Διερεύνηση των διαταραχών πήξης σε ασθενείς με πνευμονική αρτηριακή υπέρταση

Abstract

Pulmonary arterial hypertension (PAH) is a progressive and potentially fatal disease characterized by endothelial dysfunction, vasoconstriction and in situ thrombosis, which leads to increased pulmonary artery pressure and, eventually,right heart failure. The goal of this study was to evaluate platelet function, coagulation and fibrinolysis in PAH patients at diagnosis, before PAH-specific treatment initiation. We enrolled 20 healthy controls and 30 PAH patients (20 with connectivetissue disease (CTD-PAH) and 10 idiopathic (iPAH)). None of the participants was on any antiplatelet or anticoagulation therapy. Blood samples from PAH patients were collected during the initial right heart catheterization. All subjects were assessed with the platelet function analyzer-100 (PFA-100), epinephrine (Epi) and ADP inducedlight transmission aggregometry (LTA), thromboelastometry (ROTEM) andendogenous thrombin potential (ETP). Our results showed that Epi and ADP-LTA values were significantly lower in newly diagnosed PAH patients compared to controls. Disaggregation was present in73% of patients, a characteristic not seen in healthy individuals. In ROTEM assay, CTand CFT measurements were significantly higher and a angle lower compared to controls. ETP testing revealed significantly reduced outcomes in AUC, Cmax and Tmax. When CTD-PAH and iPAH patient groups were compared, iPAH ADP-LTAvalues were significantly decreased compared to CTD-PAH. Newly diagnosed PAH patients presented with decreased platelet aggregation, clot propagation and thrombin generation, along with delayed initiation of the coagulation process. These hemostatic deficits could indicate an “exhaustion”of the coagulation process that could be caused by endothelial dysfunction and chronic activation of the procoagulant pathways.

Η πνευμονική αρτηριακή υπέρταση (ΠΑΥ) είναι μια σπάνια, προοδευτική νόσος των πνευμονικών αγγείων, η οποία χαρακτηρίζεται από αύξηση των πνευμονικών αγγειακών αντιστάσεων και, ακολούθως, από δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια. Ο παθοφυσιολογικός μηχανισμός της νόσου είναι πολυπαραγοντικός,με κύρια χαρακτηριστικά την αγγειοσύσπαση, την αγγειακή αναδιαμόρφωση και το σχηματισμό in situ θρομβώσεων. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση πιθανών αιμοστατικών διαταραχών που παρουσιάζονται στα πλαίσια της ΠΑΥ, αξιολογώντας τη λειτουργικότητα των αιμοπεταλίων, τη διαδικασία της πήξης και της ινωδόλυσης, σε ασθενείς με ΠΑΥ κατά τη διάγνωση της νόσου τους, πριν την εφαρμογή οποιασδήποτε θεραπευτικής στρατηγικής. 50 ασθενείς εισήχθησαν στη μελέτη: 20 υγιείς εθελοντές και 30 ασθενείς με ΠΑΥ (20 από αυτούς είχαν ΠΑΥ σχετιζόμενη με νόσο του συνδετικού ιστού / ΝΣΙ - ΠΑΥ και 10 ιδιοπαθή / ιΠΑΥ). Κανένας από τους συμμετέχοντες δεν ελάμβανε αντιπηκτική ή αντιαιμοπεταλιακή αγωγή. Τα δείγματα αίματος από τους ασθενείς συλλέχτηκαν κατά τη διάρκεια του δεξιού καρδιακού καθετηριασμού για τη διάγνωση της νόσου. Τα δείγματα αίματος των συμμετεχόντων επεξεργάστηκαν με τη βοήθεια του αναλυτή της λειτουργικότητας των αιμοπεταλίων (platelet functionanalyzer / PFA-100) με φύσιγγες κολλαγόνου-επινεφρίνης, της θολοσιμετρικής συσσώρευσης των αιμοπεταλίων (light transmission aggregometry / LTA) με ενεργοποιητές το ADP και την επινεφρίνη (ΕΠΙ), της θρομβοελαστομετρίας (rotational thromboelastometry / ROTEM) και του ενδογενούς δυναμικού της θρομβίνης (endogenous thrombin potential / ETP). Η LTA – ADP και η LTA – ΕΠΙ δοκιμασία έδειξαν στατιστικά σημαντικά χαμηλότερες τιμές συσσώρευσης στους ασθενείς με ΠΑΥ σε σχέση με τους μάρτυρες. Επιπροσθέτως, το 73% των ασθενών παρουσίασε αποσυσσώρευση στην LTA – ADP εξέταση, χαρακτηριστικό που δεν παρατηρείται φυσιολογικά. Στην εξέταση ROTEM, οι παράμετροι , CT και CFT βρέθηκαν αυξημένες και η α γωνία μειωμένη σε σχέση με τους μάρτυρες. Η ETP δοκιμασία έδειξε στατιστικά σημαντικά μειωμένες τιμές στις παραμέτρους AUC, Cmax και Tmax. Συγκρίνοντας τους δύο υποπληθυσμούς των ασθενών, οι ασθενείς με ιΠΑΥ παρουσίασαν στατιστικά σημαντικά χαμηλότερες τιμές στην LTA – ADP σε σχέση με εκείνους με ΝΣΙ-ΠΑΥ. Οι ασθενείς με ΠΑΥ, προ έναρξης της ειδικής θεραπευτικής αγωγής για τη νόσο τους παρουσίασαν μειωμένες τιμές συσσώρευσης των αιμοπεταλίων, ανάπτυξης του θρόμβου και παραγωγής της θρομβίνης, όπως επίσης και παράταση της έναρξης της αιμοστατικής διαδικασίας. Αυτές οι αιμοστατικές διαταραχές μπορεί να υποδηλώνουν την λειτουργική «εξάντληση» του μηχανισμού της πήξης,οφειλόμενη στην χρόνια ενδοθηλιακή δυσλειτουργία και τη συνεχή ενεργοποίηση της αιμοστατικής διαδικασίας.