Συγκριτική μελέτη καρκινικών δεικτών μεταξύ συστηματικής και πυλαίας κυκλοφορίας σε ασθενείς με καρκίνο παχέος εντέρου: προγνωστική σημασία

Abstract

Αim: The KiSS-1 gene is located in chromosome 1. Coupled with its receptor AXOR12 (GPR54 or hOT7T175) has found to have a powerful antimetastatic action in malignant tumors of many species. The purpose of this paper is to study the clinical significance of the concentration levels of KiSS-1 gene in systemic and portal circulation, and of the tissue expression of KiSS-1 and AXOR12 genes in patients with colon cancer. Material - Method: First were studied sixteen patients with colorectal cancer, of which eight with liver metastases and then fifty three patients with colon cancer of all stages (by Dukes and Astler-Coller). Also twentyone cases of liver metastases were studied. The expression of KiSS-1 and AXOR12 proteins was studied by immunohistochemical method using the appropriate antibodies. In the statistical analysis which followed, the expression levels of KiSS-1 and AXOR12 correlated with the clinicopathological characters of the disease and the survival of the patients. Results: Regarding the concentration of KiSS-1 gene in systemic and portal circulation (blood expression), no statistically significant relationship was found with the tumor stage and patient survival. Regarding the tissue expression of KiSS-1 and AXOR12, high expression of KiSS-1 was found in 67.9% and of AXOR12 in 58.5% for cases of primary tumor while for cases with metastases in 64.9% and 43.2% respectively. High expression of AXOR12 statistically significant was observed in Dukes and Astler-Coller stage D, in the primary tumor as compared with metastases and in stages T3 and T4, while high expression of KiSS-1 in cases of positive lymph node metastasis, well differentiation of the tumor and stage B1 compared to B2 in Astler-Coller. Survival was significantly longer for cases with high expression of AXOR12 (average survival up to 49.6 months, p=0,004) than that of KiSS-1 (20.9 months) with three years survival probability up to 77.8%. Patients with high expression of AXOR12 had up to 68% lower risk of death compared with patients with low expression. Conclusions: In patients with colon cancer and those with liver metastases from colon cancer, high expression of AXOR12 is associated with increased survival and could be regarded as an independent prognostic factor of survival. Survival did not differ significantly depending on the expression of KiSS-1 and is independent of its concentration levels at the systemic and portal circulation.

Σκοπός: Το γονίδιο ΚiSS-1 εντοπίζεται στο χρωμόσωμα 1. Συνδεδεμένο με τον υποδοχέα του AXOR12 (GPR54 ή hOT7T175), έχει βρεθεί ότι ασκεί ισχυρή αντιμεταστατική δράση σε πολλά είδη κακοήθων νεοπλασιών. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να μελετήσει την κλινική σημασία των επιπέδων συγκέντρωσης του γονιδίου KiSS-1 στη συστηματική και πυλαία κυκλοφορία, καθώς και της ιστικής έκφρασης των γονιδίων KiSS-1 και AXOR12 σε ασθενείς με καρκίνο παχέος εντέρου. Υλικό - Μέθοδος: Μελετήθηκαν αρχικά 16 ασθενείς με καρκίνο παχέος εντέρου, εκ των οποίων οι 8 με ηπατικές μεταστάσεις και εν συνεχεία 53 ασθενείς με καρκίνο παχέος εντέρου όλων των σταδίων (κατά Dukes και Astler-Coller) και 21 περιπτώσεις ηπατικών μεταστάσεων. Η έκφραση των πρωτεινών KiSS-1 και ΑΧΟR12 μελετήθηκε με μέθοδο ΕLISA και με ανοσοϊστοχημική μέθοδο με τη χρήση κατάλληλων αντισωμάτων. Στη στατιστική ανάλυση που ακολούθησε, συσχετίστηκαν τα ποσοστά έκφρασης των KiSS-1 και AXOR12 με τους κλινικοπαθολογικούς χαρακτήρες της νόσου και την επιβίωση των ασθενών. Αποτελέσματα: Όσον αφορά τη συγκέντρωση του γονιδίου KiSS-1 στη συστηματική και στη πυλαία κυκλοφορία (αιματολογική έκφραση), δεν διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική σχέση αυτής με το στάδιο του όγκου και την επιβίωση των ασθενών. Όσον αφορά την ιστική έκφραση των γονιδίων KiSS-1 και AXOR12, υψηλή έκφραση του KiSS-1 ανευρέθει στο 67,9% και του ΑΧΟR12 στο 58,5% για τις περιπτώσεις του πρωτοπαθούς όγκου,ενώ για τις περιπτώσεις με τις μεταστάσεις στο 64,9% και 43,2% αντίστοιχα. Υψηλή έκφραση του ΑΧΟR12, στατιστικώς σημαντική, παρατηρήθηκε στο στάδιο D κατά Dukes και Αstler-Coller, στον πρωτοπαθή όγκο σε σύγκριση με τις μεταστάσεις και στα στάδια Τ3 και Τ4, ενώ υψηλή έκφραση του KiSS-1 στις περιπτώσεις θετικών λεμφαδενικών μεταστάσεων, καλής διαφοροποίησης του όγκου και στο στάδιο Β1 κατά Αstler-Coller συγκριτικά με το Β2. Η επιβίωση ήταν σημαντικά μεγαλύτερη για τις περιπτώσεις με υψηλή έκφραση του ΑΧΟR12 (μέσος χρόνος επιβίωσης έως και 49,6 μήνες, p=0,004) απ΄ ότι του KiSS-1 (20,9 μήνες) με πιθανότητα επιβίωσης στα τρία έτη έως και 77,8%. Οι ασθενείς με υψηλή έκφραση του AXOR12 είχαν έως και 68% μικρότερο κίνδυνο θανάτου σε σχέση με τους ασθενείς με χαμηλή έκφραση του. Συμπεράσματα: Σε ασθενείς με καρκίνο παχέος εντέρου και σε αυτούς με ηπατικές μεταστάσεις από καρκίνο παχέος εντέρου, η υψηλή έκφραση του AXOR12 σχετίζεται με αυξημένη επιβίωση και θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ανεξάρτητος προγνωστικός παράγων επιβίωσης. Η επιβίωση δε διαφέρει σημαντικά ανάλογα με την έκφραση του ΚiSS-1 και είναι ανεξάρτητη των επιπέδων συγκέντρωσής του στη συστηματική και πυλαία κυκλοφορία