Η συσχέτιση της έκβασης των οξέων στεφανιαίων συνδρόμων με τους δείκτες ινσουλινοαντίστασης και τους δείκτες φλεγμονής σε διαβητικούς ασθενείς νεοδιαγνωσμένους διαβητικούς IGT και νορμογλυκαιμικούς

Abstract

Aim: The glucose metabolism disorder is frequent in patients who are admitted after an Acute Coronary Syndrome (ACS). The aim of this study is to examine the correlation of ACS with the markers of insulin resistance and inflammatory markers in known diabetes patients, newly diagnosed diabetes patients, patients with impaired glucose tolerance (IGT) and normoglycaemic patients. Material and Methods: 536 patients who were hospitalized at the Cardiology Department of Tzanio General Hospital of Piraeus from April 2007 to March 2009 were included in the study. All patients undewent a clinical laboratory testing. Fastubg glucose and insulin were recorded by morning blood testing during their first day of hospitalization in order to measure insulin-resistance indexes. All non diabetic patients went under an oral glucose tolerance test (OGTT) one month after discharge. Study’s end-points were death, a new ACS, arrythmias and acute pulmonary oedema of cardiological origin. End-points were registered during hospitalization and 12 months after the ACS. Results: 199 (37,12%) patients were norcmoglycemic while 168 (31,34%) were known diabetics, 59 (11%) newly diagnosed diabetic patients and 110 (20,52%) were IGT patients. 255 (47.6%) patients were hospitalized for acute myocardial infarction with ST elevation (STEMI), 180 (33,6%) patients for acute myocardial infarction without ST elevation (NSTEMI) and 101 (18,8%) patients for unstable angina. There was a statistically significant correlation of the hs-CRP with the outcome during hospitalization (p=0,004) for all patients. hs-CRP (p=0,001) and HOMA index (p=0,009) were significantly correlated with the appearance of a major cardiovascular event during hospitalization for all patients. Complications during the first 12 months after an ACS were significantly correlated with the hs-CRP, HOMA and QUICKI indexes in a univariate and multivariate analysis. The hs-CRP, HOMA and QUICKI indexes are indepedently associated with the 12 months outcome for all patients and for each group separately.Conclusions: hs-CRP is the inflammation marker which is correlated with the appearance of complications during hospitalization and 12 months after an ACS regardless of patients’ glycaemic profile, while HOMA and QUICKI indexes are correlated with the appearance of major cardiovascular events during hospitalization as well as the 12-month follow-up period. The combination of these indexes with hs-CR significantly improves the latter’s prognostic model in particular regarding major cardiovascular events.

2.Σκοπός: Ο επιπολασμός της διαταραχής του μεταβολισμού της γλυκόζης είναι υψηλός μεταξύ των ατόμων που εισέρχονται για νοσηλεία μετά από Οξύ Στεφανιαίο Σύνδρομο. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση της συσχέτισης της έκβασης των Οξέων Στεφανιαίων Συνδρόμων με τους δείκτες ινσουλινοαντίστασης και τους δείκτες φλεγμονής σε γνωστούς διαβητικούς, σε νεοδιαγνωσμένους διαβητικούς, σε ασθενείς με παθολογική ανοχή γλυκόζης (IGT) και σε νορμογλυκαιμικούς ασθενείς.3.Υλικό και Μέθοδος: Στη μελέτη συμπεριληφθήκαν 536 ασθενείς οι οποίοι νοσηλεύθηκαν στην Καρδιολογική Κλινική του Γ. Ν. Π «Τζάνειο» από τον Απρίλιο του 2007 έως τον Μάρτιο του 2009 για Οξύ Στεφανιαίο Σύνδρομο. Οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε κλινικοεργαστηριακό έλεγχο. Έγινε μέτρηση της γλυκόζης νηστείας και της ινσουλίνης με πρωινή αιμοληψία κατά την πρώτη ημέρα νοσηλείας των ασθενών για τον υπολογισμό των δεικτών ινσουλινοαντίστασης. Οι μη διαβητικοί ασθενείς υποβλήθηκαν σε δοκιμασία ανοχής γλυκόζης (OGTT) ένα μήνα μετά την έξοδο από το νοσοκομείο. Ως τελικά σημεία ορίστηκαν ο θάνατος, νέο επεισόδιο οξέος στεφανιαίου συνδρόμου, οι αρρυθμίες και το Οξύ Πνευμονικό Οίδημα καρδιακής αιτιολογίας. Έγινε καταγραφή αυτών κατά την νοσηλεία και κατά τους πρώτους 12 μήνες μετά το οξύ στεφανιαίο σύνδρομο. 4.Αποτελέσματα: Από τους 536 ασθενείς της μελέτης νορμογλυκαιμικοί ήταν οι 199 (37,12%), 168 (31,34%) ήταν γνωστοί διαβητικοί, 59 (11%) νεοδιαγνωσμένοι διαβητικοί και 110 (20,52%) ήταν οι ασθενείς με διαταραχή στην ανοχή της γλυκόζης (IGT). Με διάγνωση οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου με ανάσπαση του διαστήματος ST νοσηλεύθηκαν 255 (47,6%) ασθενείς, με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου χωρίς ανάσπαση του διαστήματος ST 180 (33,6%) και με διάγνωση ασταθή στηθάγχη 101(18,8%) ασθενείς. Από τους υπό εξέταση δείκτες στατιστικά σημαντική η συσχέτιση της υψηλής ευαισθησίας CRP (hs-CRP) (p=0,004), με την έκβαση κατά την νοσηλεία για το σύνολο των ασθενών. Η hs-CRP (p=0,001) και ο δείκτης HOMA (p=0,009) παρουσίασαν στατιστικά σημαντική συσχέτιση και με την εμφάνιση μείζονων καρδιαγγειακών συμβαμάτων κατά τη νοσηλεία για το σύνολο των ασθενών. Η εμφάνιση επιπλοκών κατά τους πρώτους 12 μήνες μετά από οξύ στεφανιαίο σύνδρομο παρουσιάζει συσχέτιση με την hs-CRP και τους δείκτες ΗΟΜΑ και QUICKI τόσο σε μονοπαραγοντική όσο και σε πολυπαραγοντική ανάλυση. Την ανεξάρτητη συσχέτιση τους με την εμφάνιση μείζονων καρδιαγγειακών συμβαμάτων κατά τους πρώτους 12 μήνες, διατηρούν η hs-CRP και οι δείκτες HOMA και QUICKI τόσο για το σύνολο των ασθενών όσο και για τις επιμέρους ομάδες αυτών. 5.Συμπεράσματα: Η hs-CRP αποτελεί τον δείκτη φλεγμονής ο οποίος συνδέεται με την εμφάνιση επιπλοκών τόσο κατά τη νοσηλεία όσο και κατά τους 12 μήνες μετά από οξύ στεφανιαίο σύνδρομο ανεξάρτητα από το γλυκαιμικό προφίλ των ασθενών, ενώ οι δείκτες ινσουλινοαντίστασης HOMA και QUICKI σχετίζονται με την εμφάνιση μείζονων καρδιαγγειακών συμβαμάτων τόσο κατά την νοσηλεία όσο κατά τους 12 μήνες της παρακολούθησης. Η προσθήκη τους δε στην hs-CRP βελτιώνει το προγνωστικό μοντέλο της hs-CRP ειδικά για τα μείζονα καρδιαγγειακά συμβάματα.