Η επίδραση της προπόνησης με συσκευή αδράνειας σε παραμέτρους της φυσικής απόδοσης

Abstract

Training with flywheel devices is one of the most modern strength training methods of lower limbs. The aim of the present study was to investigate the effect of power training program with flywheel device on athletic performance parameters. Forty-eight well-trained male athletes participated in the study, who were randomly divided into three groups (n = 16). One group participated in half-squat program with flywheel device (FW), half-squat with free weights (RT) and one control group (CON). The program had eight weeks duration and frequency twice a week. The mechanical power and the load - power relationship was analyzed before and after the intervention program. Maximum strength (1RM), jumping ability (SJ, CMJ, DJ and RSI), speed ability (T10 and T30), flexibility and overall body composition were evaluated. Isokinetic concentric - eccentric strength assessments of the knee extensors - flexors muscle groups were performed at different angular velocities (60, 180 and 240°/s). Both training groups improved the mean power values in the half-squat (p <.05). Significant differences occurred between CON and RT and FW for SJ, CMJ, DJ, RSI and T10 (p <.05). Only FW was significantly different with CON for 1RM and T30 (p <.01). Both training groups improved all the isokinetic joint moment indicators examined (p <.01). No significant differences in bone composition were observed between the groups. Only FW significantly reduced the levels of fat tissue in the body in relation with CON (p <.05). Training with flywheel devices is an effective way of exercise, causing significant changes in lower limb muscle function, increasing maximum strength, jumping and speed ability.

H προπόνηση με συσκευή αδράνειας αποτελεί μία από τις πιο σύγχρονες μεθόδους προπόνησης μυϊκής ενδυνάμωσης των κάτω άκρων. Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να ερευνήσει την επίδραση προπόνησης ισχύος με συσκευή αδράνειας σε παραμέτρους της αθλητικής απόδοσης. Στην έρευνα συμμετείχαν σαράντα οχτώ προπονημένοι άντρες αθλητές, οι οποίοι χωρίστηκαν τυχαία σε τρεις ομάδες (n = 16). Την ομάδα άσκησης ημικαθίσματος με συσκευή αδράνειας (ΣΑ), την ομάδα άσκησης με ελεύθερα βάρη (ΕΒ) και την ομάδα ελέγχου (ΕΛ). Το πρόγραμμα είχε συνολική διάρκεια οχτώ εβδομάδες και συχνότητα άσκησης δύο φορές την εβδομάδα. Η μηχανική ισχύς και η σχέση φορτίου – ισχύος αξιολογήθηκαν πριν και μετά το παρεμβατικό πρόγραμμα. Αξιολογήθηκε η μέγιστη δύναμη (1ΜΕ), η αλτική ικανότητα (ΑΗ, ΑΤ, ΑΒ και ΔΑΙ), ικανότητα ταχύτητας (Τ10 και Τ30), ευκαμψία και η συνολική σύσταση του σώματος. Ισοκινητική αξιολόγηση πραγματοποιήθηκε για την σύγκεντρη και έκκεντρη δύναμη των προσθοπίσθιων μηριαίων μυών σε διάφορες γωνιακές ταχύτητες (60, 180 και 240°/sec). Οι ομάδες ΕΒ και ΣΑ βελτίωσαν τις τιμές μέσης ισχύος στο ημικάθισμα (p <.05). Σημαντικές διαφορές προέκυψαν μεταξύ της ΕΛ και των ΕΒ και ΣΑ για ΑΗ, ΑΤ, ΑΒ, ΔΑΙ και Τ10 (p <.05). Μόνο η ΣΑ διέφερε σημαντικά με ΕΛ για 1ΜΕ και Τ30 (p <.01). Ομάδες προπόνησης βελτίωσαν όλους τους δείκτες ισοκινητικής ροπής που εξετάστηκαν (p <.01). Καμία σημαντική διαφορά δεν παρατηρήθηκε στην οστική σύνθεση μεταξύ των ομάδων. Μόνο ΣΑ μείωσε σημαντικά τα επίπεδα λιπώδους ιστού στο σώμα σε σχέση με ΕΛ (p <.05). Προπόνηση με συσκευές αδράνειας αποτελεί έναν αποτελεσματικό τρόπο άσκησης, προκαλώντας σημαντικές προσαρμογές στην μυϊκή λειτουργία των κάτω άκρων, αυξάνοντας την μέγιστη δύναμη, την αλτική ικανότητα και την ικανότητα ταχύτητας.