Διεθνές Συμβατικό Δίκαιο και Οικουμενικό Πατριαρχείο

Abstract

This thesis is structured in an Introduction, two parts of six chapters and a final section of conclusions. In the first chapter, reference is made to the historical development of the Ecumenical Patriarchate from its foundation until today. The second chapter provides an overview of the concept of the subject of law in general and the subject of International Law and the entities to which International Law confers legal personality. In the third chapter, reference is made to a series of International Peace Treaties from the 18th to the 20th century that imposed on the Ottoman Empire the obligation to respect the religious freedom and other economic and political privileges of its Orthodox citizens who recognized the Ecumenical Patriarchate as the institution that represented them. The fourth chapter analyzes Turkey's efforts to weaken the Ecumenical Patriarchate after 1923, when its proposal to remove the Ecumenical Patriarchate from Constantinople was not accepted. In the fifth chapter, the relationship and interconnection of what was foreseen in the European Convention on Human Rights, mainly in the issue of protection of property and religious freedom, is examined with the regulatory framework of the Treaty of Lausanne. Finally, the sixth chapter examines the contemporary reality regarding the position of the Ecumenical Patriarchate in Turkey in the light of the Lausanne Treaty and the European Convention on Human Rights.

Η παρούσα διατριβή διαρθρώνεται σε Εισαγωγή, δύο μέρη από έξι κεφάλαια και τελική ενότητα συμπερασμάτων. Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται αναφορά στην ιστορική εξέλιξη του Οικουμενικού Πατριαρχείου από την ίδρυσή του μέχρι και σήμερα. Στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται επισκόπηση της έννοιας του υποκειμένου του δικαίου γενικά και του υποκειμένου Διεθνούς Δικαίου και των οντοτήτων στις οποίες το Διεθνές Δίκαιο απονέμει νομική προσωπικότητα. Στο τρίτο κεφάλαιο γίνεται αναφορά σε σειρά Διεθνών Συνθηκών Ειρήνης από το 18ο μέχρι τον 20ό αιώνα που επέβαλαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία την υποχρέωση σεβασμού της θρησκευτικής ελευθερίας και άλλα οικονομικά και πολιτικά προνόμια των ορθοδόξων πολιτών της που αναγνώριζαν το Οικουμενικό Πατριαρχείο ως το θεσμό που τους εκπροσωπούσε. Στο τέταρτο κεφάλαιο αναλύονται οι προσπάθειες της Τουρκίας για αποδυνάμωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου μετά το 1923, όταν δεν έγινε δεκτή η πρότασή της για την απομάκρυνση του Οικουμενικού Πατριαρχείου από την Κωνσταντινούπολη. Στο πέμπτο κεφάλαιο εξετάζεται η σχέση και διασύνδεση όσων προβλέπονταν στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου κυρίως στο ζήτημα προστασίας της περιουσίας και της θρησκευτικής ελευθερίας με το κανονιστικό πλαίσιο της Συνθήκης της Λωζάννης. Τέλος, στο έκτο κεφάλαιο εξετάζεται η σύγχρονη πραγματικότητα ως προς τη θέση του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Τουρκία υπό το φως της Συνθήκης της Λωζάννης και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.