Εκτίμηση της καρδιακής λειτουργίας σε ασθενείς με μη αντιρροπούμενη κίρρωση του ήπατος

Abstract

Background: The new criteria of Cirrhotic Cardiomyopathy Consortium (CCC) propose the use of left ventricular global longitudinal strain (LV-GLS) for evaluation of systolic function in patients with cirrhosis. Aim: The aim of this study was to evaluate LV-GLS and left atrial (LA) strain in association with the severity of liver disease and to assess the characteristics of Background: The new criteria of Cirrhotic Cardiomyopathy Consortium (CCC) propose the use of left ventricular global longitudinal strain (LV-GLS) for evaluation of systolic function in patients with cirrhosis. Aim: The aim of this study was to evaluate LV-GLS and left atrial (LA) strain in association with the severity of liver disease and to assess the characteristics of cirrhotic cardiomyopathy (CCM). Methods: One hundred and thirty-five cirrhotic patients were included. Standard echocardiography and speckle tracking echocardiography (2D-STE) were performed, and dual x-ray absorptiometry was used to quantify the total and regional fat mass. CCM was defined, based on the criteria of CCC, as having advanced diastolic dysfunction, left ventricular ejection fraction ≤50% and/or a GLS <18%. Results: LV-GLS lower or higher than the absolute mean value (22.7%) was not associated with mortality (logrank, p=0.96). LV-GLS was higher in patients with Model for end stage liver disease (MELD) score ≥15 compared to MELD score <15 (p=0.004). MELD score was the only factor independently associated with systolic function (LV-GLS <22.7% vs ≥22.7%) (Odds Ratio:1.141, p=0.032). Patients with CCM (n=11) had higher values of estimated volume of visceral adipose tissue compared with patients without CCM (median: 735 vs 641cm3, p=0.039). CCM was not associated with mortality during the follow up period (logrank, p=0.18). On univariate Cox regression analysis, LA strain of reservoir phase significantly associated (HR 0.97, 95%CI 0.95-0.99; p=0.04) with our patients’ outcome (death or LT). On multivariable Cox regression analysis, MELD score [Hazard Ratio (HR):1.26, p<0.001] and LA reservoir strain (HR:0.96, p=0.017) were the only factors independently associated with the outcome. Conclusion: In our study, absolute LV-GLS was higher in more severe liver disease and LA reservoir strain was significantly associated with the outcome in patients with end-stage liver disease. (CCM). Methods: One hundred and thirty-five cirrhotic patients were included. Standard echocardiography and speckle tracking echocardiography (2D-STE) were performed, and dual x-ray absorptiometry was used to quantify the total and regional fat mass. CCM was defined, based on the criteria of CCC, as having advanced diastolic dysfunction, left ventricular ejection fraction ≤50% and/or a GLS <18%. Results: LV-GLS lower or higher than the absolute mean value (22.7%) was not associated with mortality (logrank, p=0.96). LV-GLS was higher in patients with Model for end stage liver disease (MELD) score ≥15 compared to MELD score <15 (p=0.004). MELD score was the only factor independently associated with systolic function (LV-GLS <22.7% vs ≥22.7%) (Odds Ratio:1.141, p=0.032). Patients with CCM (n=11) had higher values of estimated volume of visceral adipose tissue compared with patients without CCM (median: 735 vs 641cm3, p=0.039). CCM was not associated with mortality during the follow up period (logrank, p=0.18). On univariate Cox regression analysis, LA strain of reservoir phase significantly associated (HR 0.97, 95%CI 0.95-0.99; p=0.04) with our patients’ outcome (death or LT). On multivariable Cox regression analysis, MELD score [Hazard Ratio (HR):1.26, p<0.001] and LA reservoir strain (HR:0.96, p=0.017) were the only factors independently associated with the outcome. Conclusion: In our study, absolute LV-GLS was higher in more severe liver disease and LA reservoir strain was significantly associated with the outcome in patients with end-stage liver disease.

Εισαγωγή: Τα νέα κριτήρια που προτάθηκαν στο συμπόσιο για την κιρρωτική μυοκαρδιοπάθεια (CCC) χρησιμοποιούν τη συνολική επιμήκη παραμόρφωση (GLS) της αριστερής κοιλίας για την εκτίμηση της συστολικής λειτουργίας σε ασθενείς με κίρρωση. Σκοπός: Ο σκοπός της συγκεκριμένης μελέτης ήταν να εκτιμήσει τη συσχέτιση του GLS της αριστερής κοιλίας με τη βαρύτητα της ηπατικής νόσου και να περιγράψει τα χαρακτηριστικά των ασθενών με κιρρωτική μυοκαρδιοπάθεια. Μέθοδοι: Εκατόν τριάντα πέντε κιρρωτικοί ασθενείς συμπεριλήφθησαν στη μελέτη. Υποβλήθηκαν σε πλήρη διαθωρακική υπερηχογραφική μελέτη, ενώ χρησιμοποιήθηκε και η τεχνική της δισδιάστατης ηχωκαρδιογραφίας παραμόρφωσης. Επίσης, με τη μέθοδο της διπλής ενεργειακής απορρόφησης (DEXA) υπολογίστηκε η συνολική και η περιοχική λιπώδης μάζα. Η κιρρωτική μυοκαρδιοπάθεια ορίζεται, με βάση τα κριτήρια του CCC, ως σοβαρή διαστολική δυσλειτουργία και/ή συστολική δυσλειτουργία (κλάσμα εξώθησης της αριστερής κοιλίας ≥50% και/ή GLS <18%). Αποτελέσματα: Το GLS της αριστερής κοιλίας μικρότερο ή μεγαλύτερο από τη μέση τιμή (22,7% σε απόλυτη τιμή) δε συσχετίστηκε με τη θνητότητα (logrank, p=0.962). Το GLS της αριστερής κοιλίας ήταν υψηλότερο σε ασθενείς με Child-Pugh (CTP) τάξης Β/C σε σύγκριση με τους ασθενείς που είχαν CTP τάξης Α (p=0.04) και σε ασθενείς με MELD score ≥15 (έναντι MELD score <15) (p=0.004). Το MELD score ήταν ο μόνος παράγοντας που συσχετίστηκε ανεξάρτητα με τη συστολική λειτουργία (GLS αριστερής κοιλίας <22.7% έναντι ≥22.7%) στην πολυπαραγοντική ανάλυση (Odds Ratio: 1.141, p=0.032). Οι ασθενείς με κιρρωτική μυοκαρδιοπάθεια (n=11) είχαν υψηλότερες τιμές όγκου σπλαχνικού λιπώδους ιστού σε σύγκριση με τους ασθενείς χωρίς κιρρωτική μυοκαρδιοπάθεια (διάμεσος: 735 έναντι 641cm3, p=0.039). Δε βρέθηκε συσχέτιση της κιρρωτικής μυοκαρδιοπάθειας με τη θνητότητα (logrank p=0.18). Το reservoir strain του αριστερού κόλπου βρέθηκε να σχετίζεται σημαντικά με την έκβαση των κιρρωτικών ασθενών (θάνατος ή μεταμόσχευση) τόσο στη μονοπαραγοντική (HR 0.97, 95%CI 0.95-0.99; p=0.04), όσο και στην πολυπαραγοντική ανάλυση (HR 0.96, 95%CI 0.93-0.99; p=0.017).Συμπεράσματα: H απόλυτη τιμή του GLS της αριστερής κοιλίας ήταν ψηλότερη σε σοβαρότερη ηπατική νόσο και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον σαν δείκτης βαρύτητας της ηπατικής νόσου. Επιπλέον, το reservoir strain του αριστερού κόλπου φαίνεται να έχει αρνητική συσχέτιση με την έκβαση των ασθενών.