). Στηνπολυπαραγοντική ανάλυση, η εκτίμηση της κινητικότητας για ECOG > 1 [αναλογία κινδύνου,(Hazard Ratio,HR) 2,08; 95% CI, 1,07-4,02; p= 0,03) και η παρουσία Σακχαρώδους Διαβήτη (HR2,57; 95% CI, 1,37-4,84; p= 0,003) σχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης HAIs, ενώ τοσκορ στο GNRI (ανά μονάδα αύξησης) είχε προστατευτική δράση (HR 0,97; 95% CI, 0,95-0,99; p=0,01). Οι ασθενείς με καλή κατάσταση θρέψης κατά την εισαγωγή (GNRI >98) είχαν στατιστικάυψηλότερη πιθανότητα να παραμείνουν ελεύθεροι HAIs κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους(p=0,003).Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας των ασθενών παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντικήμείωση κατά 1,7±2,6 kg (p<0,001) του σωματικού βάρους των ασθενών, του ΒΜΙ [από 25,2±4,4kg/m2 σε 24,5±4,5 kg/m2 (p<0.001)], της μέσης τιμής του GNRI [από 100,6±12,8 σε 98,3±13,3(p<0,001)] και της μέσης τιμής της αλβουμίνης (3,5±0,5 έναντι 3,4±0,6, p<0,001) καθώς και της6προαναφερθείσας μείωσης του σωματικού τους βάρους κατά τη διάρκεια της νοσηλείας. Σε ό,τιαφορά τα ποσοστά τεχνητής υποστήριξης θρέψης, μόλις το 0,4% (1/236) των ασθενών έλαβεπόσιμο συμπλήρωμα διατροφής, αντίστοιχο ποσοστό έλαβε εντερική σίτιση (1/236) ενώ 3% τωνασθενών έλαβε παρεντερική σίτιση (7/236).Συμπερασματικά, η κακή θρέψη αποτελεί σημαντικό πρόβλημα των ηλικιωμένων ασθενώνκατά την εισαγωγή τους στο νοσοκομείο, πρόβλημα που φαίνεται να επιδεινώνεται κατά τηδιάρκεια της νοσηλείας τους. Κρίνεται, συνεπώς, επιτακτική η ανάγκη για υιοθέτηση στηνκλινική πράξη μεθοδολογίας ανίχνευσης διατροφικού κινδύνου, η οποία θα εφαρμόζεται κατάτην εισαγωγή των ασθενών στο νοσοκομείο. Επίσης πρέπει να δοθεί βαρύτητα στηνπαρακολούθηση και επαναξιολόγηση της κατάστασης θρέψης του ασθενούς κατά τη διάρκειατης νοσηλείας, την δημιουργία ομάδων υποστήριξης θρέψης σε κάθε νοσοκομείο αλλά και τηνευαισθητοποίηση των επαγγελματικών υγείας για το θέμα της επαρκούς και ποιοτικής σίτισηςτων ασθενών, προκειμένου να εξασφαλιστεί η έγκαιρη ανίχνευση και αντιμετώπιση της κακήςθρέψης με όλα τα μέσα διατροφικής παρέμβασης και υποστήριξης που διατίθενται.