Μεταβολικές και ανοσολογικές διαταραχές στο σύνδρομο αποφρακτικής άπνοιας στον ύπνο

Abstract

Background. The aim of the study was to investigate the association of apnea severity with CRP, leptin and insulin resistance levels in OSAS patients. Patients and methods. . The investigation of CRP levels was done in 120 patients (. Leptin levels were measured in 116 men and 35 women. Insulin resistance was estimated by the homeostasis model assessment method (HOMA-IR) in 86 subjects (66 men and 20 women). Results. Patients with mild OSAS (n=21) had higher CRP levels (0.28±0.3 vs. 0.16±0.1 mg/dl, p<0.05) compared to non-OSAS group (n=18) with similar BMI and waist circumference. Similarly patients with moderate OSAS (n=30) had higher CRP (0.33±0.2 mg/dl, p<0.01) than non-OSAS subjects. CRP levels were also higher in severe OSAS (n=51) than in moderate OSAS (0.48±0.3 vs. 0.33±0.2 mg/dl, p<0.05) with similar BMI. There was difference between moderate and mild group. In multiple regression analysis, waist circumference and the desaturation index (ODI) were the best predicting parameters for CRP levels.In male patients, leptin levels were similar (11.9±7.5 vs. 13.1±10.3 ng/ml, p<0.05) between non-OSAS (n=14) and mild OSAS (n=15) groups with similar BMI and waist circumference. Patients with moderate OSAS (n=30) had higher leptin levels (21.4±12.9 ng/ml, p<0.05)) than non-OSAS subjects or mild OSAS patients. Severe OSAS subjects (n=57) had similar leptin levels with moderate sleep apnea group (24.8±17.4 ng/ml, p>0.05). Waist circumference and the percentage of total sleep time with SaO2 <90% (TST90) were also the best predicting variables for leptin serum levels. In female subjects, results were similar. Mild OSAS patients (n=9) had similar leptin levels compared to non-OSAS (n=9) subjects (28.5±7.5 vs. 24.2±16.6 ng/ml, p>0.05). Subjects with moderate sleep apnea (n=6) had significantly higher leptin levels (55.9±16.6 ng/ml, p<0.05) than non-OSAS or mild group. Severe OSAS (n=11) had similar levels (63.6±21.6 ng/ml, p>0.05) to moderate apnea. BMI and TST90 were the best predicting variables in female cases. In insulin resistance analysis, HOMA levels were similar among mild (n=24), moderate (n=17) and non OSAS (n=15) groups (2.6±1.3 vs. 2.6±1.1 vs. 2.8±1.3 respectively).Severe OSAS patients (n=30) had higher HOMA-IR compared to mild OSAS and non-OSAS groups (3.4±1.4, p<0.05).despite similar levels of obesity. In multiple regression analysis, waist circumference and TST90 were the most significant determinants of HOMA estimation for insulin resistance. Conclusion. Waist circumference and nocturnal hypoxemia were the most significant determinants for insulin resistance (HOMA-IR), CRP and leptin levels. Sleep apnea severity affects the relationship of OSAS with metabolic changes and systematic inflammation independently of obesity.

Σκοπός της μελέτης. Ο σκοπός της μελέτης ήταν να διερευνήσει την συσχέτιση της σοβαρότητας της υπνικής άπνοιας με τα επίπεδα CRP, λεπτίνης και αντίστασης στην ινσουλίνη στο ορό ασθενών με ΣΑΑΥ. Ασθενείς και μέθοδοι. Η έρευνα των επιπέδων CRP έγινε σε 120 ασθενείς Τα επίπεδα λεπτίνης μετρήθηκαν σε 116 άνδρες και 35 γυναίκες. Η αντίσταση στην ινσουλίνη εκτιμήθηκε με τη μέθοδο του μοντέλου ομοιόστασης ( HOMA) σε 86 άτομα. Αποτελέσματα. Οι ασθενείς με ήπιο ΣΑΑΥ είχαν υψηλότερα επίπεδα CRP (0.28±0.3 vs. 0.16±0.1 mg/dl, p<0.05) σε σύγκριση με την ομάδα ασθενών χωρίς ΣΑΑΥ με παρόμοιο ΒΜΙ και περίμετρο μέσης. Οι ασθενείς με μέτριο ΣΑΑΥ είχαν υψηλότερη CRP (0.33±0.2 mg/dl, p<0.01) από τους ασθενείς χωρίς ΣΑΑΥ. Τα επίπεδα CRP ήταν επίσης υψηλότερα (0.48±0.3 vs. 0.33±0.2 mg/dl, p<0.05) στο σοβαρό ΣΑΑΥ(n=51) από ότι στο μέτριο ΣΑΑΥ. Δεν παρατηρήθηκε διαφορά μεταξύ των ομάδων με μέτριο και ήπιο ΣΑΑΥ. Η περίμετρος της μέσης και ο δείκτης αποκορεσμού της αιμοσφαιρίνης ήταν οι καλύτεροι προγνωστικοί παράγοντες των επιπέδων CRP. Στους άνδρες ασθενείς, τα επίπεδα λεπτίνης ήταν παρόμοια (11.9±7.5 vs. 13.1±10.3 ng/ml, p<0.05) μεταξύ των ομάδων χωρίς ΣΑΑΥ και ήπιο ΣΑΑΥ με παρόμοιο ΒΜΙ . Οι ασθενείς με μέτριο ΣΑΑΥ είχαν υψηλότερα επίπεδα λεπτίνης (21.4±12.9 ng/ml, p<0.05)) σε σύγκριση με τους ασθενείς με ήπιο ΣΑΑΥ ή αυτούς χωρίς ΣΑΑΥ. Τα άτομα με σοβαρό ΣΑΑΥ είχαν παρόμοια επίπεδα λεπτίνης (24.8±17.4 ng/ml, p>0.05). με αυτά με μέτριο ΣΑΑΥ. Η περίμετρος της μέσης και το ποσοστό του συνολικού χρόνου ύπνου με SaO2 <90% ήταν οι καθοριστικοί παράγοντες των επιπέδων λεπτίνης. Στις γυναίκες τα αποτελέσματα ήταν παρόμοια. Άτομα με ήπιο ΣΑΑΥ είχαν παρόμοια επίπεδα λεπτίνης (28.5±7.5 vs. 24.2±16.6 ng/ml, p>0.05) με τα άτομα χωρίς ΣΑΑΥ. Ασθενείς με μέτρια άπνοια είχαν σημαντικά υψηλότερα επίπεδα λεπτίνης (55.9±16.6 ng/ml, p<0.05) από άτομα με ήπια άπνοια ή χωρίς ΣΑΑΥ. Η ομάδα με σοβαρό ΣΑΑΥ είχε παρόμοια επίπεδα (63.6±21.6 ng/ml, p>0.05) με αυτά με μέτρια άπνοια. ΒΜΙ και TST90 ήταν οι πιο σημαντικοί καθοριστικοί παράγοντες. Τα επίπεδα ΗΟΜΑ ήταν παρόμοια μεταξύ των ομάδων με ήπιο, μέτριο ΣΑΑΥ και χωρίς ΣΑΑΥ (2.6±1.3 vs. 2.6±1.1 vs. 2.8±1.3 ). Οι ασθενείς με σοβαρό ΣΑΑΥ είχαν υψηλότερη ΗΟΜΑ (3.4±1.4, p<0.05) σε σύγκριση με το ήπιο ΣΑΑΥ και την ομάδα ελέγχου με ίδια επίπεδα παχυσαρκίας. Η περίμετρος της μέσης και ο δείκτης TST90 ήταν οι πιο σημαντικοί καθοριστικοί παράγοντες της αντίστασης στην ινσουλίνη. Συμπέρασμα. Η περίμετρος της μέσης και η νυχτερινή υποξαιμία ήταν οι πιο σημαντικοί καθοριστικοί παράμετροι των επιπέδων αντίστασης στην ινσουλίνη, λεπτίνης και CRP στον ορό ασθενών με ΣΑΑΥ. Η βαρύτητα της υπνικής άπνοιας επηρεάζει τη σχέση του ΣΑΑΥ με τις μεταβολικές αλλαγές και τη συστηματική φλεγμονή ανεξάρτητα από την παχυσαρκία.