Η συμβολή της εταιρικής χρήσης των παράγωγων στη μεγιστοποίηση της αξίας και των αναπτυξιακών προοπτικών της εταιρίας

Abstract

This thesis presents evidence on the use of derivative contracts in the risk management process of Greek non-financial firms and its potential impact on the value and growth options of the firm. In order to test this main hypothesis a sample of 81 Greek non-financial firms with exposure to financial risks that are listed in the Athens Stock Exchange is used, which have their annual report published according to the International Financial Reporting Standards (I.F.R.S) for the years 2004-2006. The subject of investigation is whether hedging with derivatives materially increases firm value as many related research has proven, or whether hedging does not affect firm value and can be attributed to other motives. The results reveal that hedging with derivatives has a positive and statistically significant impact on firm value, which remains robust to a series of controls, in accordance with many of the related research in other countries. In addition, a survey is conducted by sending a questionnaire to a wider sample of non-financial firms in order to record the parameters and the motives that determine their hedging strategy and the differentiations across risk classes which are observed, while it is examined whether domestic factors influence their decision to use derivatives. The results reveal the methods native firms use during their risk management process and the extent at which they are in line with the theory and international practice in the field of derivatives usage for hedging purposes. The main objective of this research is to verify the hypothesis that hedging with derivatives is applied by domestic non-financial firms also, to reveal the parameters that determine it and make it necessary during the activation in the current volatile financial environment and to make use of published information concerning domestic firms in order to find out whether hedging acts in favour of the basic perspective behind corporate operation, which is the maximization of firm value. Considerable contribution of this research is the quantification of the impact of hedging on firm value and the disclosure of the way domestic firms use derivatives to hedge the risks they face.

Η παρούσα διατριβή πραγματεύεται τη χρήση των παράγωγων συμβολαίων από εγχώριες μη χρηματοοικονομικές εταιρίες με σκοπό την αντιστάθμιση των κινδύνων που αντιμετωπίζουν και εξετάζεται αν και σε ποιο βαθμό αυτή η εταιρική δραστηριότητα οδηγεί σε αύξηση της αξίας και στην ανάδειξη των αναπτυξιακών προοπτικών της εταιρίας. Για την επιβεβαίωση της κύριας αυτής υπόθεσης χρησιμοποιούνται στοιχεία από δημοσιευμένους ισολογισμούς εγχώριων μη χρηματοοικονομικών εταιριών εισηγμένων στην Ελληνική Χρηματαγορά οι οποίοι έχουν καταρτιστεί σύμφωνα με τα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Πληροφόρησης και αφορούν την τριετία 2004-2006 και εφαρμόζεται εμπειρικό μοντέλο για την διερεύνηση της επίδρασης της αντιστάθμισης στην εταιρική αξία. Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι η αντιστάθμιση μέσω της χρήσης παραγώγων έχει θετική και στατιστικά σημαντική επίδραση στην εταιρική αξία η οποία παραμένει ισχυρή κατόπιν σειράς ελέγχων, σε συμφωνία με αρκετές από τις αντίστοιχες έρευνες που έχουν προηγηθεί σε άλλες χώρες. Παράλληλα διενεργείται έρευνα μέσω ερωτηματολογίου σε πιο διευρυμένο δείγμα εταιριών για την αποτύπωση των παραμέτρων και των κινήτρων εκείνων που καθορίζουν την αντισταθμιστική στρατηγική των εταιριών και τις διαφοροποιήσεις που παρατηρούνται ανά κατηγορία κινδύνου, ενώ εξετάζονται και εγχώριοι παράγοντες για την ενδεχόμενη επιρροή που έχουν στην απόφαση των εταιριών να χρησιμοποιήσουν παράγωγα συμβόλαια. Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής αποκαλύπτουν τις μεθόδους τις οποίες οι εγχώριες εταιρίες χρησιμοποιούν κατά τη διαδικασία αντιστάθμισης των κινδύνων τους και τον βαθμό στον οποίο αυτές συνάδουν με τη θεωρία αλλά και τη διεθνή πρακτική στον τομέα της χρήσης παραγώγων για αντισταθμιστικούς σκοπούς. Αντικειμενικός σκοπός της έρευνας είναι η επιβεβαίωση της υπόθεσης ότι η αντιστάθμιση με τη χρήση παραγώγων έχει εφαρμογή και στις εγχώριες μη χρηματοοικονομικές εταιρίες, η ανάδειξη των παραμέτρων που την καθορίζουν και την κάνουν απαραίτητη για τη δραστηριοποίηση στο σύγχρονο ευμετάβλητο οικονομικό περιβάλλον και η προσφυγή σε πραγματικά δεδομένα των εγχώριων εταιριών για τη διαπίστωση του εάν η αντιστάθμιση συνάδει με τη βασική φιλοσοφία της εταιρικής λειτουργίας που είναι η μεγιστοποίηση της εταιρικής αξίας. Επιτεύγματα δε αυτής της έρευνας αποτελούν η ποσοτικοποίηση της επίδρασης της χρήσης παραγώγων στην εταιρική αξία και η καταγραφή του τρόπου διαχείρισης του εταιρικού κινδύνου μέσω των παραγώγων από τις εγχώριες εταιρίες.