Η συμβολή του ασκορβικού οξέος, της αργινίνης, του ψευδαργύρου και του κολλοειδούς αργύρου στην επούλωση των ελκών

Abstract

Introduction: Chronic wound healing remains one of the most significant challenges in modern medicine, as it profoundly impacts patients' quality of life, increases healthcare costs, and demands continuous monitoring and management. Despite existing therapeutic options, the effective treatment of chronic wounds remains a critical issue, as delayed healing is associated with persistent inflammatory responses, tissue hypoxia, and increased proteolytic activity. Purpose: This dissertation investigates the effectiveness of a combined therapeutic approach incorporating ascorbic acid (vitamin C), arginine, zinc, and colloidal silver to enhance the healing process of chronic wounds. Materials and Methods: To evaluate the efficacy of this approach, a clinical study was conducted involving 106 patients with chronic ulcers, who were divided into two groups: an intervention group receiving the proposed combination therapy and a control group following conventional treatment. The patients were monitored for a period of 75 days, with systematic clinical assessments documenting the progression of wound healing, including changes in wound size and depth, inflammation, and overall clinical condition. Results: The findings of this study demonstrated that patients who received the combination therapy exhibited a faster onset of visible improvement, consisting of a reduction in the size and depth of the lesion, compared to those in the control group. Key factors such as nutritional support, adequate microcirculation and improved conditions of the wound microenvironment had a crucial role in the effectiveness of the treatment, while a personalized approach based on the severity of the wound emerged as an essential determinant of success. Conclusions: Overall, this study provides compelling evidence supporting the combined therapy as an alternative and effective approach for the management of chronic wounds. These findings open new perspectives for improving clinical practice, potentially leading to more targeted and efficient therapeutic protocols in wound care.

Εισαγωγή: Η επούλωση των χρόνιων ελκών αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στη σύγχρονη ιατρική, καθώς επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών, αυξάνει το υγειονομικό κόστος και απαιτεί συνεχή παρακολούθηση και διαχείριση. Παρά τις υπάρχουσες θεραπευτικές επιλογές, η αποτελεσματική αντιμετώπιση των χρόνιων ελκών παραμένει ένα κρίσιμο ζήτημα, καθώς η καθυστερημένη επούλωση συνδέεται με χρόνια φλεγμονώδη αντίδραση, ιστική υποξία και αυξημένη πρωτεολυτική δραστηριότητα. Σκοπός: Η παρούσα διατριβή εστιάζει στη διερεύνηση της αποτελεσματικότητας μιας συνδυαστικής θεραπείας που περιλαμβάνει ασκορβικό οξύ (βιταμίνη C), αργινίνη, ψευδάργυρο και κολλοειδή άργυρο στην επιτάχυνση της επούλωσης χρόνιων ελκών. Υλικό – Μέθοδος: Για τον σκοπό αυτό, πραγματοποιήθηκε κλινική μελέτη σε 106 ασθενείς με χρόνια έλκη, οι οποίοι χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: την ομάδα παρέμβασης, που έλαβε τη συνδυαστική θεραπεία, και την ομάδα ελέγχου, που ακολούθησε τη συμβατική αγωγή. Η πορεία των ασθενών παρακολουθήθηκε έως 75 ημέρες, με συστηματική καταγραφή κλινικών δεικτών που αποτύπωναν την εξέλιξη της επούλωσης, όπως το μέγεθος και το βάθος του έλκους, η παρουσία φλεγμονής και η συνολική κλινική κατάσταση. Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι οι ασθενείς που έλαβαν τη συνδυαστική θεραπεία παρουσίασαν ταχύτερη έναρξη της ορατής βελτίωσης, που συνίσταται σε μείωση της έκτασης και του βάθους της βλάβης, σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Παράγοντες όπως η διατροφική υποστήριξη, η επαρκής μικροκυκλοφορία και η βελτίωση των συνθηκών του μικροπεριβάλλοντος του τραύματος αποδείχθηκαν κρίσιμοι για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας, ενώ η εξατομικευμένη αντιμετώπιση ανάλογα με τη σοβαρότητα της βλάβης αναδείχθηκε ως σημαντικός παράγοντας επιτυχίας. Συμπεράσματα: Τα ευρήματα της παρούσας μελέτης παρέχουν ισχυρά δεδομένα που την θεραπευτική υπεροχή της συνδυαστικής θεραπείας, αναδεικνύοντάς την ως μια ελπιδοφόρο, καινοτόμο και αποτελεσματική πρακτική για την αντιμετώπιση των χρόνιων ελκών.