Επίδραση των διατροφικών και φυσιοθεραπευτικών παρεμβάσεων σε παραμέτρους που σχετίζονται με το οξειδωτικό στρες και τη μυϊκή βλάβη, μετά από άσκηση με έκκεντρες μυϊκές συστολές

Abstract

Unaccustomed eccentric exercise induces muscle damage, delayed onset musclesoreness (DOMS), attenuates strength and alters redox status indices. The main aims ofthis study were to examine: A) the effect of Spirulina supplementation on indices ofmuscle damage, redox status and performance (study A) and Β) the effect of Tecarphysiotherapy method in performance, muscle damage and oxidative stress indices afteran eccentric protocol (study B). The purpose of study A was to evaluate the effects ofspirulina supplementation on (a) redox status (b) muscle performance and(c) muscle damage following an eccentric bout of exercise that would induce muscledamage. Twenty-four healthy recreationally trained males participated in the study andwere randomly separated into two groups: a spirulina supplementation (6 g per day) anda placebo group. Both groups performed an eccentric bout of exercise consisting of 5sets and 15 maximum reps per set. Blood was collected at 24, 48, 72 and 96 h after thebout and total antioxidant capacity (TAC) and protein carbonyls (PC) were assessed inplasma. Delayed onset muscle soreness (DOMS) was also assessed at the sameaforementioned time points. Eccentric peak torque (EPT) was evaluated immediatelyafter exercise, as well as at 24, 48, 72 and 96 h post exercise. Redox status indices (TACand PC) did not change significantly at any time point post exercise. DOMS increasedsignificantly 24 h post exercise and remained elevated until 72 h and 96 h post exercisefor the placebo and spirulina group, respectively. EPT decreased significantly,immediately post exercise, and remained significantly lower compared to baseline until72 h post exercise. No significant differences between groups were found for DOMSand EPT. These results indicate that spirulina supplementation following a muscledamaging protocol does not confer beneficial effects on redox status, muscleperformance or damage. The purpose of study B was to assess the effects of Tecartherapy on parameters related to pain and performance following an eccentric exerciseprotocol. Twelve young men performed five sets of 15 maximal eccentric kneeextensions utilizing the right and left limb. Prior to 24, 48, 72 and 96 hours after theexercise protocol concentric and eccentric torque of the knee extensors was assessedon the isokinetic dynamometer, isometric strength, range of motion and DOMS.6Immediately after the exercise protocol and for the next 96 hours, prior to assessment,the therapeutic protocol with Tecar, which consisted of 3 phases and 26 minutes in total,was applied to subjects. The first phase lasted 8 minutes and utilized the capacitiveenergetic transfer induced by 470 kHz radiofrequency, the second phase lasted 10minutes and utilized the resistive energetic transfer induced by 470 kHz radiofrequencyand the third phase lasted 8 minutes and utilized the capacitive energetic transferinduced by 470 kHz radiofrequency. In random order in one of the limbs the Tecarinstrument was not turned on (control condition) or it was turned on (experimentalcondition) without the subjects knowing that. The results showed that there weresignificant changes (p<.05) on the assessed variables over time without howeversignificant differences (p>.05) between the two conditions. The application of the Tecartherapy resulted in significant increases (p<.05) in the concentric torque of kneeextension and flexion at 72 and 96 hours compared to the pre-exercise protocol values.These results indicate that Tecar therapy could be used for accelerated recoveryfollowing an exercise that results in muscle damage and DOMS.

Η ασυνήθιστη έκκεντρη άσκηση προκαλεί μυϊκό τραυματισμό, καθυστερημένο μυϊκόπόνο (DOMS), μείωση της δύναμης και αλλαγή της οξειδοαναγωγικής ισορροπίας.Σκοποί της μελέτης ήταν να εξεταστεί: Α) η επίδραση της χορήγησης σπιρουλίνας σεδείκτες οξειδωτικού στρες, μυϊκής βλάβης και απόδοσης (μελέτη Α) και Β) η επίδρασητης φυσιοθεραπευτικής μεθόδου Tecar (μελέτη Β) σε παραμέτρους που σχετίζονται μετην μυϊκή βλάβη, το οξειδωτικό στρες και τη μυϊκή απόδοση, μετά από ένα έκκεντροπρωτόκολλο άσκησης (5 σετ Χ 15 μέγιστες επαναλήψεις). Για τη μελέτη Α, σκοπόςήταν να αξιολογήσει τις επιδράσεις του συμπληρώματος σπιρουλίνας στην (α)οξειδοαναγωγική κατάσταση, (β) μυϊκή απόδοση και (γ) μυϊκή βλάβη, μετά από μιαέκκεντρη συνεδρία άσκησης που θα προκαλούσε μυϊκή βλάβη. Είκοσι τέσσερις υγιείςάντρες χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες: η μία ομάδα έλαβε συμπλήρωμασπιρουλίνας (6 g την ημέρα) και η άλλη ομάδα ένα εικονικό συμπλήρωμα. Και οι δύοομάδες πραγματοποίησαν μία συνεδρία άσκησης που αποτελούνταν από 5 σετ και 15μέγιστες επαναλήψεις ανά σετ. Το αίμα συλλέχθηκε 24, 48, 72 και 96 ώρες μετά τηνσυνεδρία άσκησης και αξιολογήθηκε η συνολική αντιοξειδωτική ικανότητα (TAC) καιτα πρωτεϊνικά καρβονύλια (PC) στο πλάσμα. Ο DOMS αξιολογήθηκε επίσης στα ίδιαπροαναφερθέντα χρονικά σημεία. Η έκκεντρη μέγιστη ροπή (EPT) αξιολογήθηκεαμέσως μετά την άσκηση, καθώς και 24, 48, 72 και 96 ώρες μετά την άσκηση. Οιδείκτες κατάστασης οξειδοαναγωγής (TAC και PC) δεν άλλαξαν σημαντικά μετά τηνάσκηση. Ο DOMS αυξήθηκε σημαντικά 24 ώρες μετά την άσκηση και παρέμεινεαυξημένος έως 72 και 96 ώρες μετά την άσκηση για την ομάδα εικονικού φαρμάκουκαι σπιρουλίνας, αντίστοιχα. Η EPT μειώθηκε σημαντικά αμέσως μετά την άσκηση καιπαρέμεινε σημαντικά χαμηλότερα σε σύγκριση με την αρχική τιμή έως τις 72 ώρεςμετά την άσκηση. Δεν βρέθηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων στιςμεταβλητές DOMS και EPT. Αυτά τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι η λήψησυμπληρώματος σπιρουλίνας μετά από μία συνεδρία άσκησης, που προκαλεί μυϊκήβλάβη, δεν προσδίδει ευεργετικά αποτελέσματα στην οξειδοαναγωγική κατάσταση,την απόδοση ή τη μυϊκή βλάβη. Για τη μελέτη Β, σκοπός ήταν να αξιολογηθεί η επίδραση της θεραπείας μεραδιοσυχνότητες Tecar σε παράγοντες που σχετίζονται με τον πόνο και την απόδοση,μετά από ένα πρωτόκολλο με έκκεντρες συστολές. Δώδεκα νεαροί άνδρεςπραγματοποίησαν πέντε σετ των 15 μέγιστων έκκεντρων επαναλήψεων τωνεκτεινόντων του γόνατος ανά σετ, τόσο στο δεξί όσο και στο αριστερό άκρο. Πριν τηνπραγματοποίηση του πρωτοκόλλου άσκησης, 24, 48, 72 και 96 ώρες μετάπραγματοποιήθηκε αξιολόγηση των σύγκεντρων και έκκεντρων ροπών τωνεκτεινόντων του γόνατος στο ισοκινητικό δυναμόμετρο, της παραγόμενης μέσηςισομετρικής ροπής για 10 δευτερόλεπτα, καθώς και του εύρους κίνησης της άρθρωσηςκαι της αίσθησης DOMS. Αμέσως μετά την παρέμβαση και για χρονικό διάστημα 96ωρών οι συμμετέχοντες ακολουθούσαν το θεραπευτικό πρωτόκολλο, πριν από κάθεαξιολόγηση, το οποίο περιλάμβανε τρεις φάσεις συνολικής διάρκειας 26 λεπτών. Στηνπρώτη φάση, διάρκειας οχτώ λεπτών, χρησιμοποιήθηκε για την χωρητική λειτουργίαμεσαία κεφαλή με συχνότητα 470 kHz, στη δεύτερη φάση, διάρκειας 10 λεπτών,χρησιμοποιήθηκε για την αντιστατική λειτουργία μεσαία κεφαλή με συχνότητα 470kHz, ενώ στην τρίτη φάση για την χωρητική λειτουργία μεσαία κεφαλή με συχνότητα470 kHz για διάστημα οχτώ λεπτών. Με τυχαιοποιημένο τρόπο επιλέχθηκε σε ένα απότα δύο άκρα η συσκευή TECAR να είναι απενεργοποιημένη (συνθήκη ελέγχου) ήενεργοποιημένη (πειραματική συνθήκη) χωρίς οι συμμετέχοντες να μπορούν νααντιληφθούν την λειτουργία της. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως υπήρξαν σημαντικέςδιαφορές (p<.05) ως προς το χρόνο, χωρίς σημαντικές διαφορές (p>.05) μεταξύ τωνδύο παρεμβάσεων. Η τεχνική Tecar επέφερε σημαντική (p<.05) αύξηση στη μέγιστησύγκεντρη ροπή των εκτεινόντων και των καμπτήρων του γόνατος στις 72 και 96 ώρες,σε σχέση με τα αρχικά επίπεδα, μετά το πρωτόκολλο άσκησης. Τα αποτελέσματαυποδεικνύουν πως η τεχνική Tecar θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τηγρηγορότερη αποκατάσταση της ροπής μετά από μυϊκή βλάβη.