Μελέτη του μυομητρίου και του ενδομητρίου σε φυσιολογικές και παθολογικές καταστάσεις

Abstract

Uterine fibroids are the most common benign tumours in the reproductive system. They are proliferations of smooth muscle cells of the myometrium containing a large quantity of extracellular matrix and they are surrounded by a pseudo capsule of compressed areolar tissue and smooth muscle cells. They can cause various symptoms such as menorrhage, pain and infertility and therefore they can be a traumatic experience for several women. The treatment of choice is myomectomy. In the past, myomectomy was performed by relatively atraumatic techniques, which involved stretching the myoma from its pseudocapsule to extract the fibroid directly from the surrounding fibromuscular tissue, breaking up the fibrous bridge. Modern laparoscopic intracapsular myomectomy (LIM), however, leaves the fibrovascular network surrounding the myoma (namely the “fibroid neurovascular bundle”) intact, which reduces the bleeding and/or uterine musculature trauma, and spares the neuropeptide fibers of the pseudocapsule. In this observational study, we compare the two techniques: laparoscopic intracapsular myomectomy (LIM) and conventional abdominal myomectomy (CAM) regarding the longterm uterine healing. A significantly faster healing process of the uterine incision was achieved by LIM compared to CAM. Background: Nowadays, pregnancy can be achieved by In Vitro Fertilisation (IVF) or by Intracytoplasmic Sperm Injection (ICSI) for many infertile couples. However, implantation failure remains a significant problem and it can be stressful for both patients and doctors. One of the key players for pregnancy achievement is the uterine environment. Hysteroscopy is the most reliable method to evaluate the uterine cavity and identify any intauterine pathology. In this retrospective study, we compared the probability of live birth between women who after the first failed IVF/ICSI attempt underwent a hysteroscopy and those who were evaluated by a transvaginal scan. The retrospective study took place at the Assisted Reproductive Unit of the University Hospital of Ioannina from 2017 to 2020. It included 334 women with normal findings in a repeat ultrasound scan after a failed IVF/ICSI trial, 137 of whom underwent in turn diagnostic hysteroscopy before the next IVF/ICSI. (3) Results: Abnormal endometrial findings were identified in 30% of the patients of the study group. Live birth rates were higher in the study group. Conclusions: The addition of hysteroscopy as an additional investigation to those patients with a first failed IVF/ICSI could improve the rates of live births. A properly conducted RCT could lead to a robust answer.

Η μελέτη προσπαθεί να απαντήσει σε δύο ερευνητικά ερωτήματα με τελικό σκοπό τη βελτίωση της αναπαραγωγικής ικανότητας και την γέννηση ενός ζώντος νεογνού. Χωρίζεται σε δύο σκέλη που εστάζουν στην μελέτη του μυομητρίου και του ενδομητρίου σε θέματα υπογονιμότητας.1ο. Διαφέρουν οι τεχνικές εκπυρήνισης ινομυωμάτων. Τα ινομυώματα είναι οι πιο συχνοί καλοήθεις όγκοι της αναπαραγωγικής ηλικίας. Το μέγεθός τους ποικίλλει και είναι συνήθως πολλαπλά, ευκρινή , σφαιρικά ή ανώμαλα λοβιώδη. Εμφανίζονται σε ποσοστό 30-35% περίπου των γυναικών της αναπαραγωγικής ηλικίας. Η πλειοψηφία των ινομυωμάτων δεν προκαλεί συμπτώματα στις γυναίκες. Τα προβλήματα εμφανίζονται όταν το ινομύωμα υπερβεί κάποιο μέγεθος ή η θέση του διαταράσσει τη λειτουργικότητα της μήτρας. Το γεγονός ότι η πιθανότητα εμφάνισης των ινομυωμάτων είναι μεγαλύτερη κατά την αναπαραγωγική ηλικία , προκαλεί ορισμένες φορές προβλήματα στον οικογενειακό προγραμματισμό. Η ινομυωματεκτομή είναι ο χρυσός κανόνας όταν χρειάζεται η αφαίρεση των ινομυωμάτων με ταυτόχρονη διατήρηση της αναπαραγωγικής ικανότητας. Στο παρελθόν, η ινομυωματεκτομή γινόταν με σχετικά ατραυματικές τεχνικές, οι οποίες περιλάμβαναν μετά την πλήρη αποκόλληση του ινομυώματος από την ψευδοκάψα του και την απολίνωση του μίσχου του. Η σύγχρονη λαπαροσκοπική ινομυωματεκτομή (LIM), ωστόσο, αφήνει άθικτο το ινοαγγειακό δίκτυο που περιβάλλει το ινομύωμα , γεγονός που μειώνει την αιμορραγία ή/και το μυϊκό τραύμα της μήτρας και διατηρεί τις νευροπεπτιδιακές ίνες της ψευδοκάψας. Οι δύο αυτοί διαφορετικοί τρόποι αντιμετώπισης των ινομυωμάτων αποδειχθήκαν εξίσου ασφαλείς και αποτελεσματικοί.2ο: Θα πρέπει να γίνεται Υστεροσκόπηση μετά από μία αποτυχημένη προσπάθεια εξωσωματικής γονιμοποίησης ακόμη και στις περιπτώσεις που η κολπική υπερηχογραφία είναι φυσιολογική. Η θεραπεία εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF) χρησιμοποιείται ευρέως για γυναίκες που έχουν πρόβλημα υπογονιμότητας . Σήμερα γίνονται περισσότεροι από 700000 κύκλοι θεραπείας μόνο στις ΗΠΑ και την Ευρώπη και ο αριθμός αυξάνεται σταθερά παγκοσμίως Παρά τις πολυάριθμες βελτιώσεις στις τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, μόνο το 30% των κύκλων εξωσωματικής γονιμοποίησης οδηγούν στη γέννηση ενός παιδιού. Σύμφωνα με αρκετές μελέτες, η συχνότερη αιτία αποτυχίας εμφύτευσης (IF) είναι η παρουσία χρωμοσωμικών ανωμαλιών στο έμβρυο. Ωστόσο, ανωμαλίες της κοιλότητας της μήτρας όπως ινομυώματα, πολύποδες και συμφύσεις σχετίζονται επίσης με μειωμένη πιθανότητα εμφύτευσης. Περίπου το 25% των υπογόνιμων γυναικών παρουσιάζουν ανώμαλίες στην κοιλότητα της μήτρας ποσοστό που ανεβαίνει στο 50% σε γυναίκες με επαναλαμβανόμενες αποτυχίες εμφύτευσης. Η υστεροσκόπηση είναι η τυπική εξέταση για την ανίχνευση αυτών των ανωμαλιών της μήτρας και της αντιμετώπισης τους με σκοπό την αύξηση της πιθανότητας επίτευξης εγκυμοσύνης μετά από εξωσωματική γονιμοποίηση. Επιπλέον, η υστεροσκόπηση διευκολύνει την μεταφορά των εμβρύων ενώ είναι πιθανόν ότι επάγει φλεγμονώδη αντίδραση του ενδομητρίου που σχετίζεται με αυξημένη πιθανότητα εμφύτευσης.