Ανάλυση βάδισης σε ασθενείς με ολική αρθροπλαστική ισχίου επιφανείας και ολική αρθροπλαστική ισχίου με μεγάλη μηριαία κεφαλή

Abstract

Previous studies report improved hip kinematics and functionality after resurfacing total hip replacement (THRS), when compared to standard total hip replacement (THR). Additionally, bone preserving procedures maintain the advantage of greater femoral bone stock for future revisions. However, such prostheses are restricted to younger and more active patients. On the other, hip kinematics with standard THR are optimized with the use of large diameter femoral heads (BFH-THR).The purpose of this study is to evaluate whether the improved functional outcome of THRS can be attributed to bone preservation or is just the result of the use of large femoral heads or patients’ selection.Thirty one patients, randomly selected for THRS and BFH-THR, were included in this study. Gait speed, postural balance, proprioception and overall performance were analyzed in clinical tests, at the first year follow up.Our results demonstrated a non-statistically significant improvement in gait analysis. Although postural balance and proprioception characteristics in the THRs group were better. If THRS devices provide identical or superior outcomes to traditional BFH-THR, physicians may prefer to perform the more bone preserving procedure. Further investigation should be focused on outcomes of THRS revisions in younger patients to confirm the advantage of bone preserving procedures.

Παλαιότερες βιβλιογραφικές αναφορές αναδεικνύουν την καλύτερη κινηματική και λειτουργικότητα του ισχίου μετά από αρθροπλαστική επιφανείας σε σχέση με συμβατικές αρθροπλαστικές ισχίου. Επιπλέον οι επεμβάσεις αναθεώρησης στις αρθροπλαστικές αυτές είναι τεχνικά ευκολότερες με καλύτερα αποτελέσματα λόγω του οστικού εδάφους που προσφέρουν στην αναθεώρηση. Παρόλα αυτά τα πλεονεκτήματα οι αρθροπλαστικές επιφανείας έχουν ένδειξη σε νέους και δραστήριους ασθενείς. Επίσης η συμβατικές αρθροπλαστικές ισχίου μπορούν να επωφεληθούν των πλεονεκτημάτων των μεγάλων μηριαίων κεφαλών με μεταλλικές αρθρούμενες επιφάνειες. Ο σκοπός αυτής της μελέτης είναι να διαπιστωθεί κατά πόσο η καλύτερη λειτουργικότητα του ισχίου στις αρθροπλαστικές επιφανείας είναι αποτέλεσμα της οστικής διάσωσης ή οφείλεται στο μεγάλο μέγεθος της μηριαίας κεφαλής και στο μικρότερο της ηλικίας των ασθενών που υποβάλλονται σε αυτή. 31 ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν και υποβλήθηκαν σε επεμβάσεις αρθροπλαστικής επιφανείας (THRS) και αρθροπλαστικής με στηλαιό και μεγάλη μηριαία κεφαλή (BFH-THR). Πραγματοποιήθηκε σε αυτούς μετεγχειρητικά ανάλυση βάδισης, ανάλυση ισορροπίας και ιδιοδεκτικότητας. Επίσης συμπληρώθηκαν και αναλύθηκαν κλινικά ερωτηματολόγια στον ένα χρόνο μετεγχειρητικά. Τα αποτελέσματα μας δεν εμφάνισαν καμία σημαντική στατιστική διαφορά στην ανάλυση βάδισης μεταξύ των δύο ομάδων παρόλο που παρατηρήθηκαν βελτιωμένα στοιχεία ισορροπίας και ιδιοδεκτικότητας για τις αρθροπλαστικές επιφανείας. Εφόσον οι αρθροπλαστικές επιφανείας εμφανίζουν παρόμοια ή και βελτιωμένα χαρακτηριστικά σε σχέση με την συμβατική αρθροπλαστική με στηλαιό και μεγάλη μηριαία κεφαλή, θα πρέπει να εκτιμάτε η επιλογή επέμβασης με χαρακτήρα οστικής διάσωσης. Περαιτέρω διερεύνηση θα πρέπει να επικεντρωθεί στα αποτελέσματα των αναθεωρήσεων των αρθροπλαστικών με οστική διάσωση σε νέους ασθενείς για την επιβεβαίωση της προσφοράς αυτών των επεμβάσεων.