Προγνωστικοί παράγοντες κινδύνου γνωσιακής έκπτωσης ασθενών γενικού νοσοκομείου

Abstract

Background: The early detection of cognitive impairment in healthy individuals is becoming increasingly imperative, due to its causal relationship with dementia. According to recent literature, it is estimated that the number of individuals afflicted with dementia will come to 30 million in 2050, compared to 14 million in 2010.Objectives: The primary objective of the present study was to examin the random non- clinically recognized cognitive impairment of individuals admitted to a general hospital. Secondary objectives were the determination of the sensitivity and specificity of the MoCA test as a screening tool in a sample of Greek elder population, regarding the early detection and identification of patients with mild cognitive impairment (MCI). Furthermore, to investigate the predictive value of sociodemographic and health variables on participants’performance on MoCA respectively.Material and Methods: Sociodemographic variables: initial patient evaluation included demographic and social data. MoCA was used as the essential cognitive assessment tool and after the MMSE test was also administered. IPAQ scale evaluated the physical activity of sample and Hamilton Depression rating scale was used to identify patients with depression and then exclude them from the study.Results: Mean age of the sample was 65.4 years. Comorbidities were present in 76.7% of the total sample. The correspondence proportions for mild, moderate and severe impairment according to MoCA test were 60.7%, 13.3% and 1.7% respectively. Agreement between the results of MMSE and MoCA test was found in 43.3% of the cases. Additionally, it was found that subjects with moderate or high physical activity levels had 48% lower odds for having cognitive impairment.Conclusion: Education and physical activity seem to enhance the prevention of cognitive decline, as it is a key factor in maintaining patients’ health on a daily basis. Compared to the MMSE, the MoCA test demonstrated a superior sensitivity to detect patients with mild cognitive impairment.

Εισαγωγή: Ο πρώιμος εντοπισμός της γνωσιακής έκπτωσης σε υγιή άτομα γίνεται όλο και περισσότερο απαραίτητος, λόγω της αιτιολογικής συσχέτισής της με την άνοια. Εκτιμάται ότι οι ασθενείς που πάσχουν από άνοια θα φθάσουν το 2050 περί τα 30.000.000 από τα 14.000.000 που ήταν το 2010 σύμφωνα με πρόσφατη βιβλιογραφία. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθεί η τυχαία μη κλινικά διακριτή γνωσιακή έκπτωση ατόμων προσερχομένων σε γενικό νοσοκομείο, η μελέτη πιθανών παραγόντων που συμβάλλουν στην εμφάνιση γνωστικών ελλειμμάτων καθώς και η κλινική εγκυρότητα της κλίμακας Montreal Cognitive Assessment στον εντοπισμό ήπιων γνωστικών ελλειμμάτων.Υλικό και Μεθοδολογία: Ως κύριο διαγνωστικό εργαλείο για την γνωσιακή έκπτωση και την άνοια χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα Montreal Cognitive Assessment (MoCa). Παράλληλα έγινε λήψη κοινωνικών - δημογραφικών στοιχείων του δείγματος και χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα Hamilton για κατάθλιψη (HAM-D) ώστε να αποκλεισθεί ο πληθυσμός ο οποίος εμφανίζει καταθλιπτική συμπτωματολογία και η οποία είναι γνωστό ότι αποτελεί συγχυτικό παράγοντα στην εκτίμηση γνωσιακών λειτουργιών. Στη συνέχεια, οι ασθενείς αξιολογήθηκαν μέσω της κλίμακας Mini Mental State Examination (MMSE) με σκοπό τη σύγκριση των αποτελεσμάτων των δύο διαγνωστικών εργαλείων της άνοιας. Τέλος, χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα International Physical Activity Questionnaire (IPAQ) ώστε να ληφθούν πληροφορίες σχετικά με τη φυσική δραστηριότητα των ασθενών και κατά πόσο αυτή συνδέεται με την εμφάνιση ή μη γνωστικής έκπτωσης. Η μελέτη είναι προοπτική και πραγματοποιήθηκε σε 300 ασθενείς που προσήλθαν στα εξωτερικά ιατρεία (ΕΙ) γενικού νοσοκομείου. Η τεχνική της δειγματοληψίας ήταν αυτή της σκόπιμης, μη πιθανότητας.Αποτελέσματα: Ο μέσος όρος ηλικίας του δείγματος ήταν 65.4 έτη. Το 76.7% είχε κάποιο συνοδό νόσημα. Τα ποσοστά εμφάνισης ήπιας, μέτριας, σοβαρής γνωστικής έκπτωσης σύμφωνα με την MoCA ήταν 60.7%, 13.3%, 1.7% αντίστοιχα. Υπήρξε συμφωνία αποτελεσμάτων μεταξύ MoCA-MMSE σε ποσοστό 43.3%. Το 48% του δείγματος με μέτρια ή έντονη φυσική δραστηριότητα εμφάνισε καλύτερη απόδοση στις γνωστικές δοκιμασίες των δύο κλιμάκων.Συμπεράσματα: Η κλίμακα MoCA εμφανίζει μεγαλύτερη ευαισθησία και ειδικότητα στην ανίχνευση ήπιων γνωστικών ελλειμμάτων σε σχέση με την MMSE, αποτελώντας ένα ισχυρό διαγνωστικό εργαλείο στην κλινική πράξη. Η φυσική δραστηριότητα και τα έτη εκπαίδευσης φαίνεται να μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας ή ήπιας γνωστικής διαταραχής.