Μελέτη των χαρακτηριστικών της αναπνευστικής λειτουργίας σε ασθματικά και υγιή παιδιά σε συσχέτισή τους με το μητρικό θηλασμό

Abstract

Although the propitious effects of breastfeeding (BF) on children’s health are indisputable, and accumulating data emphasize the association among BF and subsequent improvement in respiratory function, regarding children with asthma, outcomes are still conflicting. While, the impact of exclusive BF on the lung function later in life remains, also, controversial.Our aim was to investigate potential correlations between BF duration and lung function indices of preschoolers with asthma and healthy peers. Additionally, we aimed to explore the possible associations between BF and the lung function of children who were exclusively breastfed for an extensive period of time. And, finally, to assess the effects of BF on the TBFV measurements of infants who recover from acute bronchiolitis.A total of 410 children were included, among them 173 were boys (42.2% of sample size), with a reported BFduration of 0 to 60 months. Of them, 164 were children with asthma, 190 were healthy, and 56 were infants recovering from acute bronchiolitis. Demographics and anthropometric data were collected. Regarding infants and younger preschool aged children, TBFV analysis was performed and TPEF/tE% and VPEF/Ve% ratios were evaluated, at baseline and after the administration of 400 mcg of inhaled salbutamol. Older children underwent standard spirometry with reversibility testing.In this cross-sectional, observational study among children with asthma, those who breastfed for more than 6 months had significantly higher TPEF/tE% and VPEF/VE% than those who did not breastfeed, and those who breastfed for 6 months or less. Similarly, those who breastfed for 6 months or less, had higher TPEF/tE% and VPEF/VE% than those who did not breastfeed. Multivariate regression analysis showed that both the duration of BF (TPEF/tE%, beta 0.241, p<0.001, VPEF/VE%, beta 0.215, p<0.001) and the presence of asthma (TPEF/tE%, beta -0.239, p=0.002, VPEF/VE, beta -0.136, p=0.020) were strong and independent predictors of respiratory function. Moreover, the positive effect of BF seems to overcome the negative effect of BMI, smoking exposure, and family history of asthma/atopy. Also, regarding regarding healthy school aged and adolescents’ participants, the duration of exclusive BF was positively correlated with FEF25-75% (r=0.422, p=0.003). Multivariable linear regression analysis confirmed the above finding (beta coefficient 0.478, p=0.002), independently of age, overweight, and central obesity. Moreover, among infants recovering from acute bronchiolitis there was a clear dose-response relationship between tPEF/tE reversibility and duration of BF (p < 0.001). In multivariate regression analysis, infants who breastfed less (regression coefficient -0.335, p=0.010) or were exposed to cigarette smoke (regression coefficient 0.353, p=0.007) showed a greater change in tPEF/tE after bronchodilation, independent of sex, prematurity, and family history of asthma or atopy.Conclusively, a more extended duration of BF seems to improve more the lung function in children with asthma. Our findings are indicative of a positive effect of BF at multiple levels; as it protects high-risk children, and in parallel ameliorates the lung function of those who have already been diagnosed with asthma. Moreover, in addition to its favorable impact on the metabolic profile, prolonged exclusive BF seems to exert a propitious effect on the function of smaller airways throughout childhood. Finally, TBFV measurements of infants recovering from bronchiolitis and have a shorter duration of BF or are exposed to cigarette smoke were indicative of obstructive lung disease.

Αν και οι ευνοϊκές επιπτώσεις του θηλασμού στην υγεία των παιδιών είναι αδιαμφισβήτητες και συσσωρευμένα δεδομένα τονίζουν τη συσχέτιση μεταξύ του θηλασμού και της επακόλουθης βελτίωσης της αναπνευστικής λειτουργίας, όσον αφορά στα παιδιά με άσθμα, τα αποτελέσματα εξακολουθούν να είναι αντικρουόμενα. Ενώ, η επίδραση του αποκλειστικού θηλασμού στην πνευμονική λειτουργία αργότερα στη ζωή παραμένει, επίσης, αμφιλεγόμενη.Σκοπός μας ήταν η διερεύνηση των πιθανών συσχετίσεων μεταξύ της διάρκειας του θηλασμού και των δεικτών της πνευμονικής λειτουργίας παιδιών με άσθμα και υγιών συνομηλίκων τους, καθώς και η αξιολόγηση της επίδρασης του παρατεταμένου θηλασμού στις σπιρομετρικές παραμέτρους. Τέλος, η αξιολόγηση των επιπτώσεων του θηλασμού στις παραμέτρους της καμπύλης ροής-όγκου της ζωτικής αναπνοής (TBFV) βρεφών που αναρρώνουν από οξεία βρογχιολίτιδα.Συμμετείχαν συνολικά 410 παιδιά, εκ των οποίων τα 173 ήταν αγόρια (το 42.2% του δείγματος), με διάρκεια θηλασμού από 0 έως 60 μήνες. Από το σύνολο των συμμετεχόντων, τα 164 ήταν παιδιά με άσθμα, τα 190 υγιή και τα 56 ήταν βρέφη που ανάρρωναν από οξεία βρογχιολίτιδα. Συλλέχθηκαν τα δημογραφικά και ανθρωπομετρικά δεδομένα των συμμετεχόντων. Όσον αφορά στα βρέφη και τα μικρότερα παιδιά προσχολικής ηλικίας πραγματοποιήθηκε TBFV ανάλυση και αξιολογήθηκαν οι αναλογίες TPEF/tE% και VPEF/Ve%, προ και μετά τη βρογχοδιαστολή, με τη χορήγηση 400 mcg εισπνεόμενης σαλβουταμόλης. Στα μεγαλύτερα παιδιά, σχολικής ηλικίας και εφήβους, διενεργήθηκε σπιρομέτρηση.Σε αυτή τη μελέτη παρατήρησης μεταξύ των παιδιών με άσθμα, εκείνα που θήλασαν για περισσότερους από 6 μήνες είχαν σημαντικά υψηλότερο TPEF/tE% και VPEF/VE% από εκείνα που δεν θήλασαν και εκείνα που θήλασαν για 6 μήνες ή λιγότερο. Ομοίως, όσα θήλασαν για 6 μήνες ή λιγότερο, είχαν υψηλότερο TPEF/tE% και VPEF/VE% από εκείνα που δεν θήλασαν. Η πολυπαραγοντική ανάλυση παλινδρόμησης έδειξε ότι τόσο η διάρκεια του θηλασμού (TPEF/tE%, βήτα 0.241, p<0.001, VPEF/VE%, βήτα 0.215, p<0.001) όσο και η παρουσία άσθματος (TPEF/tE%, βήτα -0.239, p=0.002, VPEF/VE%, βήτα -0,136, p=0.020) ήταν ισχυροί και ανεξάρτητοι προγνωστικοί παράγοντες της αναπνευστικής λειτουργίας. Επιπλέον, η θετική επίδραση του θηλασμού φαίνεται να υπερνικά την αρνητική επίδραση του ΒΜΙ, της έκθεσης στο κάπνισμα και του οικογενειακού ιστορικού άσθματος/ατοπίας. Ακόμη, όσον αφορά στους υγιείς, σχολικής και εφηβικής ηλικίας, συμμετέχοντές μας, η διάρκεια του αποκλειστικού θηλασμού συσχετίστηκε σημαντικά με το FEF25-75% (r 0.422, P=0.003), χωρίς συσχέτιση μεταξύ της διάρκειας του θηλασμού και των άλλων σπιρομετρικών παραμέτρων. Επιπρόσθετα, η ανάλυση πολυπαραγοντικής παλινδρόμησης επιβεβαίωσε την παραπάνω σχέση (beta 0.478, P=0.002), ανεξάρτητα από την ηλικία, το σωματικό βάρος και την κεντρική παχυσαρκία. Ενώ, ανάμεσα στα 56 βρέφη μας με βρογχιολίτιδα υπήρξε μια σαφής δοσο-εξαρτώμενη σχέση μεταξύ της αναστρεψιμότητας του tPEF/tE% και της διάρκειας του θηλασμού (P <0.001). Στην ανάλυση πολυπαραγοντικής παλινδρόμησης, τα βρέφη που θήλασαν λιγότερο (συντελεστής παλινδρόμησης -0.335, P = 0,010) ή εκτέθηκαν στον καπνό του τσιγάρου (συντελεστής παλινδρόμησης 0.353, P = 0.007) εμφάνισαν μεγαλύτερη μεταβολή στο tPEF/tE% μετά από τη βρογχοδιαστολή, ανεξάρτητα από το φύλο, την προωρότητα και το οικογενειακό ιστορικό άσθματος ή ατοπίας.Συμπερασματικά, μια πιο εκτεταμένη διάρκεια μητρικού θηλασμού φαίνεται να βελτιώνει περισσότερο την πνευμονική λειτουργία στα παιδιά με άσθμα. Τα ευρήματά μας είναι ενδεικτικά της θετικής επίδρασης του θηλασμού σε πολλαπλά επίπεδα καθώς προστατεύει τα παιδιά υψηλού κινδύνου και παράλληλα βελτιώνει την πνευμονική λειτουργία όσων έχουν ήδη διαγνωστεί με άσθμα. Επίσης, εκτός από την ευνοϊκή επίδρασή του στο μεταβολικό προφίλ, ο παρατεταμένος αποκλειστικός ΜΘ φαίνεται να ασκεί ευνοϊκή επίδραση στη λειτουργία των μικρότερων αεραγωγών κατά την παιδική ηλικία. Τέλος, οι TBFV μετρήσεις των βρεφών που αναρρώνουν από βρογχιολίτιδα και έχουν μικρότερη διάρκεια θηλασμού ή εκτίθενται στον καπνό του τσιγάρου, είναι ενδεικτικές αποφρακτικής πνευμονοπάθειας.