Η αρχή της αναλογικότητας ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου

Abstract

The present thesis deals with the concept of the principle of proportionality, the range of which is difficult to be delimitted, due to its ambiguity, and to be intersect alike. Its origin and historical development, its foundation and operation are sought and the scope of its application in all branches of law and the type, scope and intensity of control due to its application by the legislator, the administration and the judge are evenly sought.The scope of its application now includes the branch of financial law and more specifically financial litigation, where initially there is no privileged scope of its application, due to the nature of the act of imputation, as an act deriving from a circumscribed power of the imputing body. In an environment of dense regulation for the imputing body, the effective judicial protection of the persons imputed for deficits in their administrative operations set the principle of proportionality as a reference rule for the judicial review of the substantive legality of the imputation acts.Τhe application of this principle evolved in a more favorable way, with fewer obstacles, in the pension litigation before the Court of Audit, where the right to a pension of public officials and public servants either as a claim that has arisen or as a legitimate expectation must be protected, as their property, according to Article 1 of the ECHR. This principle works in financial litigation as an expression of corrective justice and in pension litigation as an expression of distributive justice.

Με την παρούσα διατριβή ανιχνεύεται η έννοια της αρχής της αναλογικότητας της οποίας το εύρος, λόγω της αμφισημίας της, δύσκολα οριοθετείται και εξίσου δύσκολα τέμνεται. Αναζητείται η προέλευση και η ιστορική της εξέλιξη, η θεμελίωσή και η λειτουργία της, το πεδίο της εφαρμογής της σε όλους τους κλάδους του δικαίου και το είδος, το εύρος και η ένταση του ελέγχου λόγω της εφαρμογής της από το νομοθέτη, τη διοίκηση και το δικαστή.Στο κάδρο της εφαρμογής της εντάσσεται πλέον ο κλάδος του δημοσιονομικού δικαίου και δη η δημοσιονομική δίκη, όπου δεν υφίσταται αρχικώς προνομιακό πεδίο εφαρμογής της, λόγω της φύσης της πράξης του καταλογισμού, ως πράξης δεσμίας αρμοδιότητας του καταλογίζοντος οργάνου. Σε περιβάλλον πυκνής κανονιστικότητας για το καταλογίζον όργανο η αποτελεσματική δικαστική προστασία των προσώπων που καταλογίζονται για ελλείμματα στις διαχειρίσεις τους έθεσε την αρχή της αναλογικότητας ως κανόνα αναφοράς για τον δικαστικό έλεγχο της ουσιαστικής νομιμότητας των καταλογιστικών πράξεων.Πιο ευνοϊκά, με λιγότερα εμπόδια, εξελίχθηκε η εφαρμογή της αρχής αυτής στη συνταξιοδοτική δίκη ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου, όπου το δικαίωμα στη σύνταξη των δημόσιων λειτουργών και υπαλλήλων είτε ως γεγενημένη αξίωση, είτε ως νόμιμη προσδοκία πρέπει να προστατευτεί, ως περιουσία τους, σύμφωνα με το άρθρο 1 του ΠΠΠ της ΕΣΔΑ.Η αρχή αυτή λειτουργεί στη δημοσιονομική δίκη ως έκφραση διορθωτικής δικαιοσύνης και στη συνταξιοδοτική δίκη ως έκφραση διανεμητικής δικαιοσύνης.