Ex vivo μελέτη των κυτταρικών αποκρίσεων του ανθρώπινου πολφού σε συγκολλητικούς παράγοντες κατά τα πρώιμα στάδια της διεργασίας επούλωσης

Abstract

Objectives. Early responses of human pulp to Prime&Bond / phosphoric acid, Clearfil SE Bond, Clearfil S3 Bond and Dycal were investigated ex vivo. Materials and Methods. The three adhesives, Dycal or buffer (DPBS) were applied directly onto the pulp of human teeth slices that were placed in culture for 4 days. Cell viability was monitored by the MTT assay during the culture period. After 4 days, tissue integrity was examined by hematoxylin-eosin staining. Vimentin levels were assessed by Western blotting. TUNEL assay was applied for apoptotic cell detection at specific pulp areas. Results. Profound reduction of cell viability and tissue integrity was observed in adhesive-treated groups, while the impact of Dycal was found to be less harmful. Extended apoptosis was caused mostly by the Clearfil SE and Prime&Bond. All adhesives reduced Vimentin levels. Significance. The study provides evidence that early pulp responses to direct capping with different adhesive systems or calcium hydroxide may vary significantly and underline the need for further studies in relevant ex vivo systems.

Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας ex vivo μελέτης ήταν η εξέταση των πρώιμων κυτταρικών αποκρίσεων του πολφού στην άμεση κάλυψή του με τρία συγκολλητικά συστήματα συνθέτων ρητινών (Prime&Bond NT, Clearfil SE Bond και Clearfil S3 Bond) και το Dycal. Οι παράμετροι που εξετάστηκαν περιλάμβαναν την ζωτικότητα και την ιστική ακεραιότητα του πολφού, την απόπτωση των κυττάρων του καθώς και την έκφραση της Βιμεντίνης, του ERdj5 και του TGFβ2. Υλικά και Μέθοδος:Τα συγκολλητικά συστήματα, το Dycal και το ρυθμιστικό διάλυμα (DPBS) εφαρμόστηκαν άμεσα σε τομές πολφού ανθρώπινων δοντιών διατηρημένων σε θρεπτικό μέσο κυτταροκαλλιέργειας για 4 μέρες. Η εκτίμηση της ζωτικότητας του ιστού κατά τη διάρκεια της παραμονής του σε καλλιέργεια έγινε με την εφαρμογή της χρώσης ΜΤΤ. Μετά το πέρας των τεσσάρων ημερών, η ακεραιότητα του ιστού εκτιμήθηκε με τη χρώση αιματοξυλίνης-ηωσίνης, την ανοσοϊστοχημική χρώση και την ανοσοστύπωση κατά Western για τη Βιμεντίνη, καθώς και με τη μέθοδο TUNEL για τον εντοπισμό των αποπτωτικών κυττάρων. Η εκτίμηση του στρες του Ενδοπλασματικού Δικτύου και της ιστικής ανάπλασης πραγματοποιήθηκε με την ανοσοϊστοχημική χρώση και την ανοσοστύπωση κατά Western για την πρωτεΐνη-δείκτη στρες του ενδοπλασματικού δικτύου ERdj5 και τον αυξητικό παράγοντα TGFβ2, αντίστοιχα. Αποτελέσματα:Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι οι πρώιμες αποκρίσεις του πολφού στην άμεση κάλυψή του με τους εξεταζόμενους συγκολλητικούς παράγοντες και το Dycal διαφέρουν σημαντικά. Σημαντική μείωση της ζωτικότητας των κυττάρων και διατάραξη της ακεραιότητας του ιστού παρατηρήθηκε στις ομάδες όπου εφαρμόστηκαν τα συγκολλητικά συστήματα. Λιγότερο σημαντική επίδραση είχε η εφαρμογή του Dycal. Εκτεταμένη απόπτωση προκάλεσαν το Clearfil SE και το Prime&Bond. Το Dycal προκάλεσε περιορισμένη απόπτωση στην περιοχή της εφαρμογής του. Όλα τα συγκολλητικά συστήματα μείωσαν τα επίπεδα της Βιμεντίνης και του TGFβ2 στην περιοχή της εφαρμογής. Τα συνολικά επίπεδα της Βιμεντίνης στον πολφό μειώθηκαν επίσης. Μειωμένα επίπεδα της ERdj5 παρατηρήθηκαν στην περιοχή εφαρμογής του Prime&Bond ενώ αυξημένα επίπεδα της ERdj5 παρατηρήθηκαν στις παρακείμενες περιοχές προς την περιοχή της εφαρμογής του Prime&Bond και του Dycal. Συμπεράσματα:Τα παραπάνω αποτελέσματα υποδεικνύουν την ανάγκη περαιτέρω διευκρίνησης των τυχόν αρνητικών επιπτώσεων των συγκολλητικών συστημάτων στον οδοντικό πολφό, με τη διενέργεια συγκριτικών μελετών των κυτταρικών αποκρίσεων του πολφού στα χρησιμοποιούμενα συστήματα. Εx vivo μοντέλα μελέτης, όπως αυτό που χρησιμοποιήθηκε στην παρούσα διατριβή, θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν αυτόν το στόχο.