Anti-dumping and anti-subsidy measures as trade defense instruments in the European union

Abstract

Anti-dumping duties serve as a crucial instrument in international trade policy, intended to protect domestic industries from unfair competition by countering foreign firms that sell products below market value. However, the imposition of these duties often leads to unintended consequences, as firms seek alternative methods to circumvent them. This thesis examines an evasion strategy such as trade re-routing through intermediary countries, which allows exporters to bypass anti-dumping duties imposed by the European Union (EU) and tries to explore the key determinants influencing the selection of intermediary countries, focusing on economic, legal, and policy-related factors. By analyzing trade data on bilateral trade flows between EU and targeted countries and between targeted and intermediary countries, the research identifies patterns in re-routing practices and assesses the effectiveness of anti-dumping measures in deterring such behavior. It also investigates the broader economic and legal implications of re-routing, including its impact on trade flows, market distortions, and regulatory challenges. We imply econometric analysis and statistical control in the hypotheses using descriptive statistics, correlation coefficient analysis and building a multifactorial regression model (binary logistic regression). The findings reveal that trade re-routing is strongly influenced by factors such geographic proximity and cultural affinity. Countries that meet the above criteria are more likely to serve as intermediary hubs for re-routing practices. Robust trade relations while intuitively expected to increase the likelihood of a country being used as an intermediary, revealed an unexpected and statistically significant negative effect in the final logistic regression model. Corruption level, unlike the other factors in the model, did not demonstrate a statistically significant effect on the probability of a country being used as an intermediary in trade re-routing. This finding may seem surprising, especially considering the common narrative that high-corruption environments facilitate evasion and non-transparent trade practice. The study highlights the limitations of current regulatory frameworks in addressing trade re-routing, suggesting that enhanced international cooperation, improved trade monitoring mechanisms, and stricter and more targeted enforcement measures are necessary to ensure the effectiveness of anti-dumping policies. By bridging gaps in the existing literature on anti-dumping duty circumvention, this research provides valuable insights for policymakers, trade regulators, and international organizations. The study offers policy recommendations aimed at improving trade monitoring mechanisms, strengthening enforcement against re-routing practices, and refining anti-dumping regulations to prevent re-routing. Ultimately, this thesis contributes to a more comprehensive understanding of the challenges associated with anti-dumping enforcement and the evolving nature of global trade strategies.

Τα μέτρα αντιντάμπινγκ αποτελούν ένα κρίσιμο εργαλείο της διεθνούς εμπορικής πολιτικής, με σκοπό την προστασία των εγχώριων βιομηχανιών από τον αθέμιτο ανταγωνισμό, αντιμετωπίζοντας περιπτώσεις στις οποίες ξένες επιχειρήσεις διαθέτουν τα προϊόντα τους κάτω του κόστους. Ωστόσο, η επιβολή τέτοιων δασμών συχνά οδηγεί σε ακούσιες συνέπειες, καθώς οι επιχειρήσεις αναζητούν εναλλακτικούς τρόπους για την παράκαμψή τους. Η παρούσα διατριβή εξετάζει μια στρατηγική αποφυγής των μέτρων αυτών, την ανακατεύθυνση του εμπορίου μέσω ενδιάμεσων χωρών (trade re-routing), η οποία επιτρέπει στους εξαγωγείς να παρακάμπτουν τους δασμούς αντιντάμπινγκ που επιβάλλονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και επιχειρεί να διερευνήσει τους βασικούς προσδιοριστικούς παράγοντες που επηρεάζουν την επιλογή των ενδιάμεσων χωρών, εστιάζοντας σε οικονομικές, νομικές και πολιτικές διαστάσεις. Μέσα από την ανάλυση δεδομένων διμερούς εμπορίου μεταξύ της ΕΕ και των στοχευμένων χωρών, καθώς και μεταξύ των στοχευμένων χωρών και των ενδιάμεσων, η έρευνα εντοπίζει μοτίβα (patterns) στις πρακτικές ανακατεύθυνσης και αξιολογεί την αποτελεσματικότητα των μέτρων αντιντάμπινγκ στην αποτροπή αυτής της συμπεριφοράς. Επιπλέον, διερευνά τις ευρύτερες οικονομικές και νομικές προεκτάσεις της ανακατεύθυνσης, περιλαμβανομένων των επιπτώσεων στις εμπορικές ροές, στις στρεβλώσεις της αγοράς και στις κανονιστικές προκλήσεις που αυτή εγείρει. Στην παρούσα μελέτη γίνεται οικονομετρική ανάλυση και στατιστικός έλεγχος των υποθέσεων, μέσω της χρήσης περιγραφικής στατιστικής, ανάλυσης συντελεστών συσχέτισης, καθώς και της διαμόρφωσης ενός πολυπαραγοντικού υποδείγματος παλινδρόμησης (binary logistic regression). Τα ευρήματα αποκαλύπτουν ότι η πρακτική της εμπορικής ανακατεύθυνσης (trade re-routing) επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από παράγοντες όπως η γεωγραφική εγγύτητα και η πολιτισμική συγγένεια. Χώρες που πληρούν αυτά τα κριτήρια είναι σημαντικά πιο πιθανό να λειτουργήσουν ως ενδιάμεσοι κόμβοι για την παράκαμψη των μέτρων αντιντάμπινγκ. Αντιθέτως, οι ισχυρές εμπορικές σχέσεις, παρότι αναμενόταν να αυξάνουν την πιθανότητα επιλογής μιας χώρας ως ενδιάμεσης, παρουσίασαν μια μη αναμενόμενη στατιστικά σημαντική αρνητική επίδραση στο τελικό υπόδειγμα παλινδρόμησης. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει ότι οι χώρες με αυξημενες εμπορικές σχέσεις με την χώρα στόχο ενδέχεται να αποφεύγονται σκόπιμα, πιθανώς για να μειωθεί ο κίνδυνος εντοπισμού από τις τελωνειακές αρχές. Όσον αφορά το επίπεδο διαφθοράς, αυτό, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους παράγοντες του υποδείγματος, δεν εμφάνισε στατιστικά σημαντική επίδραση στην πιθανότητα να χρησιμοποιηθεί μια χώρα ως ενδιάμεση στον μηχανισμό ανακατεύθυνσης. Το εύρημα αυτό αν και μη αναμενόμενο, ιδίως δεδομένου του κυρίαρχου αφηγήματος που συνδέει τα υψηλά επίπεδα διαφθοράς με την διευκόλυνση της δασμοαποφυγής και των αθέμητων εμπορικών πρακτικών, διαμορφώνει μια νέα βάση για την ερμηνεία του μηχανισμού επιλογής ενδιάμεσων χωρών. Η μελέτη αναδεικνύει τους περιορισμούς των υφιστάμενων κανονιστικών πλαισίων στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της εμπορικής ανακατεύθυνσης, υποδηλώνοντας ότι απαιτείται ενισχυμένη διεθνής συνεργασία, βελτιωμένοι μηχανισμοί παρακολούθησης του εμπορίου, καθώς και αυστηρότερα και περισσότερο στοχευμένα μέτρα επιβολής, προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα των πολιτικών αντιντάμπινγκ. Καλύπτοντας τα κενά της υφιστάμενης βιβλιογραφίας σχετικά με την παράκαμψη των δασμών αντιντάμπινγκ, η παρούσα έρευνα παρέχει το απαραίτητο γνωστικό υπόβαθρο για τους φορείς χάραξης πολιτικής, τις ρυθμιστικές αρχές εμπορίου και τους διεθνείς οργανισμούς. Η μελέτη διατυπώνει προτάσεις που στοχεύουν στη βελτίωση των μηχανισμών παρακολούθησης του εμπορίου, στην ενίσχυση της επιβολής κυρώσεων κατά των πρακτικών ανακατεύθυνσης, καθώς και στην αναθεώρηση - βελτίωση του κανονιστικού πλαισίου των μέτρων αντιντάμπινγκ ώστε να αποτρέπεται η παράκαμψή τους. Συνολικά, η παρούσα διατριβή συμβάλλει στην πληρέστερη κατανόηση των προκλήσεων που σχετίζονται με την επιβολή των δασμών αντιντάμπινγκ και τις διαρκώς εξελισσόμενες στρατηγικές των επιχειρήσεων στο παγκόσμιο εμπόριο.