Μελέτη της δράσης της μυο-ινοσιτόλης στη βελτίωση της ινσουλινικής αντίστασης και στην πρόληψη του σακχαρώδους διαβήτη κύησης

Abstract

Purpose: Myo-inositol (MI) is an insulin-sensitizing dietary supplement, enhancing the transfer of glucose into the cell. Gestational diabetes mellitus (GDM) is characterized by abnormal glucose tolerance, which is associated with elevated insulin resistance. The present study aimed to assess the effect of MI supplementation during pregnancy on the incidence of GDM. Methods: We performed a single-center, open-label, randomized controlled trial. A cohort of 200 pregnant women at 11–13+6 weeks of gestation were randomly assigned in two groups: MI group (n= 100) and control group (n= 100). The MI group received MI and folic acid (4000 mg MI and 400 mcg folic acid daily), while the control group received folic acid alone (400 mcg folic acid daily) until 26-28 weeks of gestation, when the 75 g Oral Glucose Tolerance Test (OGTT) was performed for the diagnosis of GDM. Clinical and metabolic outcomes were assessed. Results: The incidence of GDM was significantly lower in the MI group (14.9%) compared to the control group (28.5%) (P= 0.024). Women treated with MI had significantly lower OGTT glucose values, than those not treated with MI (P< 0.001). The insulin resistance as assessed by HOMA-IR was significantly lower in the MI group versus control (P= 0.045). Furthermore, MI group had significantly higher insulin sensitivity as measured by the Matsuda Index, compared to the control group (P= 0.037).Conclusion: MI supplementation seems to be an effective option to improve the glycemic control of pregnant women and prevent the onset of GDM.

Σκοπός: Η μυο-ινοσιτόλη είναι ένα διαιτητικό συμπλήρωμα που λειτουργεί ως ευαισθητοποιητής ινσουλίνης, ενισχύοντας τη μεταφορά της γλυκόζης στο κύτταρο. Ο σακχαρώδης διαβήτης κύησης (ΣΔΚ) χαρακτηρίζεται από μη φυσιολογική ανοχή στη γλυκόζη, η οποία σχετίζεται με αυξημένη αντίσταση στην ινσουλίνη. Η παρούσα μελέτη είχε ως σκοπό την αξιολόγηση της επίδρασης της συμπληρωματικής χορήγησης μυο-ινοσιτόλης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης στην επίπτωση του ΣΔΚ. Μέθοδοι: Πραγματοποιήθηκε μια μονοκεντρική, ανοικτή, τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή. Μια ομάδα 200 εγκύων γυναικών στις 11-13+6 εβδομάδες κύησης κατανεμήθηκε τυχαία σε δύο ομάδες: την ομάδα παρέμβασης (n= 100) και την ομάδα ελέγχου (n= 100). Η ομάδα παρέμβασης έλαβε μυο-ινοσιτόλη και φυλλικό οξύ (4000 mg μυο-ινοσιτόλης και 400 mcg φυλλικού οξέος ημερησίως), ενώ η ομάδα ελέγχου έλαβε μόνο φυλλικό οξύ (400 mcg φυλλικού οξέος ημερησίως) έως τις 26-28 εβδομάδες της κύησης, οπότε και πραγματοποιήθηκε η από του στόματος δοκιμασία ανοχής στη γλυκόζη των 75 g (OGTT) για τη διάγνωση του ΣΔΚ. Αξιολογήθηκαν τα κλινικά και τα μεταβολικά αποτελέσματα.Αποτελέσματα: Η επίπτωση του ΣΔΚ ήταν σημαντικά χαμηλότερη στην ομάδα παρέμβασης (14.9%) σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου (28.5%) (P=0.024). Οι γυναίκες που έλαβαν μυο-ινοσιτόλη είχαν σημαντικά χαμηλότερες τιμές γλυκόζης στην δοκιμασία ανοχής στη γλυκόζη, σε σχέση με εκείνες που δεν έλαβαν μυο-ινοσιτόλη (P<0.001). Η αντίσταση στην ινσουλίνη, όπως εκτιμήθηκε με το ομοιοστατικό μοντέλο εκτίμησης της ινσουλινοαντίστασης (HOMA-IR), ήταν σημαντικά χαμηλότερη στην ομάδα παρέμβασης σε σχέση με την ομάδα ελέγχου (P= 0.045). Επιπλέον, η ομάδα παρέμβασης είχε σημαντικά υψηλότερη ευαισθησία στην ινσουλίνη, όπως μετρήθηκε με τον δείκτη Matsuda, σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου (P= 0.037). Συμπεράσματα: Η συμπληρωματική χορήγηση μυο-ινοσιτόλης φαίνεται να είναι μια αποτελεσματική επιλογή για τη βελτίωση του γλυκαιμικού ελέγχου των εγκύων γυναικών και την πρόληψη της εμφάνισης ΣΔΚ.