Η επίδραση της οργανωσιακής κουλτούρας και της συμπεριφοράς στη διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού και στην απόδοση δημοσίων και ιδιωτικών επιχειρήσεων, οργανισμών και φορέων: η περίπτωση του κλάδου ξύλου-επίπλου

Abstract

The purpose of this thesis is to study the impact of organizational culture and behavior on human resource management and performance of public and private enterprises, organizations and institutions. In the context of its primary research, this thesis specifically investigates the relationship that exists between organizational culture, organizational behavior and organizational performance in the wood and furniture industry in Greece. At the same time, emphasis is placed on the role of specific characteristics of enterprises, such as for example the sector of activity and the geographical region of their headquarters. The research methodology, that had been followed, was based on quantitative analysis, through a structured questionnaire. The research data were collected from 134 wood and furniture enterprises from all over Greece. The research sample included enterprises in both the wood and furniture sectors, while coming from different geographical regions. In this way, satisfactory representativeness of the research sample was ensured. The statistical analysis of the data was carried out using the SPSS statistical package (v23). In this framework, techniques such as for example factor analysis, Spearman correlations, linear regression with logarithmic transformation and bootstrapping were applied, as well as the non-parametric Mann-Whitney U and Kruskal-Wallis tests. The statistical results show that organizational culture, and specifically, the dimensions of the culture of recognition, stability and innovation, are positively and statistically significantly correlated with the organizational performance. The organizational behavior, as it is expressed through job satisfaction and organizational commitment, shows a strong correlation with organizational performance. Of particular importance is the finding that organizational commitment emerged as the strongest predictive factor of business efficiency. From the results of the linear regression, organizational commitment and recognition culture prove to be the two main positive factors that affect organizational performance. The culture of differentiation, on the other hand, is negatively correlated with the organizational performance. In addition, significant differences were identified in the variables of organizational culture, behavior and performance between wood and furniture companies, but also between their geographical regions of headquarters. The furniture companies presented higher values in the dimensions of organizational culture, such as for example recognition, collectivism and communication. On the contrary, the wood companies presented higher values in efficiency, emphasis on human resource development and collective decision-making. The Kruskal-Wallis analysis, similarly, revealed significant differences in organizational culture, such as in the culture of responsibility, recognition and innovation, based on the region of headquarters of the companies. This highlights geographical disparities and different levels of development and maturity of the businesses, by region. Overall, the results of the thesis confirm the close relationship, that exists between the organizational culture, the organizational behavior and the organizational performance. Furthermore, they highlight the need to adopt practices and strategies that will increase the levels of commitment, recognition and innovation in the organizations. The present thesis, given the above results, contributes significantly to the relevant literature. The reason lies in the fact that it provides empirical data for a sector, that has not been sufficiently studied in Greece. At the same time, it lays a strong foundation for further studies, which might investigate the causes and conditions of the above emerging correlations, in different sectoral and geographical contexts.

Σκοπός της παρούσας διατριβής είναι η μελέτη της επίδρασης της οργανωσιακής κουλτούρας και της συμπεριφοράς στη διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού και στην απόδοση δημοσίων και ιδιωτικών επιχειρήσεων, οργανισμών και φορέων. Στο πλαίσιο της πρωτογενούς έρευνάς της, η παρούσα διατριβή διερευνά συγκεκριμένα τη σχέση που υφίσταται μεταξύ της οργανωσιακής κουλτούρας, της οργανωσιακής συμπεριφοράς και της οργανωσιακής απόδοσης στο κλάδο του ξύλου και επίπλου στην Ελλάδα. Παράλληλα, αποδίδεται έμφαση στον ρόλο των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των επιχειρήσεων, όπως ο τομέας δραστηριότητας και η γεωγραφική περιφέρεια της έδρας τους. Η ερευνητική μεθοδολογία που ακολουθήθηκε βασίστηκε σε ποσοτική ανάλυση, με χρήση δομημένου ερωτηματολογίου. Τα ερευνητικά δεδομένα συγκεντρώθηκαν από 134 επιχειρήσεις ξύλου και επίπλου από όλη την Ελλάδα. Το δείγμα περιελάμβανε επιχειρήσεις τόσο του τομέα του ξύλου όσο και του επίπλου, ενώ προερχόταν από διαφορετικές γεωγραφικές περιφέρειες. Με τον τρόπο αυτόν διασφαλίστηκε ικανοποιητική αντιπροσωπευτικότητα του ερευνητικού δείγματος. Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με τη χρήση του στατιστικού πακέτου SPSS (v23). Στο πλαίσιο αυτής εφαρμόστηκαν τεχνικές όπως παραγοντική ανάλυση, συσχετίσεις Spearman, γραμμική παλινδρόμηση με λογαριθμικό μετασχηματισμό και bootstrapping, καθώς και οι μη παραμετρικοί έλεγχοι Mann-Whitney U και Kruskal-Wallis. Τα στατιστικά αποτελέσματα δείχνουν ότι η οργανωσιακή κουλτούρα και συγκεκριμένα, οι διαστάσεις της κουλτούρας αναγνώρισης, σταθερότητας και καινοτομίας, συσχετίζονται θετικά και σε στατιστικά σημαντικό βαθμό με την οργανωσιακή απόδοση. Η οργανωσιακή συμπεριφορά, όπως εκφράζεται μέσω της εργασιακής ικανοποίησης και της οργανωσιακής αφοσίωσης, εμφανίζει ισχυρή συσχέτιση με την οργανωσιακή απόδοση. Ιδιαίτερης σημασίας είναι η διαπίστωση ότι η οργανωσιακή αφοσίωση αναδείχθηκε ως ο ισχυρότερος προβλεπτικός παράγοντας της αποδοτικότητας των επιχειρήσεων. Εκ των αποτελεσμάτων της γραμμικής παλινδρόμησης, η οργανωσιακή αφοσίωση και η κουλτούρα αναγνώρισης αποδεικνύονται ως οι δύο βασικότεροι θετικοί παράγοντες που επηρεάζουν την οργανωσιακή απόδοση. Η κουλτούρα διαφοροποίησης, απεναντίας, συσχετίζεται αρνητικά με την οργανωσιακή απόδοση. Επιπλέον, εντοπίστηκαν σημαντικές διαφοροποιήσεις στις μεταβλητές της οργανωσιακής κουλτούρας, της συμπεριφοράς και της απόδοσης μεταξύ των επιχειρήσεων ξύλου και επίπλου, αλλά και μεταξύ των γεωγραφικών περιφερειών έδρας τους. Οι επιχειρήσεις επίπλου παρουσίασαν υψηλότερες τιμές στις διαστάσεις της οργανωσιακής κουλτούρας, όπως η αναγνώριση, η συλλογικότητα και η επικοινωνία. Αντίθετα, οι επιχειρήσεις ξύλου σημείωσαν υψηλότερες τιμές στην αποδοτικότητα, στην έμφαση στην ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού και στη συλλογική λήψη αποφάσεων. Από την ανάλυση Kruskal-Wallis προέκυψαν, ομοίως, σημαντικές διαφοροποιήσεις στην οργανωσιακή κουλτούρα, όπως στην κουλτούρα υπευθυνότητας, αναγνώρισης και καινοτομίας, με βάση την περιφέρεια της έδρας των επιχειρήσεων. Αυτό αναδεικνύει γεωγραφικές ανισότητες και διαφορετικά επίπεδα ανάπτυξης και ωριμότητας των επιχειρήσεων ανά περιοχή. Συνολικά, τα αποτελέσματα της διατριβής δείχνουν τη στενή σχέση μεταξύ της οργανωσιακής κουλτούρας, της οργανωσιακής συμπεριφοράς και της οργανωσιακής απόδοσης. Επιπλέον, αναδεικνύουν την ανάγκη της υιοθέτησης πρακτικών και στρατηγικών, που θα ενισχύουν τη δέσμευση, την αναγνώριση και την καινοτομία στο εσωτερικό των οργανισμών. Η παρούσα διατριβή, δεδομένων των ανωτέρω αποτελεσμάτων, συμβάλλει σημαντικά στη σχετική βιβλιογραφία. Ο λόγος έγκειται στο ότι παρέχει εμπειρικά δεδομένα για έναν κλάδο, ο οποίος δεν έχει επαρκώς μελετηθεί στην Ελλάδα. Παράλληλα, θέτει μία ισχυρή βάση για περαιτέρω μελέτες, που μπορούν να διερευνήσουν τις αιτίες και τις προϋποθέσεις των ανωτέρω προκυπτουσών συσχετίσεων, σε διαφορετικά κλαδικά και γεωγραφικά πλαίσια.