A comparative study of dance education and training in tertiary education in England and in Greece

Abstract

A comparative study of dance between Greece and England was explored in this thesis. More specifically, the core research involved multiple case studies conducted in institutions offering ‘tertiary level’ courses in ‘dance education and training’. Research questions were: 1) what is the socio-historical and political context of dance education in dance studies in England and Greece? 2) What is the reality of dance in tertiary education in England and in Greece? 3) What are the similarities and differences of dance education and training at tertiary level in England and Greece? 4) What can be learned/ applied across national boundaries to improve dance education and training? An interpretive, predominantly qualitative study was undertaken shaped by a modified theoretical model for the investigation of dance learning and teaching. Presage, process and product factors embraced the rationale, design and analysis of the study. Multiple case studies were used to gain insight across dance institutions within and between the two countries. These totaled six, three in Greece and three in England, enabling comparative analysis examining similarities and differences across national borders. Methods included use of documentation, observations, interviews and questionnaires from classes/lectures and individuals within each of six dance institutions. Curriculum and institutional documents were analysed, third-year student filled questionnaires (97) and were interviewed (18), six lecturers and six course leaders were interviewed. Observations involved two-week block residencies in each of the six institutions. Findings revealed that the place of dance in education and training is determined by socio-historical context which shapes and perpetuates both status and dominant understandings of dance. The study revealed many differences, particularly at the interface of learning and teaching in terms of style, expectations and outcomes. The English system had more potential for autonomy of course development, student engagement and career opportunities than that in Greece and applies a more holistic approach towards dance education. There was no chance to break the cycle in Greece without ‘borrowing’ ideas from other countries, such as those revealed in the findings to this study.

Σε αυτή τη διατριβή υλοποιήθηκε μια συγκριτική μελέτη εκπαίδευσης του χορού, μεταξύ Ελλάδας και Αγγλίας. Πιο συγκεκριμένα, η βασική έρευνα περιελάβανε πολλαπλές περιπτωσιολογικές μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε ιδρύματα που προσφέρουν μαθήματα «τριτοβάθμιου επιπέδου» στην «εκπαίδευση και κατάρτιση χορού» Τα ερευνητικά ερωτήματα ήταν: 1) ποιο είναι το κοινωνικό-ιστορικό και πολιτικό πλαίσιο της εκπαίδευσης χορού σε ανώτερες και ανώτατες σπουδές στην Αγγλία και την Ελλάδα; 2) Ποια είναι η πραγματικότητα του χορού στην ανώτερη και ανώτατη εκπαίδευση στην Αγγλία και στην Ελλάδα; 3) Ποιες είναι οι ομοιότητες και οι διαφορές της εκπαίδευσης και της κατάρτισης του χορού σε τριτοβάθμιο επίπεδο στην Αγγλία και την Ελλάδα; 4) Τι μπορεί να μάθει / εφαρμοστεί πέραν των εθνικών συνόρων για τη βελτίωση της εκπαίδευσης και της κατάρτισης του χορού; Μια ερμηνευτική, κυρίως ποιοτική μελέτη πραγματοποιήθηκε με ένα τροποποιημένο θεωρητικό μοντέλο για τη διερεύνηση της μάθησης και της διδασκαλίας του χορού. Οι παράγοντες της προετοιμασίας, της διαδικασίας και των προϊόντων περιλάμβαναν το σκεπτικό, το σχεδιασμό και την ανάλυση της μελέτης. Χρησιμοποιήθηκαν πολλαπλές περιπτωσιολογικές μελέτες για να αποκτήσουμε γνώσεις μεταξύ των ιδρυμάτων χορού εντός και μεταξύ των δύο χωρών. Συνολικές πήραν μέρος έξι ιδρύματα, τρία στην Ελλάδα και τρία στην Αγγλία, επιτρέποντας μια συγκριτική ανάλυση που εξετάζει τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ εθνικών συνόρων. Οι μέθοδοι περιλάμβαναν τη χρήση τεκμηρίωσης οδηγών σπουδών, παρατήρησης, συνεντεύξεων και ερωτηματολογίων από μαθήματα/διαλέξεις και εμπλεκόμενα άτομα μέσα σε κάθε ένα από τα έξι χορευτικά ιδρύματα. Αναλύθηκαν τα αναλυτικά προγράμματα σπουδών και τα θεσμικά έγγραφα, δόθηκαν ερωτηματολόγια σε τριτοετής μαθητές (97), πραγματοποιήθηκαν συνεντεύξεις με φοιτητές (18), με καθηγητές (6) και με επικεφαλής των τμημάτων (6). Οι παρατηρήσεις διήρκησαν δύο εβδομάδες σε καθένα από τα έξι ιδρύματα. Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι η θέση του χορού στην εκπαίδευση καθορίζεται από το κοινωνικό-ιστορικό πλαίσιο που διαμορφώνει και διαιωνίζει τόσο την κατάσταση όσο και την κυρίαρχη κατανόηση του χορού. Η έρευνα αποκάλυψε πολλές διαφορές, ιδιαίτερα στη μετάδοση της γνώσης και της διδασκαλίας όσον αφορά το στυλ, τις προσδοκίες και τα αποτελέσματα. Το αγγλικό σύστημα είχε περισσότερες δυνατότητες για την αυτονομία της ανάπτυξης μαθημάτων, την αφοσίωση των μαθητών και τις ευκαιρίες σταδιοδρομίας από αυτό στην Ελλάδα και ακολουθεί μια ολιστική προσέγγιση γνώσης του χορού. Δεν υπήρχε πιθανότητα διακοπής του κύκλου στην Ελλάδα χωρίς «δανεισμό» ιδεών από άλλες χώρες, όπως αυτές που αποκαλύφθηκαν στα ευρήματα αυτής της μελέτης.